Het verhaal van Kap Dwa, wat letterlijk "twee hoofden" betekent, verschijnt in Britse archieven in het begin van de 20e eeuw, evenals in verschillende reisverslagen tussen de 17e en 19e eeuw. De legende zegt dat Kap Dwa een tweekoppige Patagonische reus was, met een hoogte van 12 voet of 3.66 meter, die ooit leefde in de oerwouden van Argentinië, Zuid-Amerika.
Geschiedenis achter Kap Dwa
De legende van het schepsel begint in 1673, waar de reus van meer dan 12 meter met twee hoofden werd gevangengenomen door Spaanse zeelieden en gevangen werd gezet op hun schip. De Spanjaarden sloegen hem vast aan de grote mast, maar hij kwam los (als reus) en liep tijdens de daaropvolgende strijd een dodelijke verwonding op. Ze doorboorden zijn hart met een speer tot aan zijn dood. Maar daarvoor had de reus al vier Spaanse soldaten het leven gekost.
Wat er dan met Kap Dwa is gebeurd, is niet helemaal duidelijk, maar zijn van nature gemummificeerde lichaam zou naar verluidt op verschillende plaatsen en bijeenkomsten worden getoond. In 1900 ging de mummie van Kap Dwa het Edwardian Horror Circuit binnen en in de loop der jaren werd hij van showman naar showman gepasseerd, en kwam uiteindelijk in 1914 bij Weston's Birnbeck Pier terecht.
Na de volgende 45 jaar te hebben doorgebracht in North Somerset, Engeland, werd de oude Kap Dwa in 1959 gekocht door ene "Lord" Thomas Howard, en na nog een paar overdrachten belandde hij uiteindelijk in Baltimore, MD, van alle plaatsen. Hij rust nu in de bizarre verzameling eigenaardigheden die het is Bob's Side Show in The Antique Man Ltd in Baltimore, eigendom van Robert Gerber en zijn vrouw. De gemummificeerde overblijfselen van Kap-Dwa worden door historici beschouwd als een verzonnen hoax, hoewel het nog steeds een onderwerp van controversieel debat is.
De Patagoniërs
De Patagones of Patagonische reuzen waren een ras van gigantische mensen waarvan gezegd werd dat ze in Patagonië woonden en beschreven in vroege Europese verslagen. Ze zouden minstens het dubbele van de normale menselijke lengte hebben overschreden, waarbij sommige accounts een hoogte van 12 tot 15 voet (3.7 tot 4.6 m) of meer gaven. De verhalen van deze mensen zouden zo'n 250 jaar lang de Europese concepten van de regio in hun greep houden.
De eerste vermelding van deze mensen kwam van de reis van een Portugese zeeman Ferdinand Magellan en zijn bemanning, die beweerden hen te hebben gezien tijdens het verkennen van de kustlijn van Zuid-Amerika op weg naar de Molukken tijdens hun omvaart rond de wereld in de jaren 1520. Antonio Pigafetta, een van de weinige overlevenden van de expeditie en de kroniekschrijver van Magellans expeditie, schreef in zijn verslag over hun ontmoeting met inboorlingen die tweemaal zo lang waren als een normaal persoon:
“Op een dag zagen we plotseling een naakte man van gigantische gestalte aan de oever van de haven, dansen, zingen en stof op zijn hoofd werpen. De kapitein-generaal [dwz Magellan] stuurde een van onze mannen naar de reus zodat hij dezelfde acties kon uitvoeren als een teken van vrede. Nadat hij dat had gedaan, leidde de man de reus naar een eilandje waar de kapitein-generaal wachtte. Toen de reus in het gezelschap van de kapitein-generaal was en onze aanwezigheid, verwonderde hij zich enorm en maakte met één vinger omhoog gebaren, in de overtuiging dat we uit de lucht waren gekomen. Hij was zo lang dat we slechts tot zijn middel reikten, en hij was goed geproportioneerd ... "
Later beweerden Sebalt de Weert, een Nederlandse kapitein die betrokken was bij de verkenning van de kusten van Zuid-Amerika en de Falklandeilanden ten zuiden van Argentinië in 1600, en zijn verschillende bemanningsleden beweerden daar leden van een "ras van reuzen" te hebben gezien. De Weert beschreef een bijzonder incident toen hij met zijn mannen in boten naar een eiland in de Magellan Strait roeide. De Nederlanders beweerden zeven vreemd uitziende boten te hebben zien naderen met vol naakte reuzen. Deze reuzen hadden zogenaamd lang haar en een roodbruine huid en waren agressief tegenover de bemanning.
Is Kap Dwa echt?
Kap Dwa heeft zowel voor- als tegenstanders: er zijn de taxidermie waarnemers en er zijn mensen die geloven dat dit een echt lichaam is. Aan de "echte" kant melden verschillende bronnen geen duidelijk bewijs van taxidermie. Een bron beweert dat studenten van de Johns Hopkins University een MRI hebben gemaakt op het lichaam van Kap Dwa.
Volgens een artikel in Fortean Times, Herinnert Frank Adey zich dat hij het rond 1960 in Blackpool had gezien. “Er waren geen tekenen van hechtingen of andere 'verbindingen', hoewel het lichaam grotendeels ongekleed was. In de jaren dertig van de vorige eeuw hebben twee artsen en een radioloog het naar verluidt in Weston geïnspecteerd en geen perceptueel bewijs gevonden dat het nep was. "
De tegenstrijdige oorsprongsverhalen en de status van Kap Dwa als attractie bij de bijzaak schaden natuurlijk op sommige punten onmiddellijk de geloofwaardigheid ervan. Wij zijn van mening dat als het echt een mummie van een reus was, het in een gerenommeerd museum zou moeten worden tentoongesteld en beter zou moeten worden geanalyseerd door de hedendaagse reguliere wetenschappers. Het lijkt erop dat de DNA-analyse van Kap Dwa nog niet is uitgevoerd. Dus zolang deze tests niet worden gedaan, blijft de mummie van Kap Dwa volledig in mysterie gehuld.
