Een team van Israëlische archeologen identificeerde het oudste tot nu toe bekende gereedschap dat ongeveer 350,000 jaar geleden werd gebruikt voor het slijpen of schrapen.
Het is een kei, zo'n 50,000 jaar vóór Homo Sapiens.
Het is een geplaveide steen, een soort kleine, ronde steen die minstens 50,000 jaar voorafging aan Homo sapiens, die in de jaren zestig werd gevonden in de Tabun-grot van de berg Karmel, in het noorden van Israël, maar die alleen vandaag grondig is bestudeerd.
Eerder werd verondersteld dat dergelijke tools pas veel later werden geïntroduceerd, ongeveer 200,000 jaar geleden, onthulden onderzoekers van de Universiteit van Haifa.
"Hoewel de tool ogenschijnlijk 'rechttoe rechtaan' is, geven zijn vroege verschijning en het feit dat het ongeëvenaard is in zo'n vroeg stadium van de menselijke evolutie het een wereldwijde betekenis," zeiden de archeologen.
De wetenschappers gedetailleerd in hun studie, gepubliceerd in de Journal of Human Evolution, die prehistorische mensachtigen gebruikten het om "voorzichtig te schrapen", maar met welk doel is nog onbekend.
Een andere manier van werken
Hoewel oudere stenen werktuigen, daterend van 1.5 miljoen jaar geleden, eerder werden gevonden met sporen van slagen of hamerslagen, wat verticale bewegingen zijn, leek het nieuw ontdekte artefact de eerste steen te zijn die werd gebruikt voor het voorbewerken, een kiezelsteen van dolomiet, met soortgelijke markeringen aan die gevonden op latere gereedschappen van dat type.
Ron Shimelmitz, legde een van de auteurs van het onderzoek uit dat schuren, waarvoor horizontale beweging nodig was, een andere manier van werken was.
“De kleine kasseistrook is van enorm belang omdat het ons in staat stelt de eerste oorsprong van de actie van slijtage te bepalen en hoe cognitieve en motorische vaardigheden, die zich tijdens de geschiedenis van de mensheid ontwikkelden, uiteindelijk evolueerden tot belangrijke verschijnselen in de menselijke cultuur tot op de dag van vandaag, voornamelijk met slijtage en de ontwikkeling van voedselproductietechnieken, stationaire nederzettingen, landbouw, opslag en later een toename van sociale en economische complexiteit, " benadrukten de onderzoekers.
