27 października 1966 r. w Muzeum Regionalnym w Ica odkopano niespotykany wcześniej artefakt o wyjątkowych proporcjach i kształcie. Była to gigantyczna misa spichlerza i była to największa przedhiszpańska garnek, jaki kiedykolwiek znaleziono w Peru w tamtym czasie.
Wypalone gliniane naczynie miało średnicę 2 metry, wysokość 2.8 metra i sekcje 5 cm na ścianach i 12 cm u podstawy.
Archeolodzy odkryli nasiona fasoli, pallares, juki, lucumy i guawy na różnych piętrach. Ponieważ w okolicy nie odkryto żadnych pozostałości pieca, archeolodzy przypuszczają, że masywny gliniany garnek został przeniesiony z innego miejsca, gdzie został ostatecznie odkopany w odległej przeszłości, około 2,400 lat temu.
Masywny gliniany garnek został odkopany w peruwiańskim obszarze Paracas, w dolinie Pisco. Jego odkrycie wzbudziło wiele obaw, ponieważ był wyjątkowy, trwały i miał niezwykłe wymiary. Jednak niewiele lub żadna informacja dotycząca dużego glinianego garnka lub innych porównywalnych przedmiotów została upubliczniona, co prowadzi nas do spekulacji, czy odkryto go w tym regionie.
Paracas, Ica, Nasca
Poprzedni podtytuł zawiera trzy imiona, które powinny uderzyć w dzwon, jeśli wiesz coś o peruwiańskiej historii. Cywilizacja Paracas była starożytnym społeczeństwem andyjskim, które ewoluowało około 2,100 lat temu na terenie dzisiejszego Peru, zdobywając rozległą wiedzę na temat nawadniania, gospodarki wodnej, produkcji tekstyliów i wyrobów garncarskich.
Co ważniejsze, znane są ze sztucznej deformacji czaszki, w której główki noworodków i niemowląt były wydłużane i zniekształcane, co skutkowało niezwykłymi, długimi czaszkami. Ica to region w południowym Peru, który na przestrzeni dziejów był zamieszkany przez wiele starożytnych kultur. Ica, siedziba Museo Reginal the Ica, to historyczna skarbnica.
W latach sześćdziesiątych człowiek o imieniu Javier Cabrera przedstawił światu tak zwane kamienie Ica, kontrowersyjną kolekcję kamieni andezytowych rzekomo odkrytych w prowincji Ica i zawierających ilustracje dinozaurów, figurki humanoidalne i to, co wielu zinterpretowało jako dowód zaawansowanego technologia.
Przedmioty te są obecnie uważane za współczesną fabrykę i zostały zdemaskowane. archeolog Ken Feder skomentował kamienie: „Kamienie Ica nie są najbardziej wyrafinowanym z oszustw archeologicznych omawianych w tej książce, ale z pewnością są tam najbardziej niedorzeczne”.
Nazca jest prawdopodobnie najbardziej znana. Ten region, w którym znajdują się słynne linie Nazca, jest jednym z najbardziej znanych w Peru. Linie z Nazca to zbiór gigantycznych geoglifów wyciętych na pustyni Nazca w Peru. Ogromne linie, które najprawdopodobniej wzniesiono około 500 lat pne, mają całkowitą długość 1,300 km (808 mil) i zajmują powierzchnię około 50 kilometrów kwadratowych (19 mil kwadratowych).
Garnek wykonany jest z gliny
Jego ogromny rozmiar jest rzadkością i chociaż może wywołać teorie spiskowe, biorąc pod uwagę bliskość linii Nazca, obszaru Ica i tak zwanych czaszek Paracas, zawartość glinianego garnka i materiał, z którego został zbudowany, może wiele ujawnić o jego funkcji.
Na początek Regionalne Muzeum Ica charakteryzuje gliniany garnek jako słoik spichlerza, artefakt, w którym starożytni ludzie przechowywali nasiona lub żywność. Jest największym odkrytym w Peru, choć nie jedynym. Ogromny garnek, którego historia sięga 2,400 lat, został wykonany w 400 roku p.n.e. Według klasyfikacji peruwiańskiego archeologa Julio C. Tello, ogromny gliniany garnek powstał w erze Paracas Necropolis, która trwała od około 500 lat p.n.e. do około 200 r. n.e.
Okres Paracas-Necropolis zyskał swoją nazwę od tego, że prostokątny cmentarz, odkopany w Warikayan, został podzielony na wiele komór lub podziemnych komór, tworząc ponownie "miasto umarłych" według Tello (nekropolia). Każda ogromna komnata była rzekomo utrzymywana przez odrębną rodzinę lub klan, którzy chowali swoich przodków przez wiele stuleci.
Pytanie, czy gliniana waza pochodziła z Warikayan, dużej starożytnej wioski, czy z sąsiedniej wioski, pozostaje nierozwiązane. Ponieważ artefakty o podobnych rozmiarach nie zostały odkryte na tym obszarze, naukowcy podejrzewają, że starożytny gliniany pojemnik został tam przewieziony w odległej przeszłości, być może jako handel lub prezent od okolicznych wiosek.
Wiemy, że był używany do przechowywania żywności przez starożytnych, zanim został porzucony. Wiemy, że jest zrobiony z gliny szamotowej. Jego wyjątkowy rozmiar sugeruje, że ktokolwiek go zbudował, zamierzał przechowywać w nim znaczną ilość materiału.
Najprawdopodobniej zawierała nasiona lub żywność i była przykryta, może być zakopana pod ziemią i przykryta wierzchem. Zakopanie glinianego wazonu w powierzchni i trzymanie w nim jedzenia mogło pomóc żywności dłużej, chroniąc ją przed wyższymi temperaturami nad powierzchnią.
Ogromna waza z gliny Ica jest jednym z najbardziej intrygujących, ale mniej znanych obiektów z obszaru, w którym powstały, dojrzewały i ostatecznie zniknęły ogromne starożytne społeczeństwa.
Pokazuje, że region to coś więcej niż tylko Kamienie Ica, Linie Nazca i dziwaczne Czaszki Paracas. Informuje nas również, że niesamowite relikwie mogą leżeć pod naszymi stopami przez tysiące lat, ukryte przed historią i czekając na odzyskanie i przywrócenie ich dawnej świetności.
