W 1991 roku, kiedy zespół archeologów prowadził badania geologiczne wydobycia złota na Uralu w Rosji, byli całkowicie zszokowani odkryciem wielu dziwnych i tajemniczych mikroskopijnych obiektów w pobliżu brzegu rzek Kozhim, Narada i Balbanyu – „nano -struktury” spoza czasu.
Starożytne nanostruktury znalezione na Uralu
Uważa się, że maleńkie struktury były wytworem niezwykle starożytnej cywilizacji, która podobno była zdolna do rozwinięcia nanotechnologii około 300,000 XNUMX lat temu.
Dziwne nanoelementy to metalowe cewki, spirale i wałki, które znajdują się na liście niezidentyfikowanych komponentów odkrytych podczas misji geologicznych na Uralu. Kawałki zostały osadzone w skale sprzed 100,000 XNUMX lat.
Wiek tych tajemniczych nanostruktur umieścił je na liście „Nie na miejscu artefakty (OOPArt)” biorąc pod uwagę fakt, że naukowcy szacują ich wiek na 300,000 XNUMX lat.
Nie na miejscu artefakty
An OOP Art jest unikalnym i mało zrozumiałym obiektem znalezionym w zapisach historycznych, archeologicznych lub paleontologicznych, które należą do kategorii „anomalnych”. Można powiedzieć, że przedmioty te zostały znalezione, kiedy i gdzie nie powinny być, a tym samym podważają konwencjonalne rozumienie historii.
Chociaż badacze głównego nurtu zawsze wyciągali proste i racjonalne wnioski z tych dziwnych artefaktów, wielu wierzy Oopart może nawet ujawnić, że ludzkość miała inny stopień cywilizacji lub wyrafinowania niż opisywany i rozumiany przez urzędników i środowisko akademickie. Niektórzy uważają nawet, że pozaziemskie inteligentne istoty są przyczyną istnienia Oopart.
Do dziś naukowcy odkryli dziesiątki takich Oopart w tym mechanizm z Antikythera, Maine Penny, Całun Turyński, Baghdad Battery, Saqqara Bird, Ica Stone, Stone Spheres of Costa Rica, London Hammer, Nazca Lines i wiele innych.
Badania nad starożytnymi nanostrukturami Uralu
Rosyjska Akademia Nauk w Syktywkar przeprowadził kilka testów na tych tajemniczych nanoobiektach, a wyniki były dość interesujące, ponieważ znaleziono największe kawałki wykonane z czystej miedzi. Natomiast mniejsze z wolframu i molibdenu, metali, które były używane w statkach kosmicznych i pociskach ze względu na odporność na wysokie temperatury. Długość najmniejszego z nich to tylko 1/10,000 XNUMX cala.
Później te dziwne materiały zostały poddane szeroko zakrojonym badaniom w zakłady w Helsinkach, Sankt Petersburgu i Moskwie aby dowiedzieć się więcej o ich pochodzeniu i składzie. Teraz dla naukowców jest jasne, że metale nie powstały same w naturze, co oznacza, że są komponentami, które mają sztuczne pochodzenie technologiczne, innymi słowy, zostały wyprodukowane!!
Czy te nanostruktury mogą należeć do części rakiety?
Początkowo pojawiły się spekulacje, że struktury makro i nano to części, które spadły z rakiet z miejsca startu w Plesieck. Jednak raport z 1996 roku wykluczył tę możliwość, mówiąc, że struktury te zostały odkryte na zbyt dużej głębokości.
Tajemnica Uralu
Od czasów wojny światowej na Uralu często dochodziło do szeregu tajemniczych wydarzeń, z których najsłynniejszym jest Incydent na Przełęczy Diatłowa gdzie grupa wyszkolonych rosyjskich turystów została znaleziona martwa w tajemniczych okolicznościach.
Od tego czasu za ich śmiercią kryje się wiele teorii spiskowych, ale incydent wciąż pozostaje tajemnicą. Obszar ten słynie z szamanizmu, Yeti i licznych obserwacji UFO.
Teraz starożytni teoretycy astronautów uważają, że miejsce w Uralu, skąd odkryto dziwne nanostruktury, jest dowodem obecności kosmitów setki tysięcy lat temu.
