Prawdziwa historia jest o wiele bardziej fascynująca niż ta, której uczono nas w szkole średniej. Chociaż wiele książek musi nas przekonać do ich przeczytania po okładce, jest kilka, które rodzą się w taki sposób, że przyciągają każdego, aby się w nie zagłębić.
Biblia diabła, Losy Duszy i Czarna Biblia to zdecydowanie takie trzy książki, które przyciągają ludzi, aby się w nich zatracili.
Codex Gigas – Biblia diabła
Kodeks Gigas, co dosłownie oznacza „Wielką Księgę” w języku angielskim, jest największym zachowanym średniowiecznym iluminowanym rękopisem na świecie, mierzącym 56 cali. Do jego wykonania używa się ponad 160 skór zwierzęcych, a do jego podniesienia potrzeba nawet dwóch osób.
Kodeks Gigas zawiera pełne tłumaczenie Biblii na łacinę, a także wiele innych tekstów, w tym dzieła Hipokratesa i Kosmosu z Pragi, nie wspominając o formułach medycznych, tekstach o egzorcyzmach i dużym przedstawieniu samego Diabła.
W lipcu 1648 r., podczas ostatecznych starć woj Wojna trzydziestoletnia, wojska szwedzkie splądrowały Pragę. Wśród skarbów, które ukradli i przywieźli ze sobą, gdy wrócili do domu, była księga pt Kodeks Gigas. Nie tylko jest Kodeks Gigas słynie z tego, że jest największą średniowieczną księgą na świecie, ale ze względu na swoją treść jest również znana jako Biblia diabła.
Oto kilka interesujących faktów na temat Biblia diabła:
- Biblia diabła ma 36 cali wysokości, 20 cali szerokości i 8.7 cala grubości.
- Biblia diabła zawiera 310 stron wykonanych z welinu od 160 osłów. Pierwotnie Biblia Diabła zawierała 320 stron, ale w pewnym momencie wycięto i usunięto z niej ostatnie dziesięć stron.
- Biblia diabła waży 75 kg.
- Biblia diabła miało być dziełem historycznym. Dlatego zawiera całą chrześcijańską Biblię, Wojna żydowska i Żydowskie antyki Flawiusza Józefa Flawiusza (37–100 n.e.), encyklopedię św. Izydora z Sewilli (560–636 n.e.) oraz Kronika Czech napisany przez czeskiego mnicha o imieniu Kosmas (1045–1125 n.e.). Oprócz tych tekstów znajduje się tu także szereg krótszych tekstów, np. o praktykach lekarskich, pokucie i egzorcyzmach.
- Tożsamość skryby, który stworzył Biblia diabła jest nieznany. Uczeni uważają, że księga jest dziełem jednej osoby, najprawdopodobniej mnicha żyjącego w Czechach (dziś część Czech) w pierwszej połowie XIII wieku.
- Na podstawie ilości tekstu i szczegółów iluminacji oszacowano, że ukończenie książki zajęło aż trzydzieści lat. Innymi słowy, wydaje się, że anonimowy skryba poświęcił większą część swojego życia tworzeniu Biblia diabła.
- W 1594, Biblia diabła został przywieziony do Pragi z klasztoru w Broumovie, gdzie przechowywany był od 1420 roku. O wypożyczenie poprosił go król Rudolf II (1576–1612) Biblia diabła. Obiecał mnichom, że gdy skończy pisać książkę, zwróci ją. Czego oczywiście nigdy nie zrobił.
- Biblia diabła swoją nazwę zawdzięcza pełnowymiarowemu portretowi Diabła. Portrety diabła były powszechne w średniowieczu, ale ten konkretny portret jest wyjątkowy. Tutaj Diabeł jest przedstawiony na stronie sam. Obraz jest bardzo duży – ma dziewiętnaście cali wysokości. Diabeł kuca i patrzy przed siebie. Jest nagi, jeśli nie liczyć gronostajowej przepaski na biodrach. Gronostaj jest noszony jako znak królewski. Uważa się, że na tym obrazie Diabeł nosi gronostaj, aby zademonstrować, że jest Księciem Ciemności.
- Wokół powstania narosło kilka mitów Biblia diabłai wszystkie one dotyczą diabła. Najbardziej znany mit głosi, że skryba sprzedał swoją duszę Księciu Ciemności, aby mógł ukończyć księgę w ciągu jednej nocy.
- Na przeciwnej stronie portretu Diabła znajduje się wizerunek Niebiańskiego Miasta. Zostało to zinterpretowane jako Niebiańskie Jeruzalem wspomniane w Księga Objawienia. W średniowieczu powszechne było zostawianie rozkładówek książek na wystawie, aby przekazać wiadomość tym, którzy je zobaczyli. Uważa się, że przesłanie, jakie tu zamierzono, ma na jednej stronie ukazać nagrody za bogobojne życie, a z drugiej okropności grzesznego życia.
Przeznaczenia Duszy – jedyna książka w Bibliotece Harvarda oprawiona w ludzką skórę
„Des destinees de l'ame”, or „Losy duszy” w języku angielskim, to książka należąca do Uniwersytetu Harvarda, oprawiona w ludzką skórę. Destinees de l'ame mieści się w Bibliotece Houghton od lat trzydziestych XX wieku.
Mówi się, że pisarz Arsene Houssaye przekazał książkę swojemu przyjacielowi, doktorowi Ludovicowi Boulandowi, w połowie lat osiemdziesiątych XIX wieku. Dr Bouland podobno okleił książkę skórą z ciała nieodebranej pacjentki, która zmarła z przyczyn naturalnych.
Laboratorium Harvarda stwierdziło również, że dane analityczne wraz z pochodzeniem „Des destinees de l'ame”, sprawdź, czy rzeczywiście jest oprawiony przy użyciu ludzkiej skóry.
Praktyka oprawiania ksiąg w ludzką skórę – nazywana bibliopegią antropodermiczną – jest opisywana już w XVI wieku. Istnieje wiele XIX-wiecznych relacji o ciałach straconych przestępców przekazanych nauce, których skóry oddano później introligatorom.
Znajduje się w obrębie „Destinees de l'ame” to notatka napisana przez doktora Boulanda, stwierdzająca, że na okładce nie została wybita żadna ozdoba, aby „zachować jej elegancję”. Napisał dalej: „Trzymałem ten kawałek ludzkiej skóry pobrany z pleców kobiety… Książka o ludzkiej duszy zasługiwała na to, żeby mieć ludzkie okrycie”.
Książka, o której mówi się, że jest medytacją nad duszą i życiem po śmierci, jest uważana za jedyną oprawioną w ludzką skórę na Harvardzie.
Czarna Biblia
W 2000 roku władze tureckie skonfiskowały jedną z najdziwniejszych starożytnych Biblii gangowi przemytników biorącym udział w operacji na obszarze Morza Śródziemnego. Gang został oskarżony o przemyt antyków, nielegalne wykopaliska i posiadanie materiałów wybuchowych. Książka jest powszechnie znana jako „Czarna Biblia”.
Po odkryciu starożytna księga Czarna Biblia było utrzymywane w tajemnicy od 2000 roku. Później w 2008 roku zostało przeniesione do Muzeum Etnograficznego w Ankaran w celu wystawienia. Według doniesień sama księga ma 1500–2000 lat i jest napisana złotymi literami na luźno związanej skórze w języku aramejskim, języku Jezusa Chrystusa.
Czarna Biblia objawia, że Jezus nie został ukrzyżowany ani nie był synem Bożym, ale prorokiem. Książka nazywa także apostoła Pawła „oszustem”. Księga twierdzi również, że Jezus wstąpił żywy do nieba, a Judasz Iskariota został ukrzyżowany w jego miejsce. Największą uwagę przykuła wypowiedź Jezusa, w której najwyraźniej przepowiedział przyjście Mahometa.
Is Czarna Biblia autentyczny?
Znamy wygląd i niezwykłe roszczenia Czarna Biblia są takie fascynujące, ale niestety! to niezwykłe odkrycie jest prawdopodobnie mistyfikacją, dziełem fałszerza, który według niektórych mógł być europejskim uczonym żydowskim żyjącym w średniowieczu.
Po bezbłędnej analizie każdego słowa tej książki historycy doszli do wniosku Czarna Biblia mówiąc, księga ta została w rzeczywistości napisana przez mnichów z wysokiego klasztoru w Niniwie na początku XVI wieku.
W jednym fragmencie Czarna Biblia wspomina o trzech armiach ówczesnej Palestyny, z których każda liczyła 200,000 1500 żołnierzy. Jednak zdaniem niektórych uczonych cała populacja Palestyny 2,000–200,000 lat temu prawdopodobnie nie liczyła więcej niż XNUMX XNUMX ludzi. Krótko mówiąc, wszystkie te oznaki wskazują, że mamy do czynienia ze wspaniałą podróbką.
Kiedy więc było Czarna Biblia faktycznie napisane?
Istnieje wskazówka, którą można znaleźć w rozdziale 217. Ostatnie zdanie stwierdza, że na ciele Chrystusa umieszczono 100 funtów kamienia, co właściwie wskazuje, że Czarna Biblia został napisany niedawno: pierwsze użycie funta jako jednostki wagi datuje się na czasy Imperium Osmańskiego w jego kontaktach z Włochami i Hiszpanią.
Według niektórych uczonych, Czarna Biblia pierwotnie przypisywano św. Barnabie (Ewangelia Barnaby) i został napisany przez europejskiego Żyda w średniowieczu, który był dość zaznajomiony z Koran oraz Ewangelie. Połączył fakty i elementy obu, ale jego zamiary są nadal nieznane.
