Was Marco Polo tijdens zijn reis aan het einde van de 13e eeuw echt getuige van Chinese families die draken grootbrachten?

Iedereen kent Marco Polo als een van de eerste en bekendste Europeanen die tijdens de Middeleeuwen naar Azië reisde. Minder mensen weten echter dat hij, nadat hij rond 17 n.

In 1271 na Christus begon Marco Polo aan zijn beroemde reis naar Azië, Perzië, China en Indonesië, een land dat destijds gehuld was in mysterie en fascinatie voor de westerse wereld. Marco Polo legde zijn reis van 1271 tot 1291 na Christus vast in een werk met de titel De reizen van Marco Polo, die in 1300 na Christus werd gepubliceerd. Hoewel een groot deel van zijn boek de diverse gewoonten en culturen van het Oosten gedetailleerd beschrijft, inclusief de verschillende etnische groepen die hij tegenkwam, evenals de variëteiten van dieren en planten die daarmee geassocieerd zijn, is er één specifieke bewering die nieuwsgierigheid heeft gewekt en wenkbrauwen heeft doen fronsen over de geschiedenis van het Oosten. eeuwen.

Was Marco Polo tijdens zijn reis aan het einde van de 13e eeuw echt getuige van Chinese families die draken grootbrachten? 1
Marco Polo. Wikimedia Commons

In hoofdstuk 49 beschrijft Polo een draak gevonden in de provincie Karajan, die op een zakelijke manier wordt doorgegeven zonder enige verfraaide mythologisering. Hij legt ook het gedrag van het wezen uit en hoe de mensen in het gebied hen hebben vermoord. Marco Polo schreef:

“Als je de stad Yachi verlaat en tien dagen in westelijke richting reist, bereik je de provincie Karazan, wat ook de naam is van de belangrijkste stad….Hier worden enorme slangen gezien, tien passen lang (ongeveer 30 meter), en tien overspanningen (ongeveer 8 voet) omtrek van het lichaam. Aan de voorkant, vlakbij het hoofd, hebben ze twee korte poten, met drie klauwen zoals die van een tijger, met ogen groter dan een stuiverbrood (pane da quattro denari) en zeer opvallend.

De kaken zijn breed genoeg om een ​​mens te verzwelgen, de tanden zijn groot en scherp, en hun hele uiterlijk is zo formidabel dat noch de mens, noch welk dier dan ook hen zonder angst kan benaderen. Anderen zijn kleiner van formaat, namelijk acht, zes of vijf passen lang; en de volgende methode wordt gebruikt om ze in te nemen. Overdag schuilen ze vanwege de grote hitte in grotten, vanwaar ze 's nachts tevoorschijn komen om hun voedsel te zoeken, en welk beest ze ook tegenkomen en te pakken kunnen krijgen, of het nu een tijger, een wolf of een ander dier is. , ze verslinden;

Daarna slepen ze zich naar een meer, waterbron of rivier om te drinken. Door hun beweging op deze manier langs de kust en hun enorme gewicht maken ze een diepe indruk, alsof er een zware balk langs het zand is getrokken. Degenen die op hen jagen, observeren het pad waarlangs ze gewoonlijk gaan, en bevestigen verschillende stukken hout in de grond, gewapend met scherpe ijzeren punten, die ze met zand bedekken op een manier die niet waarneembaar is. .

Wanneer de dieren daarom hun weg banen naar de plaatsen waar ze gewoonlijk rondspoken, worden ze door deze instrumenten gewond en snel gedood. Zodra de kraaien merkten dat ze dood waren, gingen ze schreeuwen; en dit dient als een signaal voor de jagers, die de plek naderen en doorgaan met het scheiden van de huid van het vlees, waarbij ze er onmiddellijk voor zorgen dat de gal, die in de geneeskunde het hoogst gewaardeerd wordt, veilig wordt gesteld.

In geval van de beet van een gekke hond wordt een centgewicht ervan, opgelost in wijn, toegediend. Het is ook nuttig bij het versnellen van de bevalling, wanneer de weeën van vrouwen zijn begonnen. Wanneer een kleine hoeveelheid ervan wordt aangebracht op karbonkels, puisten of andere uitbarstingen op het lichaam, worden deze momenteel verspreid; en het is effectief bij veel andere klachten.

Ook het vlees van het dier wordt tegen een hoge prijs verkocht, omdat men denkt dat het een hogere smaak heeft dan andere soorten vlees, en door iedereen wordt het als een delicatesse beschouwd.” —De reizen van Marco Polo, © 1948, Boek 2, Hoofdstuk XL, pag. 185-186

Marco Polo woonde zeventien jaar in China en rapporteerde dat de keizer draken grootbracht om zijn strijdwagens in optochten te trekken. Al in 17 voor Christus had de keizer de functie van ‘Koninklijke Drakenvoeder’ benoemd. Boeken vertellen zelfs over Chinese families die draken grootbrengen om hun bloed voor medicijnen te gebruiken en hun eieren zeer kostbaar maken.

Uiteindelijk blijft de vraag: heeft Marco Polo deze mythische wezens echt ontmoet tijdens zijn verblijf in China, of was het gewoon een product van zijn levendige verbeelding?

Interessant is dat de twaalf tekens van de Chinese dierenriem dieren zijn, waarvan elf alledaagse wezens: rat, paard, hond, os, konijn, tijger, slang, ram, aap, haan en varken. Het twaalfde teken is echter een draak. Waarom zouden de Chinezen de ‘mythologische’ draak bij deze algemeen bekende dieren betrekken?


Nadat je over Marco Polo hebt gelezen, lees je verder Kwam Alexander de Grote een 'draak' tegen in India?