Wetenschappers uit zowel Canada als China hebben onlangs een fossiel ontdekt dat ongeveer 125 miljoen jaar geleden dateert en een intens moment in de tijd weergeeft waarop een zoogdier van vleesetende aard een veel grotere plantenetende dinosaurus aanviel.
Dr. Jordan Mallon, een paleobioloog van het Canadian Museum of Nature en een medewerker van het onderzoek, heeft verklaard dat de twee wezens verwikkeld zijn in een felle strijd, nauw met elkaar verweven, en dit is een van de eerste gevallen van roofzuchtig gedrag van een zoogdier op een dinosaurus.
De ontdekking hiervan goed bewaard gebleven fossiel doet twijfel rijzen over het idee dat dinosaurussen weinig roofdieren hadden onder hun tijdgenoten zoogdieren tijdens het Krijt, toen ze de beste dieren waren. Het zeldzame fossiel wordt nu bewaard in het Weihai Ziguang Shi Yan School Museum in de provincie Shandong, China.
Het fossiel in kwestie wordt geïdentificeerd als een soort van psittacosaurus, wat ongeveer zo groot is als een grote hond. Deze planteneters waren de eerste gehoornde dinosaurussen die werden ontdekt en leefden in Azië tijdens het vroege Krijt, van 125 tot 105 miljoen jaar geleden.
De dinosaurus wordt vergezeld door een dasachtig wezen dat bekend staat als Repenomamus robuustus. Hoewel niet groot volgens dinosaurusstandaarden, was het het grootste zoogdier dat leefde in het Krijt, toen zoogdieren nog niet waren gekomen om de planeet te regeren.
Vóór deze ontdekking wisten paleontologen dat repenomamus jaagde op dinosaurussen zoals psittacosaurus vanwege de aanwezigheid van gefossiliseerde juveniele botten van het plantenetende dier in het spijsverteringsstelsel van het zoogdier.
Mallon stelt dat de aanwezigheid van deze twee wezens samen niets nieuws is, maar het opmerkelijke fossiel vertoont roofzuchtig gedrag dat nieuw is voor de wetenschap.
Het exemplaar is in 2012 verkregen uit de provincie Liaoning, China en de twee skeletten zijn bijna compleet. Dit komt door het feit dat de Liujitun fossiele bedden, bekend als "China's dinosaurus Pompeii", de bron van de fossielen zijn.
Het gebied is genoemd naar de overvloed aan fossielen van dinosaurussen, kleine zoogdieren, hagedissen en amfibieën die daar zijn gevonden. Er wordt aangenomen dat deze wezens zijn begraven in een stroom van modder en puin als gevolg van een vulkaanuitbarsting of meerdere uitbarstingen. Dr. Aaron Lussier van het Canadian Museum of Nature voerde een analyse uit van het gefossiliseerde materiaal om de aanwezigheid van vulkanische componenten vast te stellen.
De Psittacosaurus-Repenomamus fossiel was in handen van co-auteur Dr. Gang Han in China, die het onder de aandacht bracht van paleobioloog Xiao-Chun Wu van het Canadian Museum of Nature. Dr. Wu werkt al tientallen jaren samen met onderzoekers in China en wist dat het bijzonder was toen hij het zag.
Na een grondige beoordeling, de psittacosaurus wordt waargenomen plat te liggen met zijn achterpoten naar beide kanten weggestopt. Het lichaam van de repenomamus wordt gezien als een lus naar de rechterkant en rustend op de dinosaurus, terwijl het zoogdier zijn kaak omklemt. Bovendien lijkt het zoogdier in sommige ribben te bijten en grijpt de achterpoot het achterbeen vast. Volgens dr. Mallon "wijzen de feiten op een aanhoudende aanval."
Mallon, Wu en hun team van onderzoekers overwogen en elimineerden het idee dat het zoogdier een overleden dinosaurus aan het wegvangen was. Hun bewijs was dat de botten van de dinosaurus geen tandafdrukken hadden, wat aangeeft dat hij was aangevallen en niet was weggevangen.
Bovendien was het onwaarschijnlijk dat de twee wezens zo met elkaar verweven zouden zijn geraakt als de dinosaurus al dood was toen het zoogdier hem vond. Het feit dat de repenomamus stond bovenop de psittacosaurus impliceert dat het de agressor was.
Mallon en Wu hebben waargenomen dat veelvraten, die relatief kleine dieren zijn, erom bekend staan dat ze jagen op veel groter wild, zoals kariboes en gedomesticeerde schapen. Bovendien zullen wilde honden, jakhalzen en hyena's in de Afrikaanse vlakten vaak nog levende prooien aanvallen, waardoor het slachtoffer in shocktoestand instort.
Mallon suggereert dat het fossiel de repenomamus azen op de Psittacosaurus, terwijl het nog leefde, alleen voor hen beiden om te worden gedood in de tumultueuze nasleep.
De onderzoekers in hun paper theoretiseren dat de vulkanische materialen van de fossielen in Lujiatun, China, meer kennis zullen opleveren over de relatie tussen soorten die anders niet beschikbaar is uit andere fossiele gegevens.
In het tijdschrift verscheen een artikel over het onderzoek Wetenschappelijke rapporten.
