Słonia Stopa – „potwór”, który szerzy śmierć do dziś, kryje się w trzewiach Czarnobyla. Jest to masa około 200 ton roztopionego paliwa jądrowego i śmieci, która została spalona i uformowana w kształt przypominający „stopę słonia”. Masa ta pozostaje radioaktywna i naukowcy nie mogą do niej dotrzeć.
Czarnobyl, nazwa miasta w ówczesnym Związku Radzieckim lub obecnej Ukrainie, która jest pamiętana jako miejsce straszliwej katastrofy, będąc jedną z najciemniejszych części historii ludzkości.
Katastrofa w Czarnobylu:
Była noc 26 kwietnia 1986 roku, kiedy w elektrowni atomowej w Czarnobylu eksplodował czwarty reaktor. W ciągu kilku sekund zamienił się w miejsce katastrofy nuklearnej, która spowodowała śmiertelną radioaktywność w Rosji, Ukrainie, a nawet Białorusi.
Eksplozja była 500 razy silniejsza niż detonacja bomby atomowe w Hiroszimie i Nagasaki. Według oficjalnych relacji w katastrofie zginęło 31 osób, a od 30,000 80,000 do 1 XNUMX zmarło później przy różnych okazjach na raka. Około XNUMX miliona ludzi zostało natychmiast ewakuowanych, a miasto zostało wkrótce całkowicie opuszczone. Od czasu tragedii Czarnobyl został ogłoszony jako an ziemia niezdatna do zamieszkania dla ludzi przez następne 3000 lat. Do dziś ponad 7 milionów ludzi zostało dotkniętych promieniowaniem w następstwie katastrofy jądrowej w Czarnobylu.
Mówi się, że katastrofa w Czarnobylu została spowodowana błędami ludzkimi – wadliwą konstrukcją reaktora, który był obsługiwany przez niewystarczająco przeszkolony personel. Aby dowiedzieć się więcej o katastrofie w Czarnobylu i jej obecnym stanie, przeczytaj to artykuł.
Stopa słonia:
Stopa słonia to masa Corium utworzona podczas katastrofy w Czarnobylu. Po raz pierwszy odkryto go w grudniu 1986 roku, około ośmiu miesięcy po wypadku jądrowym.
Obiekt ma strukturę przypominającą korę, która składa się w wiele warstw i ma czarniawy kolor, ponieważ zawiera grafit. Popularna nazwa „stopa słonia” pochodzi od jej pomarszczonego wyglądu i kształtu, przypominającego stopę słonia. Stopa słonia znajduje się na korytarzu dystrybucji pary elektrowni jądrowej w Czarnobylu, 6 metrów nad ziemią, tuż pod reaktorem nr 4 pod komorą reaktora 217.
Skład stopy słonia:
Stopa słonia jest w rzeczywistości masą Corium―a przypominającą lawę paliwo jądrowe zawierający materiał wytworzony w rdzeniu reaktora jądrowego podczas wypadku związanego z topnieniem. Corium jest również znane jako materiał zawierający paliwo (FCM) lub materiał zawierający paliwo podobne do lawy (LFCM). Składa się z mieszaniny paliwa jądrowego, produktów rozszczepienia, prętów sterujących, materiałów konstrukcyjnych reaktora i różnych typowych produktów wytwarzanych w reakcji chemicznej, takich jak para, woda, powietrze itp.
Stopa słonia składa się głównie z dwutlenku krzemu, który jest głównym związkiem piasku i szkła, ze śladowymi ilościami (2-10%) uranu jako paliwa jądrowego. Kompozycje inne niż dwutlenek krzemu i uran obejmują tytan, magnez, cyrkon, grafit jądrowy itp.
Grafit jądrowy jest ogólnie dowolnym rodzajem grafitu syntetycznego o wysokiej czystości, który jest specjalnie przeznaczony do stosowania jako moderator neutronów lub reflektor neutronów w rdzeniach reaktora jądrowego. Grafit jest ważnym materiałem w reaktorach jądrowych ze względu na jego ekstremalną czystość i odporność na ekstremalnie wysokie temperatury. Wysoka czystość jest konieczna, aby uniknąć absorpcji neutronów o niskiej energii i tworzenia niepożądanych substancji radioaktywnych.
Gęstość Słoniowej Stopy jako substancji była niezwykle wysoka i wystarczająco trudno było zaakceptować wiertło do pobierania próbek zamontowane na zdalnie sterowanym robocie, więc snajper został w końcu wezwany na miejsce i strzelony z Pistolet Kałasznikowa z odległości. Część została zniszczona i pobrano próbkę do zbadania części.
Masa jest w dużej mierze jednorodna, chociaż zdepolimeryzowane szkło krzemianowe czasami zawiera krystaliczne ziarna cyrkonu. Te ziarna cyrkonu nie są wydłużone, co sugeruje umiarkowaną szybkość krystalizacji. Ponieważ dendryty dwutlenku uranu szybko rozwijały się w wysokich temperaturach w lawie, cyrkon zaczął krystalizować podczas powolnego stygnięcia lawy.
Chociaż rozkład cząstek uranu nie jest jednorodny, radioaktywność masy rozkłada się równomiernie. Podczas wypadku beton pod reaktorem 4 parował gorący i został przerwany przez zastygłą lawę i spektakularne nieznane formy krystaliczne zwane „czarnobylitowie".
Od czerwca 1998 roku zewnętrzne warstwy Słoniowej Stopy zaczęły się kruszyć i zamieniać w pył, a cała masa zaczęła pękać.
Śmiertelność stopy słonia:
W kontekście śmiertelności, łapa słonia jest do dziś uważana za najbardziej toksyczną masę na świecie. W momencie odkrycia radioaktywność w pobliżu Słoniowej Stopy wynosiła około 8,000 rentgenów, czyli 80 szarości na godzinę, dostarczając śmiertelną dawkę 4.5 szarości w czasie krótszym niż 300 sekund.
Od tego czasu natężenie promieniowania spadło na tyle, że w 1996 roku Słonią Stopę obserwował zastępca dyrektora Nowy projekt odosobnienia, Artur Korneyev, który robił zdjęcia automatycznym aparatem i latarką, aby oświetlić ciemny pokój. Nawet dzisiaj Słonia Stopa promieniuje ciepłem i śmiercią, chociaż jej moc osłabła. Korneyev wchodził do tego pokoju więcej razy niż ktokolwiek inny. Cudem wciąż żyje.
Stopa Słonia przebiła się przez co najmniej 2 metry betonu ze swojego poprzedniego miejsca. Zaistniała obawa, że produkt będzie nadal wnikał głębiej w glebę i wchodził w kontakt z wodami gruntowymi, zanieczyszczając w ten sposób wodę pitną na danym obszarze i prowadząc do chorób i zgonów. Jednak do 2020 r. masa nie uległa znacznemu przesunięciu od czasu jej odkrycia i szacuje się, że jest tylko nieznacznie cieplejsza od otoczenia ze względu na ciepło uwalniane przez trwający rozpad jej radioaktywnych składników – proces ten jest znany jako rozpad radioaktywny.
Co to jest rozpad promieniotwórczy?
Rozpad radioaktywny to proces, w którym niestabilne jądro atomowe traci energię na skutek promieniowania. Materiał zawierający niestabilne jądra uważa się za radioaktywny. Trzy z najczęstszych rodzajów rozpadu to rozpad alfa, rozpad beta i rozpad gamma, z których wszystkie obejmują emitowanie jednej lub więcej cząstek lub fotonów.
Jak promieniowanie wpływa na ludzkie ciało?
Nie wszystkie reakcje radioaktywne są równe. Kiedy do ciała lub dotyku dostaną się nadmierne ilości materiału radioaktywnego, możemy być narażeni na różnego rodzaju problemy fizyczne i psychiczne. Promienie radioaktywne wchodzące w kontakt z ludźmi niszczą żywe komórki lub powodują nieprawidłowe zachowanie komórek. Promienie alfa i beta reagują na zewnętrzne części naszego ciała, podczas gdy promień gamma tworzy deformacje w komórkach, w tym w wewnętrznych mikroczęściach naszego ciała.
Nasze DNA jest przechowywane w chromosomach każdej naszej komórki – pakietach miliardów bloków genetycznych w łańcuchu o zdumiewająco precyzyjnych sekwencjach. Struktury te zawierają dokładne dane o tym, co, kiedy, gdzie i jak zrobić konkretną rzecz w naszym ciele. Ale promieniowanie gamma może rozerwać łańcuch, niszcząc lub zmieniając wiązania łączące DNA. Może skończyć się rozwojem komórki rakowej w naszym ciele, która następnie w nieprzewidywalny sposób replikuje się w kółko.
Niewielka ilość promieniowania, ale dłuższy pobyt może być szkodliwy dla człowieka. Ilość promieniowania jest nieco wyższa, ale może nie być szkodliwa dla ludzi ze względu na krótki pobyt. Ryzyko zachorowania na raka i białaczkę jest wysokie z powodu aktywności radioaktywnej. Ponadto radioaktywność odpowiada również za zaburzenia fizyczne i psychiczne noworodków i dzieci. Spożycie przez nasz organizm różnych poziomów promieniowania w ciągu jednego dnia doprowadziło do wielu reakcji. Chociaż różni się to w zależności od zdolności fizycznych, poniższe dwie listy można przyjąć jako przybliżone pomysły jako ogólną zdolność.
Reakcje na nasz organizm po przyjęciu poziomów promieniowania w ciągu jednego dnia:
- Poziom 0 – 0.25 Sv (0 – 250 mSv): Całkowicie bezpieczny, nikt nie będzie miał problemów fizycznych ani psychicznych.
- Poziom 0.25 – 1 Sv (250 – 1000 mSv): Ludzie, którzy są słabi fizycznie, doświadczają niestrawności, nudności, utraty apetytu. Niektórzy mogą odczuwać ból lub depresję i nieprawidłowości w szpiku kostnym, gruczołach limfatycznych lub innych wewnętrznych częściach ciała.
- Poziom 1 – 3 Sv (1000 – 3000 mSv): Często występują nudności, utrata apetytu, wysypki pojawiają się na skórze całego ciała. Będzie obserwowane uczucie bólu, depresja i nieprawidłowości w szpiku kostnym, gruczołach limfatycznych lub częściach ciała. Prawidłowe leczenie we właściwym czasie może wyleczyć prawie wszystkie te problemy.
- Poziom 3 – 6 Sv (3000 – 6000 mSv): Będą częste wymioty i utrata apetytu. Pojawią się krwawienia, wysypki, biegunka, różne choroby skóry i oparzenia skóry. Śmierć jest nieunikniona, jeśli nie zostanie natychmiast potraktowana.
- Poziom 6 – 10 Sv (6000 – 10000 mSv): Pojawią się wszystkie powyższe objawy, a układ nerwowy ulegnie degradacji. Prawdopodobieństwo śmierci jest bliskie 70-90%. Poszkodowany może umrzeć w ciągu kilku dni.
- Poziom 10 Sv (10000 mSv): Śmierć jest nieunikniona.
Aby dowiedzieć się więcej, co dokładnie dzieje się ze śmiertelną ofiarą promieniowania, przeczytaj Hisashi Ouchi, najgorsza ofiara promieniowania nuklearnego, która przeżyła 83 dni wbrew swojej woli.
Wnioski:
Chociaż nie jest możliwe określenie najniższego szkodliwego poziomu radioaktywności, za bezpieczny poziom promieniowania ludzkiego uważa się 1 milisiwert (mSv). Promieniowanie jądrowe jest uważane za straszną klątwę dla życia biologicznego. Jego niszczące działanie obserwuje się również w pokoleniu i pokoleniu roślin, zwierząt i ludzi. Efekt takiej radioaktywności może prowadzić do narodzin dzieci z zaburzeniami genetycznymi i dziwnymi mutacjami. Dlatego odpady radioaktywne stanowią zagrożenie zarówno dla ludzkiej cywilizacji, jak i dzikiej przyrody.
