Mimo że mumifikacja jest nadal praktykowana w niektórych odległych kulturach, jest rzadkością w świecie zachodnim. Rosalia Lombardo, dwuletnia dziewczynka, zmarła w 1920 r. z powodu nasilonego zapalenia odoskrzelowego płuc, rodzaju zapalenia płuc, które wiąże się ze stanem zapalnym w pęcherzykach płucnych.
Pomimo dostarczenia jej najlepszego dostępnego wówczas leku, była wciąż bardzo młoda i brakowało jej układu odpornościowego niezbędnego do walki z odoskrzelowym zapaleniem płuc.
Mario Lombardo: zdesperowany ojciec
Mario Lombardo, jej ojciec, chciał odkryć konkretną przyczynę jej śmierci, aby móc kogoś „obwinić”. Rodzina Lombardo była Włoszką i pomimo tego, że hiszpańska pandemia grypy dobiegała końca, zapalenie płuc dziewczynki wydawało się być spowodowane tą śmiertelną chorobą. Mario Lombardo odmówił pochowania córki, twierdząc, że utrata syna sprawiła, że był zrozpaczony.
Rosalia zmarła zaledwie tydzień przed swoimi drugimi urodzinami. Mario był tak zdruzgotany jej śmiercią, że poprosił Alfredo Salafię (znanego włoskiego aptekarza) o zmumifikowanie jej i utrzymanie jej „tak jak to możliwe” (poprzez patrzenie). Alfredo Salafia był uważany za najlepszego ze względu na jego rozległą wiedzę w zakresie konserwacji zwłok.
Historia Rosalii Lombardo dotarła do profesora Salafii, który nigdy nie oskarżył ojca o jego usługi. Anielska twarz Rosalii Lombardo skłoniła go do udoskonalenia techniki konserwacji, aby zachować jej naturalne piękno. Zmumifikowane ciało Rosalii Lombardo okazało się najbardziej żywą mumią na świecie.
Notatki dokumentujące mumifikację Rosalii odkryto w latach siedemdziesiątych. Notatki to kolejna formuła kilku substancji chemicznych używanych w mumifikacji:
- Gliceryna
- Formaldehyd nasycony
- Siarczan cynku
- Spirytus salicylowy
- Chlor
Rosalia Lombardo – „Mrugająca mumia”
Rosalia Lombardo jest również znana jako „Śpiąca Królewna” Katakumb Kapucynów. Jej zmumifikowane szczątki były przechowywane w Katakumby Cappuccini w Palermo, miejsce pełne zmumifikowanych ciał i zwłok innych ludzi z całej historii. Zwłoki zachowały się niemal idealnie dzięki suchej atmosferze wewnątrz katakumb.
Dziwnym zjawiskiem, które przerażało wszystkich turystów odwiedzających katakumby było to, że mumia mrugała. Wiele osób wierzyło, że Lombardo otworzyła oczy o ułamek cala w kompozycie wielu zdjęć poklatkowych. Większość odwiedzających jej zmumifikowane szczątki twierdzi, że jest cudem, ponieważ mruga, chociaż od dawna nie żyje.
Podczas gdy to wywołało historie o mumii, która mogła otworzyć oczy w Internecie, w 2009 roku włoski antropolog biologiczny Dario Piombino-Mascali obalił sedno mitu otaczającego Rosalię Lombardo. Według niego wszystko, co ludzie widzą, jest w rzeczywistości złudzeniem optycznym.
Parafina rozpuszczona w eterze, a następnie nałożona na twarz dziewczyny, stwarza złudzenie, że patrzy prosto na tego, kto na nią patrzy. To, wraz ze światłem, które na różne sposoby przenika przez okna grobowców w ciągu dnia, sprawia, że oczy dziewczyny wydają się otwarte. Przyglądając się bliżej, można zauważyć, że jej powieki nie są całkowicie zamknięte, co najprawdopodobniej było spowodowane celem Alfredo Salafii, by ożywić ją. Ciało było pięknie zachowane dzięki balsamującym zabiegom Salafii.
Obecny stan mumii Rosalii Lombardo: Zachowane zwłoki zostały przeniesione
Prześwietlenia ciała ujawniają, że wszystkie narządy są niezwykle zdrowe. Szczątki Rosalii Lombardo znajdują się w maleńkiej kaplicy na końcu wycieczki po katakumbach, zamkniętej w przeszklonej trumnie na drewnianym cokole. Zachowane ciało Rosalii Lombardo, sfotografowane przez National Geographic w 2009 roku, zaczęło wykazywać oznaki rozkładu — w szczególności przebarwienia.
Aby rozwiązać te obawy, ciało Rosalii Lombardo zostało przeniesione do bardziej suchego obszaru katakumb, a jej pierwotna trumna została umieszczona w hermetycznie zamkniętym szklanym pojemniku wypełnionym gazowym azotem, aby zapobiec dalszemu rozkładowi. Mumia jest nadal jednym z najlepiej zachowanych zwłok w grobowcach.
