Een aantal sciencefictionfilms en literaire werken hebben ons geïnformeerd over het concept van hoe het mogelijk zou kunnen zijn om voor een korte periode te stoppen met leven zonder echt te bezwijken aan de dood, en dan weer tot leven te komen om getuige te zijn van de toekomstige wereld. Maar het feit dat zulke dingen voor mensen in de echte wereld nog steeds niets meer zijn dan een boeiend, fictief idee. Maar er waren twee wormen in een petrischaal die inderdaad deze fundamentele regel van ons traditionele concept overtreden.
Volgens de Siberische tijdenanalyseerden de wetenschappers van vier Russische instellingen in samenwerking met de Princeton University of the United States enkele prehistorische wormen van Arctische permafrostafzettingen, genaamd nematoden en ontdekte dat twee verschillende soorten van deze wormen - die in verschillende delen van Siberië werden ontdekt - nog steeds tekenen van leven vertoonden na bijna 42,000 jaar vast te zitten in ijs!
Hun wonderbevindingen, gepubliceerd in de Nummer van mei 2018 van het tijdschrift Doklady Biological Sciences, vertegenwoordigen het eerste bewijs van meercellige organismen die weer tot leven komen na een langdurige sluimering in Arctische permafrost, zwevend in een diepvries sinds de Pleistoceen.
Hoewel nematoden of algemeen bekend als de rondwormen klein zijn - meestal ongeveer 1 millimeter lang - is bekend dat ze over indrukwekkende capaciteiten beschikken. Sommigen leven 1.3 kilometer onder het aardoppervlak, dieper dan enig ander meercellig leven. Bepaalde wormen die op een eiland in de Indische Oceaan leven, kunnen een van de vijf verschillende monden ontwikkelen, afhankelijk van het soort voedsel dat beschikbaar is. Anderen zijn aangepast om te gedijen in de ingewanden van slakken en reizen op slijmerige snelwegen van slakkenpoep.
Voor hun diepgaande studie analyseerden onderzoekers 300 monsters van arctische permafrostafzettingen, waarvan twee afzettingen verschillende goed geconserveerde nematoden bevatten. Eén monster werd verzameld uit een fossiel eekhoornhol nabij de Alazeya-rivier in het noordoostelijke deel van Yakutia, Rusland. Deze afzettingen waren naar schatting ongeveer 32,000 jaar oud. Het andere permafrostmonster kwam uit de Kolyma-rivier in het noordoosten van Siberië en deze afzettingen waren ongeveer 42,000 jaar oud. Ze vertegenwoordigden twee bekende nematodensoorten: Panagrolaimus detritophagus en Plectus parvus.
De nematoden werden, nadat ze uit de permafrost waren gehaald, langzaam ontdooid in petrischalen en in culturen bij 68 °C geplaatst met agar en voedsel, daarna hoefden de onderzoekers alleen maar te wachten. Ze begonnen na enkele weken tekenen van leven, bewegen en eten te vertonen, waardoor dit volgens de studie het eerste bewijs was van "natuurlijke cryopreservatie" van meercellige dieren.
De nematoden waren echter niet het eerste organisme dat na millennia wakker werd in een ijzige suspensie. Eerder had een andere groep wetenschappers een gigantisch virus geïdentificeerd dat werd gereanimeerd na 30,000 jaar bevroren te zijn geweest in Siberische permafrost - het is al eng genoeg om dit nieuws te horen. Maar geen paniek, amoeben zijn het enige wezen dat door deze oude aanvaller wordt getroffen.
Helaas kunnen we geen 40,000 jaar oude wormen interviewen om te vragen hoe de wereld er toen uitzag, maar de gekke doorbraak zou de mechanismen in de oude nematoden kunnen ontrafelen die hen in staat stelden zo'n langdurige bevriezing te overleven; vaststellen hoe die aanpassingen werken, zou gevolgen kunnen hebben op veel wetenschappelijke gebieden, "zoals cryogene geneeskunde, cryobiologie en astrobiologie", concludeerden de onderzoekers.
