Minęło prawie sto lat, odkąd pułkownik Percy Fawcett, zdeterminowany angielski odkrywca, zniknął podczas poszukiwań starożytnej cywilizacji, którą nazwał „Z” w Amazonii. W 1925 roku on i jego najstarszy syn Jack, lat 22, zaginęli, zabierając ze sobą wszelkie ślady „Z”.
Wiele dziesięcioleci po rozpoczęciu tego, co zostało uznane za „największą zagadkę eksploracji XX wieku”, epicki film fabularny podtrzymał ją przy życiu. Jednak czy dzięki nowemu zrozumieniu wpływu działalności człowieka na wcześniej zakładane „nietknięte” lasy deszczowe możliwe jest odkrycie faktów dotyczących „Z” i miejsca pobytu Fawcetta?
Rękopis 512
W 1920 roku Fawcett natknął się w Bibliotece Narodowej Rio De Janeiro na dokument zatytułowany Rękopis 512. Napisany przez portugalskiego odkrywcę w 1753 roku szczegółowo opisywał odkrycie otoczonego murami miasta w głębi regionu Mato Grosso w Amazonii. Rękopis opisywał srebrne miasto z wielopiętrowymi budynkami, wysokimi kamiennymi łukami i szerokimi ulicami prowadzącymi do jeziora. Na ścianie konstrukcji odkrywca zauważył dziwne litery, które przypominały starożytny alfabet grecki lub europejski.
Archeolodzy zlekceważyli te twierdzenia, twierdząc, że dżungle nie mogą pomieścić tak gigantycznych miast. Niemniej jednak dla Fawcetta elementy układanki pasują do siebie.
W 1921 roku Fawcett rozpoczął swoją pierwszą misję odnalezienia „zaginionego miasta Z”. Jednak wkrótce po wyjeździe on i jego zespół poczuli się zniechęceni trudnościami lasów deszczowych, dzikimi zwierzętami i mnóstwem chorób. Jego misja utknęła w martwym punkcie, ale jeszcze tego samego roku wyruszył sam z Bahia w Brazylii. Pozostał na tej ścieżce przez trzy miesiące, po czym wrócił bezskutecznie.
Zniknięcie Percy'ego Fawcetta
Ostateczne polowanie Percy'ego na „Z” zakończyło się jego niefortunnym zniknięciem. W kwietniu 1925 roku jeszcze raz próbował odkryć „Z”, tym razem lepiej wyposażony i lepiej finansowany przez gazety i organizacje, w tym Królewskie Towarzystwo Geograficzne i Rockefellerów. W podróży towarzyszył mu jego najbliższy towarzysz Raleigh Rimell, jego najstarszy syn, 22-letni Jack, oraz dwóch brazylijskich pracowników.
Tego pamiętnego dnia 29 maja 1925 roku Percy Fawcett i jego zespół dotarli na skraj zupełnie niezbadanej krainy, gdzie bujne dżungle nigdy nie były odwiedzane przez obcokrajowców. Wyjaśnił w liście do domu, że przekraczali Upper Xingu, południowo-wschodni dopływ Amazonki, i odesłali jednego z brazylijskich towarzyszy podróży, chcącego kontynuować podróż na własną rękę.
Kiedy docierali do miejsca zwanego Obozem Martwego Konia, Fawcett wysyłał depesze z powrotem do domu na pięć miesięcy, a po piątym przestali. W swoim ostatnim napisał pocieszającą wiadomość do swojej żony Niny, twierdząc, że wkrótce uda im się podbić region. „Mamy nadzieję przejść przez ten region w ciągu kilku dni… Nie musisz się obawiać żadnej porażki. Niestety, była to ostatnia wiadomość od nich.
Zespół ogłosił, że zamierza wyjechać na rok, więc kiedy dwóch minęło bez słowa, ludzie zaczęli się niepokoić. Wysłano szereg grup poszukiwawczych, z których część zniknęła w taki sam sposób jak Fawcett. Albert de Winton, dziennikarz, został wysłany w celu zlokalizowania swojego zespołu i nigdy więcej go nie widziano.
W sumie rozpoczęto 13 ekspedycji, próbując odpowiedzieć na niewyjaśnione zniknięcie Fawcetta, a ponad 100 osób zginęło lub dołączyło do odkrywcy w jego zniknięciu w dżungli. Na wyprawy zgłosiło się bardzo wielu ludzi, a dziesiątki z nich wyruszyły na poszukiwanie Fawcetta w następnych dziesięcioleciach.
Czy ktoś zabił Percy'ego Fawcetta?
Oficjalny raport z misji ratunkowej sugerował, że Fawcett został zabity za obrazę wodza Indian, co jest przyjętą wersją. Jednak Fawcett zawsze podkreślał potrzebę utrzymywania dobrych stosunków z lokalnymi plemionami, a wspomnienia miejscowej ludności o nim wydają się być zgodne z tym, co napisał.
Innym potencjalnym wyjaśnieniem jest to, że on i jego zespół mogli zginąć w tragicznym wypadku, takim jak choroba lub utonięcie. Trzecią możliwością jest to, że zostali niespodziewanie zaatakowani przez rabusiów i zabici. Przed tą ekspedycją w okolicy wybuchła rewolucja, a kilku żołnierzy-renegatów ukrywało się w dżungli. W miesiącach następujących po tej wyprawie podróżnicy donosili, że rebelianci byli zatrzymywani, okradani, aw niektórych przypadkach mordowani.
W 1952 roku Indianie Kalapalo ze środkowej Brazylii poinformowali o kilku przybyszach, którzy przeszli przez ich ziemię i zostali zabici za brak szacunku dla dzieci z wioski. Specyfika ich narracji sugerowała, że zmarli to Percy Fawcett, Jack Fawcett i Raleigh Rimmell. Następnie brazylijski odkrywca Orlando Villas Boas zbadał rzekome miejsce, w którym zostali zamordowani i odzyskał ludzkie szczątki, wraz z rzeczami osobistymi, w tym nożem, guzikami i małymi metalowymi przedmiotami.
Przeprowadzono wiele testów na kościach, ale nie można było wyciągnąć żadnych ostatecznych wniosków z powodu braku próbek DNA od członków rodziny Fawcetta, którzy odmówili ich zaoferowania. Obecnie kości są przechowywane w Instytucie Medycyny Sądowej na Uniwersytecie w Sao Paulo.
Pomimo nieuchwytności słynnego „Zaginionego Miasta Z” pułkownika Percy'ego Fawcetta, w lasach deszczowych Gwatemali, Brazylii, Boliwii i Hondurasu odkryto w ostatnim czasie liczne starożytne miasta i ruiny miejsc kultu religijnego. Dzięki postępowi w technologii skanowania można sobie wyobrazić, że miasto, które mogło zainspirować mity „Z”, może zostać zidentyfikowane w pewnym momencie w przyszłości.
Po przeczytaniu o niewyjaśnionym zniknięciu Percy'ego Fawcetta i zaginionego miasta Z, przeczytaj o Alfred Isaac Middleton, który podobno odkrył Zaginione Miasto Dawleetoo i szkatułkę ze złotem.
