Blythe Intaglios, często znane jako Amerykańskie Linie Nazca, to zestaw ogromnych geoglifów znajdujących się na pustyni Kolorado piętnaście mil na północ od Blythe w Kalifornii. W samych południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych istnieje około 600 wklęsłodruków (geoglifów antropomorficznych), ale to, co wyróżnia te wokół Blythe, to ich skala i złożoność.
Sześć postaci znajduje się na dwóch płaskowyżach w trzech różnych miejscach, wszystkie w odległości 1,000 stóp od siebie. Geoglify przedstawiają osoby, zwierzęta, przedmioty i kształty geometryczne, które można oglądać z góry.
12 listopada 1931 r. pilot korpusu powietrznego armii George Palmer znalazł geoglify Blythe podczas lotu z zapory Hoovera do Los Angeles. Jego odkrycie skłoniło do badania regionu, w wyniku którego masywne postacie zostały oznaczone jako miejsca historyczne i nazwane „Wielkie postacie pustynne”. Ze względu na brak pieniędzy w wyniku Wielkiego Kryzysu dodatkowe badania miejsca musiałyby poczekać do lat 1950. XX wieku.
Towarzystwo National Geographic i Smithsonian Institution wysłały zespół archeologów w celu zbadania wklęsłodruków w 1952 roku, a historia ze zdjęciami lotniczymi pojawiła się we wrześniowym wydaniu National Geographic. Kolejne pięć lat zajęłoby odbudowanie geoglifów i zainstalowanie ogrodzeń, aby chronić je przed wandalizmem i krzywdami.
Należy zauważyć, że kilka geoglifów ma widoczne uszkodzenia opon w wyniku lokalizacji wykorzystywanej do treningu pustynnego przez generała George'a S. Pattona podczas II wojny światowej. Blythe Intaglios są teraz chronione przez dwie linie ogrodzenia i są dostępne dla publiczności przez cały czas jako Państwowy Zabytek Historyczny nr 101.
Uważa się, że Blythe Intaglios zostały stworzone przez rdzennych Amerykanów, którzy mieszkali wzdłuż rzeki Kolorado, chociaż nie ma zgody co do tego, które plemiona je stworzyły i dlaczego. Jedna z teorii głosi, że zostały one zbudowane przez Patayan, którzy rządzili regionem od ok. 700 tys. 1550 do XNUMX rne.
Chociaż znaczenie glifów jest niepewne, rdzenni plemiona Mohave i Quechan z regionu wierzą, że postacie ludzkie symbolizują Mastamho, Stwórcę Ziemi i wszelkiego życia, podczas gdy formy zwierzęce reprezentują Hatakulya, jednego z dwóch lwów górskich / ludzi, którzy grali rolę w narracji o stworzeniu. Tubylcy w okolicy prowadzili rytualne tańce ku czci Stwórcy Życia w czasach starożytnych.
Ponieważ geoglify są trudne do datowania, trudno powiedzieć, kiedy zostały utworzone, chociaż uważa się, że mają od 450 do 2,000 lat. Niektóre z ogromnych rzeźb są archeologicznie powiązane z 2,000-letnimi domami na klifie, co nadaje wiarygodność tej drugiej teorii. Jednak nowsze badania z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley datują je na około 900 rne.
Największy wklęsłodruk, o długości 171 stóp, przedstawia postać mężczyzny lub giganta. Druga postać, o wysokości 102 stóp od stóp do głów, przedstawia faceta z wydatnym fallusem. Ostatnia postać ludzka jest zorientowana na północ-południe, ramiona są rozłożone, stopy skierowane na zewnątrz, a kolana i łokcie są widoczne. Ma 105.6 stopy długości od stóp do głów.
Intaglio Rybaka przedstawia mężczyznę trzymającego włócznię, pod sobą dwie ryby, a nad nim słońce i wąż. Jest to najbardziej kontrowersyjny z glifów, ponieważ niektórzy uważają, że został wyrzeźbiony w latach 1930. XX wieku, mimo że większość ludzi uważa, że jest znacznie starszy.
Uważa się, że przedstawienia zwierząt to konie lub lwy górskie. Oczy grzechotnika mają kształt dwóch kamyków w wężowym intaglio. Ma 150 stóp długości i przez lata był niszczony przez samochody.
Glify Blythe, jeśli nic więcej, są wyrazem formy sztuki rdzennych Amerykanów i spojrzeniem na artystyczne zdolności tamtych czasów. Geoglify Blythe zostały stworzone przez zeskrobanie czarnych pustynnych kamieni, aby odsłonić jaśniejszą ziemię pod spodem. Stworzyli zakopane wzory, układając kamienie przesunięte ze środka wzdłuż zewnętrznych rogów.
Niektórzy spekulują, że te wspaniałe rzeźby naziemne miały być przesłaniem religijnym do przodków lub rysunkami do bogów. Rzeczywiście, te geoglify są niepozorne z ziemi i trudne, jeśli nie niemożliwe do zrozumienia. Zdjęcia są oczywiste z góry, tak więc zostały odnalezione w pierwszej kolejności.
Boma Johnson, archeolog z Biura Zarządzania Gruntami w Yuma w Arizonie, powiedział, że nie może „pomyśl o jednym [przypadku wklęsłodruku], w którym [osoba] mogłaby stanąć na wzgórzu i spojrzeć na [wklęsłość w całości]”.
Blyth Intaglios są obecnie jednymi z największych dzieł sztuki rdzennych Amerykanów w Kalifornii, a szansa na odkrycie porównywalnych, zakopanych geoglifów na pustyni wciąż istnieje.
