In een verrassende ontdekking vond een team van wetenschappers uit Australië en de Verenigde Staten een "nieuwe, griezelig uitziende onderwatersoort" nadat ze een reeks onderzoeksexpedities in de buurt van Antarctica hadden ondernomen, volgens een rapport in CTV-nieuws. De nieuwe soort wordt de Antarctische aardbeiveer genoemd omdat hij lijkt op de vorm van een aardbei. Het heeft ongeveer 20 armen en de kleur van het wezen kan variëren van "paarsachtig" tot "donkerroodachtig".
De bevindingen van hetzelfde werden gepubliceerd in het tijdschrift Systematiek van ongewervelde dieren. De onderzoekers maakten tussen 2008 en 2017 verschillende reizen naar de Antarctische Oceaan op zoek naar een verzameling 'cryptische' zeedieren die bekend staat als Promachocrinus soorten of Antarctische veersterren, die ze karakteriseerden als hebbende "buitenaardse" bewegingen.
Het team nam monsters van over de hele wereld, waaronder de kust van Siple, Diego Ramirez en Prince Edward Island, voegde de studie eraan toe. “In totaal konden de wetenschappers onder de naam zeven nieuwe soorten identificeren Promachocrinus, het totale aantal bekende Antarctische verensoorten verhogen van één naar acht, "zeiden ze.
De wetenschappelijke naam van de soort is 'Promachocrinus fragarius' en volgens de studie, de naam Fragarius is afgeleid van het Latijnse woord "fragum", wat "aardbei" betekent.
De onderzoekers voegden er ook aan toe dat dit enorme wezens zijn die ongeveer 65 tot 1,170 meter onder water kunnen leven. De Antarctische aardbeiveerster lijkt op het eerste gezicht een buitenaards wezen. Wanneer men inzoomt op foto's van het waterdier, worden de aardbeiachtige vorm en textuur beter zichtbaar.
Volgens de onderzoekers kan het langer dan normaal duren om donkere taxa of onontdekte soorten uit Antarctica te ontdekken en te identificeren "vanwege beperkingen op de schaal van bemonstering die nodig is." De wetenschappers voegden eraan toe: "Het is belangrijk om te begrijpen welke taxa echt cryptisch zijn en alleen herkenbaar met moleculaire gegevens, en welke taxa pseudocryptisch zijn en kunnen worden geïdentificeerd nadat karakters in een moleculair kader zijn herzien. Het monitoren van de biodiversiteit vereist een robuuste identificatie van taxa en dit kan erg ingewikkeld zijn wanneer taxa echt cryptisch zijn.”
De studie werd oorspronkelijk gepubliceerd in het tijdschrift Systematiek van ongewervelde dieren in juli 14 2023.
