Immortal Phoenix: Czy ptak Feniks jest prawdziwy? Jeśli tak, czy nadal żyje?

Nieśmiertelność — naprawdę fascynujące i kuszące słowo dla nas wszystkich, które zawsze przenosi nasz umysł do nieba, do Bogów. Od zarania dziejów nieśmiertelność zajmowała szczególne miejsce we wszystkich mitologiach. Może dlatego stało się niekończącą się pasją z pokolenia na pokolenie. To pragnienie życia wiecznego i bycia świadkiem każdego wydarzenia na tym świecie. W starożytnych mitologiach istnieją opowieści o niektórych boskich stworzeniach, które opowiadano o ich nadprzyrodzonych zdolnościach i nieskończonych mocach, a nieśmiertelny ptak Feniks jest jednym z nich.

Feniks – ptak nieśmiertelności

Według starożytnych legend Feniks jest nieśmiertelnym ptakiem, który powstaje z popiołów. Mówi się, że Ptak Feniksa żyje kilkaset, a nawet tysiąc lat, zanim stanie w płomieniach, umrze i odrodzi się ze swoich popiołów.

W mitologii celtyckiej Feniks jest znany jako Mistyczny Ognisty Ptak zrodzony ze Świętego Płomienia, o którym mówi się, że był jedynym żywym stworzeniem, któremu pozwolono polecieć do Raju.

Większość legend głosi, że Feniks żył na skrzydłach, mając żywotność od 500 do 1000 lat. Reprezentuje przemianę, śmierć i odrodzenie w swoim ogniu. Jako potężny duchowy totem, Feniks jest ostatecznym symbolem siły i przebudzenia.

Uważa się, że Phoenix kojarzy się głównie ze słońcem, które „umiera” zachodzące każdej nocy, by odrodzić się dopiero następnego ranka – w ten sposób zyskuje nowe życie, powstając z popiołów swojego poprzednika. Z tego powodu Phoenix jest również znany jako „Słoneczny ptak” w niektórych kulturach. Mówi się, że ten ptak miał duże pióra, które były w kolorze czerwono-złotym, tak jak wschodzące słońce.

Znaczenie ptaka Feniksa: Co tak naprawdę kryje się za historią Feniksa?

Ptak Feniks jest opisywany w różnych formach i pod różnymi nazwami w legendach i kronikach z Bliskiego Wschodu, Morza Śródziemnego i regionów europejskich. Feniks jest symbolem zmartwychwstania, siły, fortuny, nadziei i sukcesu.

Uważa się, że nazwa Feniks pochodzi od greckiego słowa feniks co dosłownie oznacza „krwistoczerwony”, być może ze względu na ogniste skrzydła, gdy się odrodzi.

W rzeczywistości Ptak Feniksa ma swój wpływ na każdą kulturę, religię i cywilizację na całym świecie i czasie. Można powiedzieć, że w starożytności ludzie wtopili się w Ptaka Feniksa ze swoimi rytuałami i wierzeniami kulturowymi, symbolizując go na swój własny sposób.

Co symbolizuje Feniks?

Kilka symboli jest związanych z Ptakiem Feniksa. Są one głównie związane ze zmartwychwstaniem i przebudzeniem. W nich najbardziej znane to:

• Słońce
• Czas
• Imperium
• Metempsychoza
• Poświęcenie
• Zmartwychwstanie
• Życie w niebiańskim raju
• Chrześcijański
• Wyjątkowy człowiek

W starożytnym Egipcie Feniks był nazywany „Panem Jubileuszy” i był uważany za ba (duch) Boga Słońca Ra. W Mezopotamii Feniks symbolizowany jest przez rogaty i skrzydlaty dysk słoneczny.

Feniks jako symbole alchemiczne

Feniks jest także symbolem alchemicznym. Reprezentuje zmiany zachodzące podczas reakcji chemicznych i postępu poprzez kolory, właściwości materii i ma do czynienia z etapami alchemii w tworzeniu Wielkiego Dzieła, czyli Kamienia Filozoficznego. Alchemicy zwykle używali Feniksa do symbolizowania koloru czerwonego i pomyślnego zakończenia procesu.

Średniowieczni hermetycy używali Feniksa jako symbolu alchemicznej transmutacji.

Współczesne dodatki do mitu w kulturze popularnej mówią, że łzy feniksa mają wielką moc uzdrawiania, a jeśli Feniks jest w pobliżu, nie można kłamać.

Legenda o Feniksie

Historia Feniksa jest legendarna i jest jednym z najbardziej egzoterycznych mitów starożytnych współczesnych czasów. Legenda Feniksa składa się z wielu wciągających elementów, w tym życia i śmierci, tworzenia i zniszczenia, nawet sam czas jest związany z opowieścią o Feniksie.

Według starożytnej mitologii ta majestatyczna, podobna do ptaka, nadprzyrodzona istota spędziła większość swojego życia w raju, gdzie wszystkie inne podobne stworzenia żyły w niebiańskim dobrym życiu. Była to kraina nieprawdopodobnej doskonałości i piękna i mówiono, że istnieje gdzieś poza blaskiem słońca. Minęło jednak 1,000 lat, kiedy Phoenix zaczął odczuwać skutki swojego wieku. I ptak był wreszcie gotowy do drogi.

Odrodzenie Feniksa

Najpierw Feniks poleciał na zachód, do świata śmiertelników. Trzeba było opuścić Raj i wejść do naszego świata, aby stworzenie mogło się odrodzić. Poleciał na zachód, aż dotarł do gajów przyprawowych, które rosły w Arabii. Zatrzymał się tam, aby zebrać tylko najlepsze zioła i przyprawy, zwłaszcza cynamon, przed wyruszeniem w podróż do Fenicji. Phonecia to niewyobrażalnie piękne miejsce nazwane na cześć nieśmiertelnego Ptaka Feniksa. Kiedy Feniks dotarł do Fenicji, zbudował gniazdo z zebranych ziół i przypraw i czekał na wschody słońca.

Następnego ranka, kiedy bóg słońca zaczął ciągnąć swój rydwan po niebie, Feniks odwrócił się na wschód, aby zmierzyć się z nim, gdy słońce wzniosło się nad horyzontem. Zaśpiewała wtedy jedną z najpiękniejszych i najbardziej zapadających w pamięć melodii znanych ludzkości – tak doskonałą, że nawet bóg słońca musiał się zatrzymać i wsłuchać w słodkie nuty. Kiedy Feniks zakończył swoją pożegnalną pieśń, bóg słońca przygotował swoje rydwany i kontynuował swoją podróż po niebie. To spowodowało, że z nieba spadła iskra i zapaliła gniazdo ziół i Feniksa w płomieniach. Pozostał tylko mały robak.

To jednak nie był koniec cyklu. Po trzech dniach z popiołów wyłoni się nowy Feniks – rzekomo przemieniony z robaka – i rozpocznie kolejny tysiącletni cykl. Miał przenieść pozostałe prochy swojego poprzednika do wielkiego Heliopolis, a następnie wrócić do Raju, aż do zakończenia swojego cyklu.

Alternatywne wersje odrodzenia Feniksa

Chociaż powyższa opowieść o Feniksie powracającym do życia poprzez swoje prochy jest najczęstszą wersją jego odrodzenia, istnieją również alternatywne wersje, które również są przekazywane.

Wersja I.

Po pierwsze, zamiast lecieć do Fenicji, aby zakończyć swój cykl życia, Feniks poleciał do Heliopolis i oddał się ogniom słonecznego miasta. Z tych pożarów wyłania się nowy Feniks, a następnie wraca do krainy Raju.

Wersja II

Istnieją również wersje, w których Feniks kończy swoją podróż, jak opisano powyżej ― z Raju do Arabii, a następnie do Fenicji ―, a następnie umiera wraz ze wschodem słońca następnego ranka. Ciało zaczyna się rozkładać. Większość wersji tej historii mówi, że ten proces trwa całe trzy dni. Po osiągnięciu końcowych etapów rozkładu nowy Feniks wyłania się ze szczątków zmarłych.

Wersja III

Wreszcie mniej znana wersja historii Feniksa twierdzi, że Feniks zaczyna wykazywać oznaki wieku, gdy osiąga ostatnie lata swojego życia. Leci do świata śmiertelników – tracąc po drodze wiele swoich pięknych piór i pięknych ubarwień. Kiedy skończy budować swoje gniazdo, podpala się (podobnie jak w pierwszej wersji), pozwalając na pojawienie się kolejnego Feniksa.

Proces pochówku

Kiedy nowy Feniks wchodzi w kolejny cykl życia, pierwszą rzeczą, jaką robi, jest stworzenie jaja kremacyjnego, aby umieścić w nim szczątki swojego poprzednika. Aby to zrobić, Feniks odlatuje i zaczyna zbierać najdelikatniejszą mirrę, jaką może znaleźć, tworząc kulkę. Zbiera tyle, ile może unieść, a następnie leci z powrotem do gniazda, z którego wyszło.

Po powrocie do swojego gniazda Feniks zaczyna wydrążać jajo mirry i tworzy mały otwór z boku, aby mógł zacząć wkładać do środka prochy swojego poprzednika. Po zebraniu wszystkich prochów i umieszczeniu ich w jajku, zamyka mirrą otwór w jajku kremacyjnym i przenosi szczątki z powrotem do Heliopolis, miasta Słońca.

Następnie Phoenix pozostawia szczątki na szczycie ołtarza w świątyni Boga Słońca Ra, a następnie rozpoczyna nowe życie, lecąc z powrotem do krainy Raju. „Feniks w mitologii egipskiej, arabskiej i greckiej” to książka napisana przez Tinę Garnet, w której ta historia została szczegółowo opisana.

Gdzie mieszka Feniks?

Istnieje kilka wariacji na temat opowieści o Feniksie, ale większość wersji mówi, że Feniks przebywa w Raju, jak to było wcześniej cytowane. Mówi się, że ta kraina jest idealnym światem, który znajdował się poza słońcem i był czasami uważany za reprezentację Nieba. Jednak były też inne wersje tej historii, które dawały inne lokacje jako rezydencje Feniksa.

Jednym z miejsc, które uważano za dom Feniksa, było Heliopolis. Może to być spowodowane tym, że w Heliopolis pochowano Feniksa po śmierci. W niektórych wersjach tej historii odrodził się tam również Feniks. Mówi się, że w Heliopolis znajdowało się święte wzgórze, z którego po raz pierwszy wzeszło słońce.

Grecy twierdzili, że Feniks był znany z tego, że mieszkał obok studni w Arabii. Według ich zapisów Feniks kąpał się w studni każdego ranka o świcie i śpiewał piosenkę tak piękną, że Apollo, grecki bóg słońca, sam musiał zatrzymać swoje rydwany na niebie, aby posłuchać melodii.

Jak naprawdę wygląda ptak Feniks?

Feniks był znany jako jeden z najpiękniejszych i najdoskonalszych stworzeń na Ziemi – to dlatego, że istota ta kojarzyła się z rajem, w którym wszystko musi być doskonałe. Większość relacji o Feniksie opisuje go jako czerwony, pomarańczowy i żółty, chociaż istnieje wiele odmian. Legenda głosi, że pióra tego nadprzyrodzonego ptaka były tak wyjątkowe i urzekające, że każdy, kto kiedykolwiek go zobaczył, nigdy by go nie zapomniał.

W mitologii greckiej istnieje również skojarzenie z kolorem fioletowym – prawdopodobnie z powodu ich miasta, Fenicji. Miasto Fenicja było znane ze wspaniałych fioletowych barwników, które były używane do królewskich szat. Uważa się, że nadanie temu mitycznemu stworzeniu imienia „Feniks” jest sposobem na nawiązanie do fioletowego ubarwienia, które można znaleźć również w ptasich piórach. Wiele dzieł sztuki inspirowanych grecką wersją mitu przedstawia ptaki o błyszczących żółtych, czerwonych i fioletowych piórach.

Istnieje również kilka odmian w oczach stworzenia. Niektóre źródła twierdzą, że oczy Feniksa mają olśniewający odcień żółci, podczas gdy inne twierdzą, że są jak dwa lśniące szafiry.

Wszystkie relacje o ptaku podkreślają wielkość stworzenia, co prowadzi niektórych do zastanawiania się, czy Feniks mógł być zainspirowany gatunkiem gigantycznego ptaka.

Skąd pochodzą legendy o ptaku Feniksie?

Podczas gdy większość informacji dotyczących Feniksa można znaleźć w mitologii greckiej, są tacy, którzy zastanawiają się, czy starożytni Egipcjanie przypisują pochodzenie tej historii. Wynika to z wielu podobnych elementów historii, które można znaleźć w każdej kulturze. W mitologii egipskiej występuje potężny ptak zwany Bennu który jest znany z posiadania podobnych mocy, które są opisane w tekstach przedstawiających Feniksa. Jednak z powodu pewnych sprzeczności, które otaczają teksty egipskie, pochodzenie historii Feniksa często przypisuje się mitologii greckiej.

Phoenix w niektórych wielkich postaciach mitologicznych i bóstwach

Podczas gdy Feniks jest najczęściej kojarzony z mitologią grecką, istniało kilka innych kultur, które zawierają odniesienia do podobnych „ptaków słonecznych” lub „ptaków ognistych”, które często porównywano do samego Feniksa. Najczęściej powiązanym ptakiem jest bogini „Bennu” z mitologii egipskiej, która jest prawie identyczna z greckim Feniksem. Istnieją jednak również podobieństwa, które można znaleźć w mitologii rosyjskiej, indyjskiej, rdzennej Ameryki i żydowskiej.

Bennu – mitologia egipska

Grecki Feniks jest powszechnie przypisywany egipskiemu bóstwu Bennu. Stwór zwany Bennu był znany jako ptak podobny do czapli. Mówiono, że Bennu mieszkał na kamieniach i obeliskach i był czczony przez lud starożytnego Egiptu, podobnie jak czczono go Ozyrysa i Ra. W rzeczywistości uważano, że Bennu był żywym symbolem boga Ozyrysa.

Uważano, że ptak Bennu symbolizował powódź Nilu, o której wiadomo było, że przynosi bogactwo i żyzność ziemi. Z tego powodu była jednym z najbardziej szanowanych stworzeń w mitologii egipskiej. Dodatkowo cykl narodzin i odrodzenia jest identyczny z cyklem Feniksa, chociaż oś czasu jest nieco inna. Zamiast odradzać się co 1,000 lat, Bennu odradzał się co 500 lat.

Milcham – mitologia żydowska

Mitologia żydowska również odnosi się do stworzenia, które uważa się za Feniksa. W ich wersji Feniks jest znany jako Milcham.

Historia zaczyna się w czasach, kiedy ludzie jeszcze mogli przebywać w Ogrodzie Eden. Mówi się, że kiedy Ewa uległa pokusom węża i kusiła owocem Adama, ofiarowała owoc także innym zwierzętom w ogrodzie. Ptak Milcham był wśród zwierząt, które odmówiły spożycia owocu i pozostały wierne Bogu.

Dlatego Milcham został nagrodzony za swoją wierność. Otrzymała niebiańskie piękne miejsce, w którym mogła przeżyć swoje dni w wiecznym pokoju. Co 1,000 lat ptak Milcham kończył jeden cykl życia, ale będąc odpornym na Anioła Śmierci odradzałby się ponownie ze swoich popiołów.

Garuda – mitologia hinduska

Garuda to ptak słoneczny, który jest znany jako wierzchowiec hinduskiego pana Wisznu i był również postrzegany jako obrońca przed złym wężem. Wiadomo, że został opisany jako „król wszystkich ptaków” i często przedstawiany jest jako gigantyczny ptak w locie.

Thunderbird – mitologia rdzennych Amerykanów:

Uważa się również, że Thunderbird ma tajne połączenie z Feniksem. Podobnie jak Garuda, Thunderbird jest znany z tego, że chroni przed złą postacią węża i jest uważany za obrońcę.

Firebird – mitologia słowiańska

Słowiański Ognisty Ptak ma oczywiste powiązania z Feniksem i prawdopodobnie powstał w ich folklorze, kiedy starożytne kultury wymieniały historie i legendy na swoich szlakach handlowych.

To duży ptak o majestatycznym upierzeniu, który świeci jasno, emitując czerwone, pomarańczowe i żółte światło, jak ognisko. Mówi się, że pióra nie przestają świecić po usunięciu, a jedno pióro może oświetlić duże pomieszczenie, jeśli nie jest ukryte.

W późniejszej ikonografii formą Ognistego Ptaka jest zwykle niewielki sokół o ognistym kolorze, z grzebieniem na głowie i piórami ogona ze świecącymi „oczami”. Sokół symbolizował w kulturze słowiańskiej ostateczną męskość. Firebird był piękny, ale niebezpieczny, nie okazywał żadnych oznak życzliwości.

Ponadto słowiański Firebird różnił się od tradycyjnego Feniksa ze względu na swój cykl życia. Firebird miał symbolizować różne pory roku. Ptak kończy swój cykl życiowy w miesiącach jesiennych, ale odradza się ponownie na wiosnę. Wraz z jej odrodzeniem przychodzi piękna muzyka, która przynosi szczęście i nowe życie na świecie.

Ideologie, które przyjęły legendę o Feniksie

Mit Feniksa był nie tylko powszechny w starożytnej mitologii, ale został również przyjęty przez kilka religii i był czasami używany do reprezentowania idei teoretycznych i panowania potężnych królestw. Element odrodzenia w opowieści był często używany do opisu szerokiej gamy pomysłów.

Symbolizm w starożytnym Egipcie

Chociaż Feniks był znany jako Bennu w starożytnym Egipcie, dwa mityczne stworzenia zostały zidentyfikowane jako ta sama istota. Jednak w Egipcie znak słonecznego ptaka był używany do symbolizowania odrodzenia i nieśmiertelności. Uważano, że historia odrodzenia Bennu jest ściśle związana z odrodzeniem ludzkiego ducha.

Symbolizm w starożytnych Chinach

Feniks był symbolem chińskiej cesarzowej i uważano, że reprezentuje kobiecą łaskę i słońce. Uznano, że zauważenie Feniksa przynosi szczęście. Wiadomo było, że symbolizuje to wstąpienie mądrego przywódcy i nową erę.

Feniks był również znany z tego, że reprezentuje niektóre z najbardziej cenionych cnót, takich jak dobroć, niezawodność i życzliwość.

Symbolizm w chrześcijaństwie

Oprócz tego, że był używany w starożytnych kulturach, Feniks został również zaadoptowany do współczesności. Jedną z takich adaptacji dokonała religia chrześcijańska.

Pierwsi chrześcijanie używali Feniksa do przedstawiania warunków śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Ten związek można wyraźnie zobaczyć w śmierci Feniksa i Chrystusa, po których nastąpił okres trzech dni, podczas których nastąpiło odrodzenie. Po trzecim dniu rozpoczął się nowy cykl życia.

Te dwie idee są tak blisko spokrewnione, że Feniks był używany na wczesnochrześcijańskich nagrobkach, aby symbolizować związek między dwiema postaciami. Symbole Feniksa w chrześcijaństwie służą również jako przypomnienie, że śmierć nie jest końcem – to po prostu nowy początek.

Kilka interesujących faktów na temat Phoenix:

• W mitologiach istnieją różne poglądy dotyczące wieku Feniksa, w którym umiera, aby odrodzić się na nowo. Niektóre legendy twierdzą, że boskie stworzenie żyło do 1,461 lat, podczas gdy inne twierdzą, że żyło przez 1,000 lat. Inne źródła szacują długość życia ptaka na ponad 500 lat.
• Feniks był również znany z posiadania mocy regeneracyjnych i był uważany za zarówno niezwyciężony, jak i nieśmiertelny przez cały okres swojego życia – z wyjątkiem zakończenia jego naturalnego cyklu życia, kiedy konieczne było odrodzenie się kolejnego Feniksa.
• Łzy ptaka są również zdolnościami generatywnymi, które mogą być wykorzystane przez ludzi. Ponadto nowa mitologia dotycząca Feniksa głosi, że nie można skłamać, jeśli stwór jest w pobliżu.
• Wiadomo, że Feniks ma inną dietę niż ptaki tego świata. Zamiast jeść owoce i orzechy, Feniks spożywał kadzidło i aromatyczne gumy. Nie wiadomo, czy ma to wpływ na jego imponującą żywotność.
• Ptak nie zbiera normalnych ziół ani przypraw, dopóki nie przygotuje się na zakończenie swojego cyklu i pojawienie się nowego Feniksa. Kiedy nadejdzie na to czas, ptak zbierze cynamon i mirrę, aby zbudować stos pogrzebowy.
• Widzenie Feniksa na niebie było uważane za szczęście w wielu kulturach. Uważano, że oznacza to, że dobry przywódca, który był bardzo mądry, otrzymał władzę rządzącą. Uważano to również za znak nowej ery.
• Później wielu przywódców duchowych, a także niektórzy przywódcy światowi, byli zafascynowani nieskończoną mocą i duchowością Ptaka Feniksa, więc użyli tego mitycznego stworzenia jako symbolu swoich ideologii.

Możliwe wyjaśnienia powstania mitów o Feniksie

Ludzie z całego świata zawsze próbowali dowiedzieć się i spekulować na temat rzeczy, która zainspirowała legendy o Feniksie.

Kosmiczny ogień i stworzenie Ziemi

Postawiono również hipotezę, że historia Feniksa jest możliwym sposobem ponownego opowiedzenia o stworzeniu Ziemi. Ponieważ Feniks jest tak blisko spokrewniony ze Słońcem, niektórzy mogą postawić hipotezę, że narodziny Feniksa mogą być również narodzinami nowego świata. Te narodziny byłyby wynikiem kosmicznego ognia, który mógłby być symbolizowany przez jasne kolory piór Feniksa, a także płomienie, z których on powstaje.

Podczas badania tej wersji historii często dochodzi się do wniosku, że śmierć Feniksa opisuje śmierć świata lub galaktyki w wyniku eksplozji jego słońca. Jednak ta eksplozja nie jest końcem życia, gdyż otwiera drogę do stworzenia nowego świata.

Metempsychoza

W mitologii greckiej często uważa się, że historia Feniksa jest używana do opisania terminu filozoficznego zwanego „metempsychoza”. Odzwierciedlało to duchowe wierzenia wielu mieszkańców starożytnej Grecji.

Wiadomo, że metempsychoza jest „transmigracją duszy”. Jest to proces, w którym duch człowieka odradza się po śmierci. Użycie Feniksa do symbolizowania tego przekonania pomaga wyjaśnić, że dusza człowieka nigdy tak naprawdę nie umiera. Jest po prostu przekształcany i odradzany w inne życie, gdy przenosi się z ciała osoby po śmierci iz powrotem na Ziemię, kiedy jest gotowy do wejścia w nowy cykl życia.

Flaming z Afryki Wschodniej

Niektórzy stawiają hipotezę, że Małe flamingi Afryki Wschodniej mogło posłużyć przynajmniej za część inspiracji tej opowieści. Flamingi żyją na obszarze, w którym jest zbyt gorąco, by ich młode mogły przetrwać. Z tego powodu musi zbudować kopiec z glinianych materiałów, aby podnieść swoje gniazdo, aby jaja i pisklęta mogły przetrwać upał. Mówi się, że prądy konwekcyjne wokół kopców tworzonych przez tego ptaka są podobne do ruchu płomienia ― co mogło być powodem, dla którego Feniks był kojarzony z ogniem. Flamingi są dobrze przystosowane do tolerowania niewielkiego mrozu lub prawie wrzenia. Mogą tolerować zarówno jeziora słone, jak i mineralne.

Megafauna

Są też tacy, którzy spekulują, że historia Feniksa była prawdopodobnie inspirowana przez prehistoryczny gatunek Megafauna to już nie żyje. Uważa się, że opowieść o Feniksie może być ozdobą opisującą rzeczywisty gatunek ptaka z epoki prehistorycznej.

Sposób artystyczny

Wyobraź sobie ogromną kometę, która uderzyła w Ziemię i zabiła każdą istotę, zamieniając Ziemię w kupę popiołu. Po milionie lat na Ziemi wyewoluowałby nowy szereg gatunków – życie odrodziłoby się w ten sposób z popiołów. Opowiadacz używa Feniksa, aby opowiedzieć tę historię w artystyczny sposób. Używa swojej licencji literackiej i zapomina o milionowej przerwie czasowej. Dlatego Feniks może być zwierzęciem, drzewem, ptakiem, człowiekiem lub inną żywą istotą. W tym sensie Pheonix istnieje.

Czy ptak Feniks jest prawdziwy? Jeśli tak, to czy nieśmiertelny ptak Feniks wciąż żyje?

Niektórzy uważają, że nieśmiertelny Ptak Feniks nadal istnieje na tym świecie, ale jest to tak rzadkie, że nie znaleźliśmy jeszcze żadnego dowodu na jego istnienie. Jednak naukowcy głównego nurtu odrzucili wszystkie te historie o ptakach Phoenix i twierdzenia o ich istnieniu. Według nich Phoenix to nic innego, jak stworzone przez człowieka mityczne stworzenie, które nie pasuje do prawdziwego świata. Stworzenie tego dziwnego ptaka opiera się w rzeczywistości na wierzeniach religijnych i lękach naszych starożytnych przodków.

Z drugiej strony, jeśli myślisz w artystyczny sposób i zapomnisz o przepaściach milionów lat, to możliwe, że Feniks nadal istnieje na Ziemi. Ponieważ wszyscy, w tym nasza planeta, gwiazda i galaktyka, odradzamy się z popiołów, reprezentując cykl stworzenia, z którym wszystko jest związane.

Chociaż naukowcy doszli do wniosku, zgodnie z dzisiejszym światem, nie można jednoznacznie powiedzieć, czy historia za Ptakiem Feniksa była prawdziwa, czy nie w odległej przeszłości. Ale nawet dzisiaj ludzie są równie podekscytowani, jeśli chodzi o prawdziwą obserwację Phoenix Bird.

Teraz wielu wierzy, że ptaki Feniksa są w rzeczywistości Filipińskie Orły a ludzie podróżują z różnych miejsc, aby choć raz spojrzeć na tego ptaka. Przeważnie ludzie przychodzą zobaczyć ptaka, ponieważ ten ptak okazuje się niezwykle szczęśliwy i każdy chce szczęścia w swoim życiu. Ten ptak wygląda jak orzeł, ale rzeczywiście duży orzeł z długimi i gęstymi piórami na całym ciele.

Wnioski

Legendy Feniksa przetrwały wieki. Ta cudowna nadprzyrodzona istota nigdy nie umarła na stałe. Legenda mówi, że istniał, gdy powstał wszechświat. Zna tajemnice życia i reinkarnacji oraz wiedzę, której nie posiadają nawet najpotężniejsi bogowie.

Wiele starożytnych kultur, które przyjęły Feniksa, wierzyło w możliwość nieśmiertelności poprzez reinkarnacja lub transmigracja. Dlatego jest prawdopodobne, że metaforyczne historie Feniksa zostały stworzone, aby dać bardziej żywy opis cyklu życia i śmierci poprzez duchowość.

Feniks reprezentuje ideę, że koniec jest tylko początkiem, dlatego będzie się odradzał w ludzkich legendach i wyobrażeniach.

Feniks – ptak nieśmiertelności