Czy zastanawiałeś się kiedyś, czy inny gatunek rozwinąłby się, by osiągnąć inteligencję na poziomie człowieka długo po tym, jak ludzie opuścili tę planetę? Nie jesteśmy pewni co do ciebie, ale zawsze wyobrażamy sobie szopy pracze w tej roli.
Być może za 70 milionów lat rodzina zamaskowanych fuzzballi zgromadzi się przed górą Rushmore, rozpalając ogień swoimi przeciwstawnymi kciukami i zastanawiając się, jakie stworzenia wyrzeźbiły tę górę. Ale poczekaj chwilę, czy góra Rushmore przetrwa tak długo? A co, jeśli okażemy się szopami praczami?
Innymi słowy, gdyby zaawansowany technologicznie gatunek zdominował ziemię w czasach dinozaurów, czy w ogóle o tym wiedzielibyśmy? A jeśli tak się nie stało, skąd mamy wiedzieć, że to się nie stało?
Ziemia przed czasem
Jest znana jako Hipoteza Sylurska (i, żebyście nie myśleli, że naukowcy nie są frajerami, jej nazwa pochodzi od mnóstwa stworzeń Doktora Who). Zasadniczo twierdzi, że ludzie nie są pierwszymi świadomymi formami życia, które wyewoluowały na naszej planecie i że gdyby istnieli przodkowie 100 milionów lat temu, praktycznie wszystkie dowody na ich istnienie zostałyby do tej pory utracone.
Aby wyjaśnić, fizyk i współautor badań Adam Frank stwierdził w artykule Atlantic: „Nieczęsto publikujesz artykuł zawierający hipotezę, której nie popierasz”. Innymi słowy, nie wierzą w istnienie starożytnej cywilizacji Władców Czasu i Jaszczuroludzi. Zamiast tego ich celem jest ustalenie, w jaki sposób możemy zlokalizować dowody starych cywilizacji na odległych planetach.
Może wydawać się logiczne, że bylibyśmy świadkami takiej cywilizacji – w końcu dinozaury istniały 100 milionów lat temu, a wiemy o tym, ponieważ odkryto ich skamieliny. Niemniej jednak istniały przez ponad 150 milionów lat.
To ważne, ponieważ nie chodzi tylko o to, jak stare lub rozległe byłyby ruiny tej wyimaginowanej cywilizacji. Chodzi też o to, jak długo istnieje. Ludzkość rozprzestrzeniła się na cały świat w zdumiewająco krótkim czasie – około 100,000 XNUMX lat.
Gdyby inny gatunek zrobił to samo, nasze szanse na znalezienie go w zapisie geologicznym byłyby znacznie mniejsze. Badania prowadzone przez Franka i jego współautora klimatologa Gavina Schmidta mają na celu wskazanie sposobów wykrywania cywilizacji w głębokim czasie.
Igła w stogu siana
Prawdopodobnie nie musimy Cię informować, że ludzie już mają długoterminowy wpływ na środowisko. Plastik rozpadnie się na mikrocząsteczki, które zostaną włączone do osadu przez tysiąclecia w miarę jego degradacji.
Jednak nawet jeśli utrzymują się przez długi czas, zlokalizowanie tej mikroskopijnej warstwy fragmentów plastiku może być trudne. Zamiast tego szukanie czasów zwiększonego stężenia węgla w atmosferze mogłoby być bardziej owocne.
Ziemia znajduje się obecnie w okresie antropocenu, który określa dominacja człowieka. Wyróżnia się również niezwykłym wzrostem zawartości węgli w powietrzu.
Nie oznacza to, że w powietrzu jest więcej węgla niż kiedykolwiek wcześniej. Paleoceńsko-eoceński maksimum termiczny (PETM), czas niezwykle wysokich temperatur na całym świecie, wystąpił 56 milionów lat temu.
Na biegunach temperatura sięgała 70 stopni Fahrenheita (21 stopni Celsjusza). Jednocześnie istnieją dowody na podwyższony poziom węgla kopalnego w atmosferze – dokładne przyczyny nie są znane. To nagromadzenie węgla miało miejsce przez kilkaset tysięcy lat. Czy to dowody pozostawione przez zaawansowaną cywilizację w czasach prehistorycznych? Czy ziemia naprawdę była świadkiem czegoś takiego poza naszą wyobraźnią?
Fascynujące przesłanie badania jest takie, że w rzeczywistości istnieje technika poszukiwania starożytnych cywilizacji. Wszystko, co musisz zrobić, to przeczesać rdzenie lodowe, aby uzyskać krótkie, szybkie wybuchy dwutlenku węgla – ale „igła”, której szukaliby w tym stogu siana, byłaby łatwa do przeoczenia, gdyby naukowcy nie wiedzieli, czego szukają. .
