De Canarische Eilanden staan bekend als een perfecte vakantiebestemming, maar veel toeristen bezoeken de eilanden zonder te weten dat er een paar vreemde piramidestructuren zijn die een aantal intrigerende mysteries uit de oudheid bevatten. Wie heeft de piramides gebouwd? toen ze werden gebouwd? en waarom werden ze gebouwd? - Dit zijn de vragen waarop nooit een overtuigend antwoord is gekomen. Maar er zijn drie interessante theorieën en een voortdurend verhit debat.
Het mysterie van de piramides van de Canarische Eilanden kwam voor het eerst aan het licht door de beroemde ontdekkingsreiziger Thor Heyerdahl, die de puzzel nooit heeft kunnen oplossen. De Russische avonturier en wetenschapper Victor Melnikov deed ook zijn best om het mysterie op te lossen en hij stuitte op vele andere mysteries die de eilanden in hun bodem hebben.
Dubbele zonsondergang
Het complex van piramides, met een ladderachtige vorm, ligt ten zuidoosten van het eiland Tenerife, in de stad Güímar, en is verspreid over 64 vierkante meter. Officiële informatie is dat de piramides ongeveer 000-5,000 jaar geleden werden gebouwd, rond dezelfde tijd als die in Egypte, Mexico en Peru, die erg op elkaar lijken.
Aan de andere kant beweren sommige wetenschappers dat de piramides in de tweede helft van de 19e eeuw werden gebouwd door lokale boeren. Ze stapelden stenen op, ontdekt door ploegende landerijen buiten hun eigen land. Ouderlingen zeggen dat soortgelijke bouwwerken ooit overal op Tenerife waren, maar ze werden geplunderd en de materialen werden gebruikt voor bouwprojecten.
Maar de piramides bevinden zich op een plek waar geen landbouw was. Door de manier waarop ze zijn gebouwd en hun locatie lijkt het alsof ze werden gebruikt voor rituelen, of astronomische redenen, of beide.
De Noorse avonturier Thor Heyerdahl verkende de piramides in de jaren negentig. Hij woonde zeven jaar op Tenerife en beweerde dat de piramides van Güímar meer waren dan alleen maar hopen puin. En hier zijn zijn argumenten. De stenen die voor de constructie van de piramides werden gebruikt, werden verwerkt. De grond eronder werd geëgaliseerd en de stenen werden niet uit het veld gehaald, maar het waren stukjes bevroren vulkanische lava.
Het was Heyerdahl die de astronomische uitlijning van de Güímar-piramides opmerkte. Als je tijdens de zomerzonnewende naar de top van de hoogste piramide zou gaan, zou je een interessant fenomeen waarnemen - een dubbele zonsondergang. Eerst viel het licht achter de berg, en daarna ging het omhoog en weer onder. Daarnaast hebben alle piramides een ladder aan hun westelijke kant, en tijdens de winterzonnewende zijn ze precies waar ze zouden moeten zijn als je de zonsopgang zou observeren.
Heyerdahl heeft nooit kunnen achterhalen hoe oud de piramides waren of wie ze gebouwd heeft. Maar hij bepaalde één ding zeker: een grot onder een van de piramides werd ooit bewoond door Guanches, die inheems waren op de Canarische Eilanden. De Guanches zijn evenzeer een mysterie als de archipel van piramides. Ze worden beschouwd als het belangrijkste mysterie van het eiland, aangezien niemand ooit heeft ontdekt waar ze vandaan kwamen.
Afstammelingen van de Atlantiërs
Volgens de werken van de oude Romeinse schrijver Plinius de Oudere, waren de Canarische Eilanden onbewoond in de 7e-6e eeuw voor Christus, maar er waren ruïnes van grote bouwwerken die in het gebied werden ontdekt. Burgers van de archipel (genaamd "Verblijfplaats van de gezegenden") werden genoemd in sommige oude Griekse legendes.
Toen kwam een theorie tot leven: waren de Guanches afstammelingen van de weinige Atlantiërs die de mythische ramp overleefden?
Ook al is de Guanches-cultuur bijna volledig verloren gegaan, en dat hebben ze niet "Bloeide" onder Europese beschavingen geloven moderne Canarische burgers dat het bloed van de aboriginals nog steeds door hun aderen stroomt. Ze beweren dat als je een lange, donkerharige persoon met blauwe ogen tegenkomt, er geen twijfel over bestaat - er staat een echte Guanches-inboorling voor je.
Spanjaarden die in de 14e eeuw op de Canarische Eilanden aankwamen, zagen de Guanches precies zoals hierboven beschreven. Volgens hun rapporten werd het eiland bewoond door lange mensen met een lichte huid, licht haar en blauwe ogen. Hun gemiddelde lengte was meer dan 180 centimeter, maar er waren "reuzen" die meer dan 2 meter lang waren. Een dergelijk antropologisch type mens was echter niet typerend voor deze geografische breedtegraden.
De taal van de Guanches was het meest intrigerende aspect voor de Europeanen. Ze konden met elkaar communiceren zonder een geluid te maken, alleen hun lippen te bewegen. En ze konden alleen signalen naar elkaar sturen door te fluiten, soms zelfs vanaf een afstand van 15 kilometer. Het fluiten wordt tot op de dag van vandaag gebruikt door de inwoners van het eiland La Gomera. Kinderen op school leren het ook als hun traditionele taal.
En hier is het interessante deel. De Noorman, Jean de Béthencourt - veroveraar van de Canarische Eilanden, schreef in zijn dagboek:
“La Gomera is het thuisland van lange mensen. Ze spreken alleen met hun lippen, alsof ze geen tong hebben. "
Toen de verbaasde Europeanen de reden voor de extravagante vorm van communicatie ontdekten, legden ze uit: “Hun voorouders hebben hun tong echt verloren als een soort straf, maar ze weten niet meer wat de straf precies was. Natuurlijk hadden de Guanchen die de Europeanen ontmoetten hun tong, en de conventionele spraak was volledig ontwikkeld, maar uit gewoonte bleven ze communiceren door te fluiten. "
En tot slot de belangrijkste vraag. De Europeanen vonden in het bezit van de Gaunches niets dat op een marinevloot leek, maar eerder op primitieve schepen. Het is bijna 100 kilometer afstand tot de nabijgelegen kust (Noord-Afrika), en het is moeilijk om daar te komen vanwege zeestromingen. De overtocht vanuit Europa is veel gemakkelijker, maar het is 1200 kilometer langer.
Dus, waar kwamen de Guanches vandaan?
