Een buitengewoon klein artefact gemaakt van een ijzerlegering dat uit de lucht viel, werd teruggevonden in de buurt van een nederzetting. Het was niet de dichtstbijzijnde meteoriet in de buurt, maar onderzoekers denken dat hij afkomstig is uit Estland, dat een behoorlijke afstand verwijderd is.
De pijlpunt wijst niet alleen op het gebruik van luchtijzer in het pre-smelttijdperk, maar onthult ook het bestaan van enorme handelssystemen die duizenden jaren geleden in werking waren.
Geoloog Beda Hofmann van het Natuurhistorisch Museum van Bern en de Universiteit van Bern in Zwitserland startte een uitgebreide zoektocht naar oude meteoritische ijzerartefacten. Omdat puur ijzer in de oudheid een zeldzaamheid was, was de enige beschikbare optie het gebruik van het ijzer dat uit de lucht was gevallen in de vorm van meteorieten.
IJzermeteorieten zijn het type dat het meest wordt gezien. Ze kunnen de impact van het binnendringen in de atmosfeer overleven en zijn over het algemeen samengesteld uit ijzer, evenals kleine hoeveelheden nikkel en minuscule hoeveelheden andere metalen. Er wordt aangenomen dat de meeste ijzeren gereedschappen en wapens die tijdens de bronstijd werden gebruikt, zijn gemaakt met meteorietijzer.
In het Midden-Oosten, Egypte en Azië zijn talloze artefacten ontdekt; er zijn echter veel minder vondsten in heel Europa.
Morigen, gelegen in het huidige Zwitserland, was een bloeiende nederzetting tijdens de bronstijd, van ongeveer 800 tot 900 v.Chr. Het Twannberg-veld, dat overblijfselen bevat van een rots die vele jaren voor de laatste ijstijd uit de hemel kwam, lag volgens de gegevens op slechts een korte afstand van Morigen (niet meer dan 8 kilometer of 5 mijl). Samenvatting van de Universiteit van Harvard.
Hofmann en zijn bemanning ontdekten een ijzeren pijlpunt op de plek die ze al hadden opgegraven. Het was 39.3 mm lang en woog 2.904 gram. Het team merkte op dat er organisch residu aanwezig was, waarvan ze aannamen dat het berkenteer was, waarschijnlijk gebruikt om de pijlpunt aan de schacht te bevestigen. De samenstelling was niet van deze wereld.
Analyse van het object heeft de aanwezigheid van ijzer en nikkel bevestigd, de gebruikelijke samenstelling van meteorietijzer. Daarnaast is er een radioactieve isotoop van aluminium – aluminium-26 – gevonden, die alleen in de ruimte tussen de sterren kan ontstaan.
Het is heel interessant om op te merken dat de combinatie van metalen in de pijlpunt niet overeenkomt met het ijzer dat in Twannberg is gevonden. Het lijkt eerder een soort ijzermeteoriet te zijn die bekend staat als een IAB meteorieten.
De oorsprong van de pijlpunt is gemakkelijker te identificeren gezien de grote IAB-meteorieten waarvan bekend is dat ze in Europa zijn neergestort. Drie daarvan hebben een samenstelling die samenvalt met de pijlpunt: Bohumilitz uit Tsjechië, Retuerte de Bullaque uit Spanje, en Kaalijarv uit Estland. Deze meteorieten zijn gedocumenteerd op de websites van het Lunar and Planetary Institute.
De onderzoekers concludeerden dat Kaalijarv hoogstwaarschijnlijk overeenkwam met de beschrijving. Het was rond 1500 vGT op aarde aangekomen en de stukken die het creëerde waren geschikt om tot pijlpunten te smeden. De locatie was echter 1600 km (994 mijl) verwijderd van Morigen, wat aangeeft dat het mogelijk via de Amber weg.
Gezien de enorme hoeveelheid meteorietafval die door de Kaalijarv-inslagen is ontstaan, zou het nuttig zijn om door collecties te zoeken naar items die overeenkomen met de pijlpunt, in een poging de moedermeteoriet te ontdekken.
De onderzoekers stellen dat hoewel het mogelijk afkomstig is uit Kaalijarv, het zeer waarschijnlijk is dat de pijlpunt geen op zichzelf staand object was en dat er mogelijk andere bewerkte fragmenten van meteorietijzer, zoals die van miniatuurformaat, in archeologische collecties in heel Europa en mogelijk zelfs verder.
De studie werd oorspronkelijk gepubliceerd in het tijdschrift Science Direct op juli 25, 2023.
