W 1715 r. Sir William Robertson zbudował tę dwupiętrową, w kształcie litery L, rezydencję w stylu georgiańskim w Colonial Williamsburg w stanie Wirginia. Później przeszła w ręce znanego przywódcy rewolucji Peytona Randolpha, pierwszego prezydenta Kongresu Kontynentalnego. W ten sposób ten stary budynek w stylu przedwiktoriańskim otrzymał swoją nazwę „Peyton Randolph House”, a później został uznany za Narodowy Zabytek Historyczny w latach 1970. XX wieku. Rezydencja znana jest również jako Randolph-Peachy House.
Rezydencja przenosi ślad tragedii i nieszczęść ze swojej historii, które zasmucą każdego. Mówi się, że żona pana Randolpha, Betty Randolph, była znana jako bardzo okrutna właścicielka niewolników. W końcu jedna z jej niewolnic, Ewa, rzuciła straszliwą klątwę na ten dom, gdy została okrutnie oddzielona od swojego 4-letniego dziecka.
Był to czas, kiedy Afrykanie zmuszeni do niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych byli rutynowo oddzielani od swoich dzieci – nie tylko podczas transportu do obu Ameryk, ale także wielokrotnie na aukcjach. Nie tysiące, ale miliony — matek i ojców, mężów i żon, rodziców i dzieci, braci i sióstr — zostały odseparowane od siebie siłą. I nie był to krótki okres w historii narodu, ale cecha instytucji niewolnictwa, która istniała w Stanach Zjednoczonych przez prawie 250 lat, aż do 13. nowelizacji z 1865 roku.
Odkąd Ewa i jej syn zostali rozdzieleni, w tej rezydencji doszło do wielu niespodziewanych zgonów: „W XVIII wieku chłopiec wspinał się na drzewo w pobliżu tego domu, podczas gdy gałąź złamała się i upadł. Młoda dziewczyna mieszkająca na drugim piętrze wypadła z okna na śmierć. Weteran wspólników uczęszczający do College of William and Mary nagle i tajemniczo zachorował i zmarł w domu. Później, na początku XIX wieku, dwaj mężczyźni przebywający w domu wdali się w zażartą kłótnię i zastrzelili się nawzajem”.
Poza tym w czasie wojny secesyjnej budynek był własnością rodziny Peachy i służył jako szpital dla wojsk Unii i Konfederacji rannych w bitwie pod Williamsburgiem 5 maja 1862 r. W związku z tym dom był świadkiem niezliczonych zgonów i nieszczęścia na przestrzeni dziejów.
W 1973 roku dom został ogłoszony Narodowym Zabytkiem ze względu na dobrze zachowaną architekturę z początku XVIII wieku i związek z wybitną rodziną Randolph. Teraz służy jako muzeum historycznego domu w kolonialnym Williamsburgu.
Jednak goście często twierdzą, że widzą i słyszą upiorne wydarzenia w budynku. Wielu twierdziło, że zostało zaatakowanych przedmiotami przez złe duchy, które podobno przebywają w tym archaicznym domu. Nawet ochroniarz doniósł kiedyś, że został uwięziony w piwnicy budynku przez rozgniewaną duszę. Czy to jest duch niewolnicy Ewy, która wciąż jest zmartwiona o swoje dziecko? A może wszystkie te historie to tylko słowa ustne?
