Gigantopithecus, de zogenaamde "gigantische aap", is een onderwerp van controverse en speculatie geweest onder zowel wetenschappers als Bigfoot-enthousiastelingen. Deze prehistorische primaat, die meer dan een miljoen jaar geleden in Zuidoost-Azië leefde, zou tot 10 meter lang zijn geweest en meer dan 1,200 pond hebben gewogen. Sommige onderzoekers denken dat Gigantopithecus de ontbrekende schakel tussen apen en mensen zou kunnen zijn, terwijl anderen geloven dat het de evolutionaire voorouder van de legendarische Bigfoot zou kunnen zijn. Ondanks het beperkte beschikbare fossiele bewijs, blijven veel mensen over de hele wereld melding maken van waarnemingen van grote, harige, tweevoetige wezens die lijken op de beschrijvingen van Bigfoot. Zouden deze waarnemingen het bewijs kunnen zijn van een levende Gigantopithecus?
Gigantopithecus is een uitgestorven geslacht van apen dat nog maar 100,000 jaar geleden bestond. Fossielen van de wezens zijn ontdekt in China, India en Vietnam. De soort leefde op dezelfde locatie als verschillende andere mensachtigen, maar was veel groter qua lichaamsgrootte. Fossiele archieven suggereren dat Gigantopithecus zwart bereikte de grootte van 3 meter (9.8 ft) en woog tot 540 kg (1,200 lb), dat benaderde dat van een moderne gorilla.
In 1935 werden de eerste officiële overblijfselen van Gigantopithecus ontdekt door een vooraanstaande paleontoloog en geoloog genaamd Gustav Heinrich Ralph von Koenigswald toen hij een verzameling botten en tanden vond bij een apotheker winkel in china. Ralph von Koenigswald kwam erachter dat een groot aantal van de gefossiliseerde tanden en botten van wezens werden gebruikt in oude Chinese medicijnen.
De fossielen van Gigantopithecus worden voornamelijk gevonden in het zuidoosten van Azië. In 1955, zevenenveertig Gigantopithecus zwart tanden werden gevonden bij een lading "drakenbotten" in China. Autoriteiten traceerden de zending terug naar een bron die een enorme verzameling Gigantopithecus-tanden en -kaakbeenderen had. In 1958 waren drie kaken (onderkaken) en meer dan 1,300 tanden van het wezen teruggevonden. Niet alle overblijfselen zijn gedateerd in dezelfde periode en er zijn drie (uitgestorven) genoemde soorten Gigantopithecus.
De kaken van Gigantopithecus zijn diep en dik. De kiezen zijn vlak en vertonen het vermogen om hard te slijpen. De tanden hebben ook een groot aantal holtes, vergelijkbaar met reuzenpanda's, dus er wordt verondersteld dat ze bamboe hebben gegeten. Een onderzoek van de microscopische krassen en plantenresten die in de tanden van Gigantopithecus zijn gevonden, heeft gesuggereerd dat de wezens zaden, groenten, fruit en bamboe aten.
Alle eigenschappen van de Gigantopithecus hebben ertoe geleid dat sommige cryptozoölogen het wezen met Sasquatch hebben vergeleken. Een van deze mensen is Grover Krantz, die geloofde dat Bigfoot een levend lid was van Gigantopithecus. Krantz geloofde dat een populatie van de wezens over de Bering-landbrug had kunnen migreren, die later door mensen werd gebruikt om Noord-Amerika binnen te komen.
In het begin van de 20e eeuw dacht men dat Gigantopithecus zwart was een voorouder van mensen, vanwege het kiesbewijs, maar dit idee is sindsdien verworpen. Tegenwoordig wordt het idee van convergente evolutie gebruikt om de molaire overeenkomsten te verklaren. Officieel, Gigantopithecus zwart wordt in de onderfamilie geplaatst Ponginae samen met de Orangoetan. Maar hoe is deze prehistorische reus uitgestorven?
Rond de tijd dat Gigantopithecus leefde, Reuzenpanda's en Homo erectus woonden met hen in dezelfde streek. Er wordt gespeculeerd dat, aangezien Panda's en Gigantopithecus een grote hoeveelheid hetzelfde voedsel nodig hadden, ze tegen elkaar streden, waarbij de panda als overwinnaar uit de bus kwam. Ook stierf de Gigantopithecus in die tijd uit Homo erectus beginnen te migreren naar die regio. Dat was waarschijnlijk geen toeval.
Aan de andere kant, 1 miljoen jaar geleden, begon het klimaat te veranderen en veranderden de beboste gebieden in savanne-achtige landschappen, waardoor het voor de grote aap moeilijk werd om voedsel te vinden. Voedsel was uiterst cruciaal voor Gigantopithecus. Omdat ze een groter lichaam hadden, hadden ze een hoger metabolisme en stierven ze dus gemakkelijker dan andere dieren als er niet genoeg voedsel was.
Concluderend, het is nog steeds onduidelijk of Bigfoot bestaat als een wezen dat al eeuwen bestaat, of dat het een moderne legende is die teruggaat tot de Victoriaanse tijd. Wat echter wel duidelijk is, is dat Bigfoot en Gigantopithecus bestaan als biologische fenomenen die grotendeels onontdekt zijn door de wetenschap.
Gigantopithecus is een term die verwijst naar een grote primaat die leefde in Zuidoost-Azië tijdens de lagere Paleolithicum. Je denkt misschien dat alle soorten uitgestorven apen groot waren, maar het zal je verbazen dat de Gigantopithecus veel groter zou zijn geweest dan elke andere primaat die ooit op aarde heeft geleefd, inclusief de orang-oetan! Vanwege de grote omvang van deze dieren waren ze een evolutionaire uitloper van de voorouderlijke apen.
Het beschikbare fossiele bewijs suggereert dat Gigantopithecus geen bijzonder succesvolle primaat was. Het is onduidelijk waarom het wordt verondersteld te zijn uitgestorven, maar het is mogelijk dat dit te wijten was aan de concurrentie van grotere en agressievere dieren.
Het woord Gigantopithecus is afgeleid van giganto, wat "reus" betekent, en pithecus, wat "aap" betekent. Deze naam verwijst naar het feit dat deze primaat waarschijnlijk een evolutionaire uitloper was van de voorouderlijke apen die nu in Afrika en Zuidoost-Azië leven.
Tegenwoordig is Gigantopithecus gebleven als een controversieel prehistorisch bewijs van de Bigfoot! Hoewel de naam een beetje duister is, is het fossiele bewijs van deze prehistorische primaat werkelijk verbazingwekkend!
