De meeste mensen kennen het verhaal van El Dorado, een stad vol goud ergens in de regenwouden van Zuid-Amerika. In feite is El Dorado eigenlijk een legende die vertelt over een Muisca Chieftain die zichzelf zou bedekken met goudstof voor bepaalde religieuze ceremonies. De echte "City of Gold" is Paititi.
Paititi - de verloren stad van goud
Kortom, de Spanjaarden waren al bijna veertig jaar in oorlog met de Inca's van Peru en de Inca's hadden zich teruggetrokken in de Vilcabamba-vallei waar ze de indringers tegenhielden tot 1572. Toen de Spanjaarden de Inca's veroverden, troffen ze de stad grotendeels verlaten aan. Het leek alsof de Inca's waren gevlucht naar een nieuwe locatie in de regenwouden van Zuid-Brazilië met hun enorme goudschat.
De nieuwe stad werd nooit gevonden, noch was het goud en uiteindelijk werd het verhaal gedegradeerd tot de status van een mythe. In de legendes van de Inca-tradities noemen ze ook de stad, diep in de jungle en ten oosten van het Andesgebied van Cusco, die na de Spaanse verovering het laatste Inca-toevluchtsoord zou kunnen zijn.
Veel ontdekkingsreizigers zijn gestorven op zoek naar Paititi: de Verloren Stad van Goud, en velen raakten ervan overtuigd dat de stad verborgen was in de laatste onontdekte regio's van de Amazone. De beruchte reizen om Paititi te ontdekken waren ook wat Sir Arthur Conan Doyle inspireerde om te schrijven "De verloren wereld."
Op zoek naar de verloren stad Paititi
In 2001 ontdekte de Italiaanse archeoloog Mario Polia het rapport van een missionaris genaamd Andres Lopez in de archieven van het Vaticaan. In het document, dat dateert uit 1600, beschrijft Lopez tot in detail een grote stad die rijk is aan goud, zilver en juwelen, gelegen in het midden van de tropische jungle die door de inboorlingen Paititi wordt genoemd. Lopez informeerde de paus over zijn ontdekking en het Vaticaan heeft de locatie van Paititi decennia lang geheim gehouden.
Vanwege de afgelegen ligging van het gebied en de dichte bergen die moeten worden afgelegd, is het geen wonder dat Paititi zo moeilijk te vinden is. Momenteel wordt dit deel van Peru ingehaald door drugshandel, illegale houtkap en oliemijnbouw, en veel amateur-ontdekkingsreizigers die binnenkomen, worden vaak gedood. In 2009 hebben satellietfoto's van ontboste gebieden in de Boco do Acre-regio in Brazilië echter onthuld dat er in de oudheid ooit enorme nederzettingen waren.
Deze nederzettingen zijn duidelijk te zien op Google Earth en hebben historici en archeologen gedwongen hun denken te herzien. Het lijkt nu weer mogelijk dat Paititi echt heeft bestaan en daarin verborgen een potentiële schat aan verloren Inca-goud.
Is de verloren stad Paititi gevonden? Is het in Kimbiri?
Op 29 december 2007 vonden leden van een lokale gemeenschap nabij Kimbiri, Peru, grote stenen bouwwerken die op hoge muren leken en een oppervlakte van 40,000 vierkante meter besloegen; ze noemden het het fort Manco Pata. Onderzoekers van de Peruaanse regering zijn echter gevestigd in Cusco Nationaal Instituut voor Cultuur (INC) betwistte suggesties van de plaatselijke burgemeester dat het deel zou kunnen uitmaken van de verloren stad Paititi. Hun rapport identificeerde de stenen structuren als natuurlijk gevormde zandsteen. In 2008 besloot de gemeente Kimbiri het te promoten als toeristische bestemming.
Is er een verband tussen de verloren stad Paititi en de piramides van Paratoari?
De Piramides van Paratoari, of ook wel bekend als de Piramides van Pantiacolla, is een site die bestaat uit piramidevormige formaties in het Manu-gebied van dicht tropisch regenwoud in het zuidoosten van Peru. Het werd voor het eerst geïdentificeerd via het NASA-satellietfoto-nummer C-S11-32W071-03, uitgebracht in 1976. De vormen leken symmetrisch uit elkaar en uniform van vorm, en leken op een serie van acht of meer piramides, in ten minste vier rijen van twee.
Na twintig jaar van debat en speculaties waren in augustus 20 de in Boston wonende ontdekkingsreiziger Gregory Deyermenjian van The Explorers Club, samen met hun Peruaanse partnergroep van ontdekkingsreizigers, de eersten die ter plaatse op verkenning gingen. Hun onderzoek identificeerde Paratoari als natuurlijke zandsteenformaties, niet zo symmetrisch van plaatsing of zo uniform van grootte als gesuggereerd door hun afbeelding op de satellietfoto, en zonder enig teken van de invloed van de oude cultuur.
De bewoners van het bos, de Machiguenga's, beschouwen deze "piramides" als een groot heiligdom van de "Oude". Ze geven deze site de naam Paratoari. Ze spraken over de aanwezigheid van socabones, of tunnels, in sommigen van hen, en iemand zou recht vooruit de berg in leiden. Ze gebruiken in het dagelijks leven ook voorwerpen van onschatbare waarde, die lijken te duiden op de aanwezigheid van een belangrijke stad. Belangrijke stad! Zou het de verloren stad Paititi kunnen zijn? Is er een nauw verband tussen de "piramides" van Paratoari en de verloren Inca-stad Paititi?
Laatste woorden
Vijf eeuwen geleden drong goud aan om het leven van de veroveraars op het spel te zetten. Tegenwoordig blijven ontdekkingsreizigers en avonturiers het risico nemen, niet voor het goud, maar voor de spanning en glorie van de ontdekking, zoals het geval was met Lars Hafksjold, een Noorse antropoloog die in 1997 verdween in de wateren van de Madidi-rivier. Sommige mysteries zijn opgelost, maar onder het Amazone-oerwoud zal er nog steeds iets verborgen zijn, wachtend op een aantal avonturiers om het aan het licht te brengen. De gebeurtenis die de geschiedenis van Zuid-Amerika voor altijd kan veranderen.
