Legenda o rzece Sambation i dziesięciu zaginionych plemionach Izraela

Według starożytnych tekstów rzeka Sambation ma niezwykłe właściwości.

W krainie mitologii i starożytnych legend istnieje rzeka owiana tajemnicą i mistyką, znana jako rzeka Sambation.

Legenda o rzece Sambation i dziesięciu zaginionych plemionach Izraela 1
Mityczna rzeka. Źródło obrazu: Elementy Envato

Mówi się, że rzeka Sambation leży w głębi Azji i obejmuje ziemie znane obecnie jako Iran i Turkmenistan. Uważa się, że ma ono duże znaczenie religijne i kulturowe, a wzmianki o nim sięgają czasów biblijnych.

Według starożytnych tekstów rzeka Sambation ma niezwykłe właściwości. Płynie szybko od poniedziałku do piątku, ale w dzień szabatu w tajemniczy sposób zatrzymuje się całkowicie, uniemożliwiając przeprawę przez jego wody. Ta enigmatyczna cecha stała się przyczyną niezliczonych legend i opowieści na przestrzeni dziejów.

Jeden z najważniejszych mitów związanych z rzeką Sambation dotyczy dziesięciu zaginionych plemion Izraela.

Według legendy 10 z pierwotnych 12 plemion hebrajskich, które pod przywództwem Jozuego objęły Kanaan, Ziemię Obiecaną, po śmierci Mojżesza. Nazywali się Aszer, Dan, Efraim, Gad, Issachar, Manasses, Naftali, Ruben, Symeon i Zabulon – wszyscy byli synami lub wnukami Jakuba.

Mapa dwunastu pokoleń Izraela według Księgi Jozuego
Mapa dwunastu pokoleń Izraela według Księgi Jozuego. Źródło obrazu: Wikimedia Commons

W 930 rpne 10 plemion utworzyło niezależne Królestwo Izraela na północy, a dwa pozostałe plemiona, Juda i Beniamin, założyły Królestwo Judy na południu. Po podboju północnego królestwa przez Asyryjczyków w 721 rpne 10 plemion zostało wygnanych przez króla asyryjskiego Salmanasara V.

Delegacja Północnego Królestwa Izraela z darami dla asyryjskiego władcy Salmanasara III, ok. 840 p.n.e. na Czarnym Obelisku w British Museum.
Delegacja Północnego Królestwa Izraela z darami dla asyryjskiego władcy Salmanasara III, ok. 840 p.n.e. na Czarnym Obelisku w British Museum. Źródło obrazu: Wikimedia Commons
Przedstawienie króla Jehu lub jego ambasadora klęczącego u stóp Salmanasara III na Czarnym Obelisku.
Przedstawienie króla Jehu lub jego ambasadora klęczącego u stóp Salmanasara III na Czarnym Obelisku. Źródło obrazu: Wikimedia Commons

Opowieść opowiada o 10 plemionach na wygnaniu, które szukały schronienia na brzegach rzeki Sambation, aby uniknąć wojen i prześladowań. Oni, wraz ze swoimi świętymi artefaktami, byli chronieni przez nadprzyrodzone siły rzeki, czyniąc to miejsce niedostępnym dla osób z zewnątrz.

W miarę upływu wieków rzeka Sambation stała się synonimem tajemnicy i tęsknoty za zaginionymi plemionami. Wielu odkrywców i poszukiwaczy przygód zostało zwabionych czarującą aurą rzeki, próbując odkryć jej tajemnice i zlokalizować ukryte plemiona.

Zorganizowano niezliczone wyprawy, ale okazały się one daremne, ponieważ rzeka Sambation pozostawała nieprzenikniona. Niektóre legendy mówią, że woda w rzece jest zbyt płytka, aby mogły przepłynąć statki, inne zaś twierdzą, że jest to próba wiary dla poszukujących zaginionych plemion.

W XVII wieku Menasseh ben Israel wykorzystał legendę o zaginionych plemionach, skutecznie prosząc o przyjęcie Żydów do Anglii za rządów Olivera Cromwella. Do ludów, o których w różnych okresach mówiono, że są potomkami zaginionych plemion, zaliczają się asyryjscy chrześcijanie, Mormoni, Afgańczycy, Beta Izrael z Etiopii, Indianie amerykańscy i Japończycy.

Manoel Dias Soeiro (1604 - 20 listopada 1657), lepiej znany pod hebrajskim imieniem Menasseh ben Israel (מנשה בן ישראל), był żydowskim uczonym, rabinem, kabalistą, pisarzem, dyplomatą, drukarzem, wydawcą i założycielem pierwszego hebrajskiego pisma drukarnia w Amsterdamie w 1626 r.
Manoel Dias Soeiro (1604 - 20 listopada 1657), lepiej znany pod hebrajskim imieniem Menasseh ben Israel (מנשה בן ישראל), był żydowskim uczonym, rabinem, kabalistą, pisarzem, dyplomatą, drukarzem, wydawcą i założycielem pierwszego hebrajskiego pisma drukarnia w Amsterdamie w 1626 r.

Wśród licznych imigrantów przybyłych do Państwa Izrael od jego powstania w 1948 roku było kilku, którzy również twierdzili, że są pozostałościami Dziesięciu Zaginionych Plemion. Potomkowie plemion Judy i Beniamina przetrwali jako Żydzi, ponieważ pozwolono im wrócić do ojczyzny po wygnaniu babilońskim w 586 r. p.n.e.

W ostatnich latach uczeni i odkrywcy starali się odkryć dokładne miejsce występowania rzeki Sambation, proponując różne miejsca, od zwykle podejrzanych, takich jak Mezopotamia, po Chiny. Inne próby umieściły rzekę Sambation w Armenii, gdzie starożytne królestwo znajdowało się we wschodniej części Anatolii i na południowym Kaukazie, w Azji Środkowej (w szczególności w Kazachstanie lub Turkmenistanie) oraz Transoxiana, historyczny region obejmujący części współczesnego Uzbekistanu, Tadżykistan i Turkmenistan.

Dziś rzeka Sambation pozostaje owiana legendami, budząc zachwyt i intrygę u tych, którzy słyszą jej opowieści. Wijąc się przez bujne krajobrazy Azji, nadal wabi poszukiwaczy przygód i uczonych z całego świata, aby odkryli jego tajemnice i ujawnili przeznaczenie zaginionych plemion Izraela.