In 1950 deden archeologen in de diepten van een grottenstelsel in Tsjechië (Tsjechië) een intrigerende ontdekking. Wat ze opgraven was een schedel, netjes doorgesneden, die een opmerkelijk verhaal onthulde. Aanvankelijk werd aangenomen dat deze skeletresten toebehoorden aan twee verschillende individuen vanwege de verdeelde toestand van de schedel. Desalniettemin begonnen onderzoekers na tientallen jaren aan genoomsequencing, wat leidde tot een verrassend resultaat. In tegenstelling tot wat aanvankelijk werd gedacht, behoorde deze eenzame schedel eigenlijk toe aan een eenzame ziel; een vrouw die zo'n 45,000 jaar geleden bestond.
Onderzoekers noemden haar de Zlatý kůň-vrouw, of 'gouden paard' in het Tsjechisch, in een knipoog naar een heuvel boven het grottenstelsel. Nader onderzoek van haar DNA wees uit dat zij genoom droeg ongeveer 3% Neanderthaler afkomst, dat ze deel uitmaakte van een populatie van vroegmoderne mensen die waarschijnlijk paren met Neanderthalers en dat haar genoom het oudste moderne menselijke genoom was waarvan de sequentie ooit is bepaald.
Hoewel er veel is geleerd over de genetica van de vrouw, is er weinig bekend over hoe ze eruit heeft gezien. Maar nu een nieuwe online krant gepubliceerd op 18 juli biedt nieuw inzicht in haar mogelijke uiterlijk in de vorm van een gezichtsbenadering.
Om de gelijkenis van de vrouw te creëren, gebruikten onderzoekers gegevens die waren verzameld van verschillende bestaande computertomografie (CT) -scans van haar schedel die deel uitmaken van een online database. Maar net als de archeologen die haar stoffelijk overschot meer dan 70 jaar geleden hebben opgegraven, ontdekten ze dat er stukken van de schedel ontbraken, waaronder een groot deel van de linkerkant van haar gezicht.
Volgens de co-auteur van de studie, Cícero Moraes, een Braziliaanse grafische expert, "Een interessant stukje informatie over de schedel is dat het werd geknaagd door een dier na haar dood, dit dier had een wolf of een hyena kunnen zijn ( beide waren op dat moment in de fauna aanwezig).”
Om de ontbrekende delen te vervangen, gebruikten Moraes en zijn team statistische gegevens die in 2018 waren verzameld door onderzoekers die een reconstructie van de schedel maakten. Ze raadpleegden ook twee CT-scans - van een moderne vrouw en een man - terwijl ze het digitale gezicht creëerden.
"Wat onze aandacht het meest trok, was de robuustheid van de structuur van het gezicht, vooral de onderkaak van de onderkaak," zei Moraes. “Toen archeologen de schedel vonden, dachten de eerste experts die hem analyseerden dat het een man was en het is gemakkelijk te begrijpen waarom. Naast de schedel met kenmerken die zeer compatibel zijn met het mannelijke geslacht van de huidige populaties, "waaronder een" robuuste "kaak.
"We zien dat de kaakstructuur van Zlatý kůň meer compatibel is met Neanderthalers," voegde hij eraan toe.
Een sterke kaaklijn was niet het enige kenmerk dat de aandacht van de onderzoekers trok. Ze ontdekten ook dat het endocraniale volume van de vrouw, de holte waar de hersenen zitten, groter was dan dat van de moderne individuen in de database. Moraes schrijft deze factor echter toe aan "een grotere structurele affiniteit tussen Zlatý kůň en Neanderthalers dan tussen haar en moderne mensen", zei hij.
"Toen we eenmaal het basisgezicht hadden, genereerden we meer objectieve en wetenschappelijke beelden, zonder kleuren (in grijstinten), met gesloten ogen en zonder haar," zei Moraes. “Later creëerden we een speculatieve versie met een gepigmenteerde huid, open ogen, vacht en haar. Het doel van de tweede is om de algemene bevolking een begrijpelijker gezicht te geven.
Het resultaat is een levensecht beeld van een vrouw met donker, krullend haar en bruine ogen.
"We zochten naar elementen die de visuele structuur van het gezicht alleen op een speculatief niveau konden samenstellen, aangezien er geen gegevens werden verstrekt over wat de kleur van de huid, het haar en de ogen zou zijn," zei Moraes.
Cosimo Posth, een archeoloog die Zlatý kůň uitgebreid heeft bestudeerd maar niet bij het onderzoek betrokken was, bevestigde dat veel over deze vrouw een mysterie blijft.
“De genetische gegevens van Zlatý kůň waaraan ik heb gewerkt, kunnen ons niet veel vertellen over haar gezichtskenmerken. Naar mijn mening kunnen morfologische gegevens een redelijk idee geven van wat de vorm van haar hoofd en gezicht zou kunnen zijn, maar geen nauwkeurige weergave van haar zachte weefsels', zegt Posth, professor archeologie aan de Universiteit van Tübingen in Duitsland.
