Według Joela Klencka z Maritime Executive, wewnątrz niedawno odkrytej Arki Noego znaleziono pergamin ze skóry cielęcej, który według szacunków pochodzi z okresu 13,100 9,600-6 10 pne. Pergamin zawierał paleo-hebrajskie litery, cyfry i gramatykę, które uważano za napisane przez jedną z czterech osób wymienionych zarówno w Księdze Rodzaju XNUMX:XNUMX, jak iw Koranie, takich jak Noe, Szem, Cham, Jafet lub ich żony.
Joel Klenck z Academia.edu twierdzi, że Arka Noego, dostępna przez tunele od czterech do jedenastu metrów pod ziemią i położona w południowym wąwozie góry Ararat, jest najbardziej imponującym stanowiskiem archeologicznym wszechczasów. Szacuje się, że statek został zbudowany w późnym okresie epipaleolitu (13,100-9,600 pne) i ma około 158 metrów długości i wysokość od 3,900 do 4,700 metrów. Ponadto w sumie znajduje się czternaście obiektów archeologicznych.
Republika Turecka staje przed szansą życia lub śmierci dzięki obecności Arki Noego; mógłby przynieść roczny dochód w wysokości 38 miliardów dolarów do najbliższego miasta Dogubayazit, dzięki turystyce religijnej dzięki wsparciu trzech wyznań abrahamowych z semickiej grupy językowej. Jeśli rząd centralny Turcji nie podejmie działań w celu ochrony Arki Noego, PKK, organizacja marksistowska znana z brutalnego terroryzmu, może odkryć statek, zamienić jego bezcenny kodeks i artefakty na broń i uwolnić pandemie epoki kamienia z topniejących odchodów zwierzęcych wewnątrz, wyrządzając krzywdę tureckiej ludności cywilnej.
Starożytna barka morska prezentuje pochylony kadłub, liczne klatki, odchody zwierzęce zachowane na dnie śmietniska, pochyloną rampę, trzy pokłady, balast, schowki, kamienne toporki stosowane w stolarstwie żeglarskim oraz zewnętrzną i wnętrze naczynia pokryte jest smołą. Wewnątrz arki nie ma ceramiki, ale znajduje się zbiór narzędzi i pojemników z późnej epoki kamiennej wykonanych z drewna, tekstyliów, sznurów, artefaktów z kości i drewna, pozostałości botanicznych i udomowionych zbóż. Obejmuje to ciecierzycę, gorzką wykę, groch i zboża.
W pobliżu wejścia do Arki Noego późniejsze pokolenia zbudowały małe miejsca kultu, w których znajdowały się artefakty umieszczone w unikalny sposób, symbolizujące cześć przez tysiące lat. Archeolodzy odkryli skorupy garnków z okresu neolitu garncarskiego (7,000-5,800 pne) do epoki średniowiecza (700-1375 ne), które były wypełnione śladami wina, mleka i nasion. Ponadto na tych obszarach kultu znaleziono małe kamienne figurki z sumeryjskiego okresu wczesnodynastycznego (2,900-2,334 pne).
Pieczęcie akadyjskie z 2,300 rpne przedstawiają Arkę na większej górze Ararat, podczas gdy tabliczki huryckie z 1,300 rpne odnoszą się do Noego, góry Ararat i najwyższego bóstwa. Ta struktura jest zgodna z relacjami o Arce Noego, spisanymi przez patriarchę Mojżesza w Księdze Rodzaju, znanych uczonych Berossusa i Józefa Flawiusza oraz z Koranem islamskiego proroka Mahometa.
Ormianie próbują ukryć Arkę Noego od 247 rpne, starając się zachować swoją niezależność. Mkrtich Khrimian , przywódca Kościoła ormiańskiego, wydał w 1907 roku rozkaz dalszego ukrywania tego, co było utrzymywane w tajemnicy podczas stalinowskich czystek. Miało to wpływ na historię Anatolii, wywołując szeroką gamę uczuć. Klenck walczy z frakcją związaną z PKK, która próbuje zburzyć Arkę, która ma znaczenie zarówno dla islamu, chrześcijaństwa, jak i judaizmu.
Archeolog zauważa, że Kodeks nie odpowiada obecnym teoriom, według których pierwsze języki wywodzą się z populacji rozproszonych po całym świecie. Raczej obecność Arki na górze Ararat, z jej paleo-hebrajskim pismem, podtrzymuje twierdzenia Mojżesza, Jezusa i islamskiego proroka Mahometa, że języki semickie stanowią pierwszy język na ziemi, który przetrwał ogólnoświatowy potop.
Abraham Ibn Ezra (AD 1089-1167), wśród innych znanych uczonych, twierdził, że początkowe rozdziały Księgi Rodzaju zostały przekazane ustnie od Adama do Mojżesza. Termin „Toledot”, oznaczający „rachunek” lub „pokolenia”, pojawia się po raz pierwszy w Księdze Rodzaju 2:5 i jest powtarzany w kolejnych rozdziałach, takich jak Rdz 5:1, 6:9, 10:1, 10:32 i 11:10. Zdaniem Ibn Ezdrasza technika ta została wykorzystana w celu zapewnienia zachowania narracji biblijnej od stworzenia do wyjścia z Egiptu. Niemniej jednak odkrycie Kodeksu w późnej epoce kamiennej, napisanego w języku paleo-hebrajskim, sugeruje, że Toledot najprawdopodobniej był zbiorem pisemnych dokumentów, które Mojżesz włączył do Pięcioksięgu, od Rodzaju do Powtórzonego Prawa.
Kodeks został odkryty w Obszarze A1, Locus 14, małym obszarze na drugim pokładzie statku. Obszar ten był używany do podgrzewania żywności i wody. Za częściowo ściętymi belkami cyprysowymi, które tworzyły ściany konstrukcji, znaleziono ukrytą niszę, w której znajdował się rękopis. W Locus 14 odkryto prekursory ceramiki, w tym drewniane naczynia pokryte glinianym błotem podgrzewanym w Arce. Uważa się, że produkcja ceramiki wywodzi się z używania pojemników z gipsu i wapna palonego lub ceramiki białej (Vaiselles Blanches ).
Archeolodzy mają do czynienia z prostszym wyjaśnieniem wynalezienia ceramiki z powodu Arki Noego: ludzie z epoki kamiennej tworzyli naczynia z drewna, a następnie pokrywali je gliną i ogrzewali nad ogniem. W końcu ludzie odeszli od konstrukcji drewnianych i zamiast tego używali glinianych naczyń wzmacnianych przez ciepło, kładąc podwaliny pod rozwój produkcji ceramicznej.
Kodeks zawiera różnorodne style pisma, począwszy od cięższego, przypominającego bloki pisma jednej osoby, po bardziej delikatne, wyrafinowane pociągnięcia redaktora, który poprawił błąd w słowie „życie” zapisanym w języku paleo-hebrajskim.
Kodeks Arki Noego składa się z pergaminu, znanego jako klaf lub welin, stworzonego ze skóry koszernych zwierząt, takich jak cielęta. Okładka kodeksu ma 14.67 cm długości i 10.59 cm szerokości, z trzema oprawami wykonanymi z miękkiej skóry. Jest siedem stron cienkiego klafu z postrzępionymi krawędziami, o długości 9.75 cm i szerokości 7.53 cm.
Pergamin welinu zawiera dużo kolagenu. Kiedy woda w farbie wchodzi w kontakt z pergaminem, kolagen topi się, tworząc rowki w klafie i wypukłe powierzchnie dla farby. Jest również wrażliwy na działanie środowiska, w szczególności wilgoci. Kodeks został znaleziony w Locus 14, Obszar A1, najbardziej wzniesiony i bezpieczny obszar Arki. Obszar ten jest otoczony czterema większymi strukturami i kadłubem statku. Wewnętrzna i zewnętrzna część tych konstrukcji jest pokryta warstwami smoły, bitumu i żywicy. Wzniesienie Obszaru A1 znajduje się powyżej 4000 metrów na górze Ararat i jest zakopane pod 8 metrami lodu lodowcowego i materiału litego, bez wilgoci. Większość farby z Kodeksu wyblakła, ale to, co pozostało, to prążki powstałe w wyniku topnienia kolagenu, kiedy farba została po raz pierwszy nałożona w późnym okresie epipaleolitu (13,100 9,600 - XNUMX XNUMX pne).
Kodeks jest skomponowany w orientacji od prawej do lewej, podobnie jak współczesny hebrajski i arabski, oraz od góry do dołu. Strony zostały sklejone. Niestety, kiedy odkryto rękopis, rozdzielono dwie sekcje, odsłaniając strony 2, 3, 4 i 5. Na stronach 2 i 4 można zaobserwować słabe odciski kolagenu welinu, ale są one odwrócone. W ten sposób uczeni mogą zobaczyć rewers stron 2 i 4 oraz przód stron 3 i 5. Wyraźność znaków paleohebrajskich jest różna, od głęboko naciętych liter po subtelne prążki. Aby odkryć więcej słów i symboli z Kodeksu, potrzebne jest obrazowanie wielospektralne i rentgenowskie.
W Kodeksie pierwsze oznaki iluminacji widoczne są w postaci trzech obrazów: Góry Ararat, pasma górskiego położonego na południe od Araratu oraz wielbłąda. Ta warstwa składa się ze złota muszli, które jest złotym proszkiem zmieszanym z gumą arabską lub jajkiem. Dodatkowo w pobliżu większej góry Ararat można zobaczyć dwie 5-świecowe menory bez podstaw.
Kurdowie mieszkający w pobliżu góry Ararat wierzą, że Arka Noego zawiera złoto i jest to w rzeczywistości prawda. Iluminacja Kodeksu została wykonana przy użyciu proszku złota pochodzącego z naczynia. Ponieważ Arka znajduje się w odległym i odizolowanym miejscu na górze na Bliskim Wschodzie, z dala od źródeł złota, prawdopodobne jest, że złoty proszek pochodzi z czasów przed wzrostem wysokości Góry w wyniku wulkanizmu i jej północnej strony został zmieniony w morfologii, szacowany na około 9,600 pne w okresie epipaleolitu.
Kodeks spekuluje również, że w Arce Noego mogą znajdować się inne rękopisy klaf. Autorzy Kodeksu zdecydowali się nie wykorzystywać całkowicie całej powierzchni pergaminu i zamiast tego wykorzystali go jako formę literatury, z Paleo - Hebrajskie gry słowne, krótkie wypowiedzi i przedstawienie iluminowanych obrazów. Ponadto tekst zawiera odniesienia do aspektów dotyczących Noego i Wielkiego Potopu, o których mowa zarówno w Księdze Rodzaju, jak iw Koranie, ale żadnego z tych wyrażeń nie można znaleźć w żadnym z dokumentów. Wierzę, że inne manuskrypty, takie jak wspomniane w Biblii części „Toledot”, o których mówił Ibn Ezra, nadal znajdują się wewnątrz naczynia.
Klenck postuluje, że rząd Turcji powinien kontrolować Kodeks, a także artefakty i architekturę z Arki Noego, które były chwalone zarówno przez Mahometa, Jezusa, jak i Mojżesza. Kontynuuje, wyrażając konsternację z powodu braku nadzoru ze strony tureckich władz archeologicznych, podczas gdy te bezcenne artefakty symbolizujące początek cywilizacji i okresu neolitu są plądrowane i niszczone. Klenck podsumowuje, nazywając zniszczenie Arki i jej artefaktów katastrofą.
PRC, Inc., założona w 2007 roku, oferuje globalne usługi archeologiczne obejmujące badania, wykopaliska i badania.
Znaczenie ćwiczeń jest niezaprzeczalne. Aktywność fizyczna jest niezbędna dla naszego ogólnego stanu zdrowia, ponieważ pomaga wzmocnić ciało i umysł. Może pomóc zmniejszyć ryzyko rozwoju wielu chorób przewlekłych i poprawić jakość naszego życia. Ćwiczenia nie muszą być zbyt wyczerpujące, aby przynosiły korzyści; nawet umiarkowane ćwiczenia mogą przynieść znaczne korzyści zdrowotne.
