Slechts vier maanden voor zijn dood op 9 oktober 2010 zette de oude astronautentheoreticus Zecharia Sitchin, 90, zijn levenswerk op het spel met een DNA-test. De auteur van 14 boeken was onvermurwbaar over het Natural History Museum dat DNA-testen deed. Hij was zich ervan bewust dat de resultaten alles wat hij ooit had geschreven in twijfel zouden kunnen trekken, maar hij was vastbesloten de waarheid te volgen waar die ook ging.
Hij was zich er terdege van bewust dat hij tegenstand en spot zou tegenkomen van de reguliere wetenschappelijke gemeenschap, die hem als een pseudo-historicus beschouwde. Hij was zich er terdege van bewust dat zijn verzoek in wezen was: "wetenschap provoceren om de bijbels te bevestigen", traditionele manieren van denken te verstoren.
Sitchin wilde dat het museum de 4,500 jaar oude overblijfselen zou testen van een hooggeplaatste Sumerische vrouw genaamd koningin Puabi. Haar stoffelijke resten werden ontdekt in de jaren twintig en dertig rond dezelfde tijd als het graf van Toetanchamon in Egypte. Het was een van de grootste archeologische vondsten van de 1920e eeuw.
Haar naam en titel blijken duidelijk uit de korte inscriptie op een van de driecilinderzegels die op haar persoon zijn gevonden. Ze heeft misschien alleen geregeerd zonder echtgenoot. Het Natural History Museum in Londen heeft vastgesteld dat ze op dat moment waarschijnlijk rond de 40 jaar oud stierf en koningin was van de Eerste Dynastie van Ur. Tijdens zijn studie ontdekte Sitchen dat koningin Puabi werd beschreven als: "Nijn" in het oude Sumerische, vertaald naar "Godin."
In een interview met NBC News besprak Sitchen zijn zoektocht met de "Kosmisch logboek." De auteur die het einde van zijn leven naderde, geloofde dat het DNA van de koningin zou kunnen bewijzen dat de Annunaki beschreven in Sumerische tabletten mensen genetisch veranderde. Niet alleen dat, maar ze hielden doelbewust bepaalde eigenschappen bij mensen achter.
“Hij suggereert dat Puabi een oude halfgod was, genetisch verwant aan de bezoekers uit Nibiru. Wat als deze buitenaardse wezens aan ons DNA zouden sleutelen om onze intelligentie te vergroten - de bijbelse boom van kennis van goed en kwaad - maar de genetische vrucht van de boom van het eeuwige leven tegenhielden? Verwijst het verhaal van Adam en Eva naar het geknutsel van de aliens?
Zoals Sitchin het ziet, suggereren de oude mythen dat 'wie ons heeft geschapen, ons opzettelijk iets heeft onthouden - fruit, genen, DNA, wat dan ook - om ons geen gezondheid, een lang leven en de onsterfelijkheid te geven die ze hadden. Dus wat was het?'
Sitchin wil dat wetenschappers het DNA van Puabi's overblijfselen testen, voor het geval het het antwoord bevat. 'Misschien zouden we door haar genoom met het onze te vergelijken erachter komen wat die ontbrekende genen zijn die ze ons bewust niet hebben gegeven', vertelde hij me. 'Kan zijn. Ik kan dat niet garanderen, maar misschien.'
Het Natuurhistorisch Museum reageerde op de journalist, maar wilde de test niet doen. Het Natural History Museum zegt dat elk verzoek om DNA-tests uit te voeren op de overblijfselen van Puabi zou moeten komen van een onderzoeker met erkende ervaring en vaardigheden op dit gebied, of met toegang tot de nodige faciliteiten die nodig zijn om oude DNA-analyses uit te voeren.
Sitchin vertelde me dat hij verschillende onderzoeksgroepen raadpleegt, waaronder enkele van de onderzoekers achter de Neanderthaler-DNA-bevindingen van vorige maand en de DNA-analyse die is uitgevoerd op 4,000 jaar oud mensenhaar uit Groenland. 'Ik bied trouwens aan van mijn minuscule familiestichting om dit te financieren, dus ik vraag ze niet om geld', vertelde Sitchin me. 'En ik vraag ze niet om te zeggen dat Sitchin gelijk heeft of niet. Ik vraag ze het museum in Londen te vertellen dat dit te belangrijk is om het niet te doen. En daar staat het.”
Voor een bepaalde context: op dat moment in 2010 geloofde ongeveer 32 procent van de Amerikanen in UFO's. Tegenwoordig is dat aantal veel hoger. Volgens Vox, “Meer dan de helft van de Amerikaanse volwassenen en meer dan 60 procent van de jonge Amerikanen gelooft in intelligent buitenaards leven” in 2019. Sitchin was toen misschien niet geloofwaardig genoeg voor het museum om zijn verzoek in overweging te nemen, maar hoe zit het vandaag? Wat valt er sowieso te verliezen?
Koningin Puabi werd begraven naast a “Grote Dodenkuil.” Vierenzeventig personen, van wie zes mannelijk en de rest vrouwelijk, werden mogelijk geofferd of dronken vergif. Ze zijn mogelijk gestorven om een belangrijke vrouw naar het hiernamaals te vergezellen.
Een van de vrouwelijke lichamen was versierd met veel gelijkenis met koningin Puabi en was mogelijk een koninklijke figuur of priesteres. Het was duidelijk dat deze vrouwen van het grootste belang waren. Maar was de koningin ook meer dan alleen een mens, zoals Sitchin suggereerde?
Een van de Entu-priesteressen, Enheduana, wordt nu beschouwd als een van, zo niet de eerstgenoemde auteur, en schrijft haar naam op een tablet die teruggaat tot minstens 2300 vGT.
Wat is er gebeurd met de DNA-test van koningin Puabi?
Al die jaren later lijkt het erop dat de DNA-testresultaten van koningin Puabi niet binnen zijn, althans niet openbaar. Nu Sitchin weg is, lijkt het momentum verdwenen. Tegenwoordig is er echter een groeiende belangstelling voor de theorie van oude astronauten, ongetwijfeld dankzij de populaire geschiedenis van History Channel "Oude buitenaardse wezens" serie. Zal er nog een duw komen om de overblijfselen van Puabi te testen?
In 2014 geven rapporten aan dat geneticus Yehia Gad de eerste wetenschapper was die toestemming kreeg om de beroemdste farao van Egypte, koning Tut, te sequensen. Dankzij het verzet van de Egyptische politici heeft het decennia geduurd. Ze waren ongetwijfeld bang voor de controverse over wat de resultaten zouden bepalen.
Er was begrijpelijkerwijs een sterke motivatie om de delicate overblijfselen en het Egyptische erfgoed te beschermen. Het uiterst complexe verhaal wordt door Medium op boeiende wijze uitgewerkt. Het is veel te uitgebreid om hier te behandelen. Uiteindelijk werd de mummie 86 jaar niet officieel getest, naarmate de DNA-testtechnologie vorderde.
Controversiële resultaten
De resultaten waren inderdaad controversieel en ontdekten dat de ouders van Tut broers en zussen waren te midden van een media-blitz. Een anonieme mummie uit graf KV55 die in de buurt werd gevonden, had een hoofd met dezelfde vorm. Was het Farao Achnaton? Het team geloofde van wel, hoewel het nooit is bevestigd.
“De verbintenis tussen Achnaton en zijn zus plantte het zaad van de vroege dood van hun zoon,” Hij schreef. 'Toetanchamon's gezondheid was aangetast vanaf het moment dat hij werd verwekt.'”
In plaats van te ontdekken dat farao Toetanchamon van buitenaardse oorsprong was, veroorzaakten de resultaten helaas geschillen over het ras van het oude Egyptische koningshuis. De tests leverden echter geen informatie op over de raciale of etnische afkomst van de mummie.
De resultaten werden betwist door de Journal of the American Medical Association, die stelde dat de test niet nauwkeurig was. Het monster was besmet met modern DNA en wat overbleef was afgebroken.
Daarna volgde een periode van politieke onrust en plundering van Egyptische artefacten. Galerijen met de begrafenisartefacten van Toetanchamon werden verpletterd en op de grond gebroken. Geen verdere tests zouden doorgaan.
Desalniettemin is de sequencing van de volgende generatie zo verbeterd dat het DNA van King Tut, evenals het DNA van koningin Puabi, tegenwoordig veel nauwkeuriger kan worden onderzocht.
Paradoxaal genoeg werd de oude methode van mummificatie gebruikt om DNA te bewaren. Waarom? Veel mensen lijken tegenwoordig terughoudend om mummies op de proef te stellen. Hoe lang moeten we nog wachten? Misschien zullen de mysteries zo lang worden bewaard als hun oude zielen willen, of naderen we nu het punt waarop mensen klaar zijn voor de waarheid?
