In het Age of Discovery, Portugese soldaten begonnen aan gewaagde expedities naar onbekende gebieden verkennen en handelsroutes opzetten. Om hun veiligheid op schepen en karvelen te garanderen, hanteerden ze een uniek wapen genaamd het Carracks Black Sword, ook wel bekend als het Crab Sword.
Dit buitengewone zwaard werd in de 15e eeuw in Portugal uitgevonden en speciaal ontworpen voor soldaten en matrozen tijdens hun wereldverkenning. Het had een opvallende bewaker met twee beschermende ringen, ontworpen om de vingers van de drager te beschermen en tegelijkertijd te dienen als middel om het mes van een tegenstander vast te houden.
Een van de opvallende kenmerken van het Carracks Black Sword was de zwarte kleur. Portugese soldaten schilderden de zwaarden zwart om reflectie van licht te voorkomen, wat hun aanwezigheid op schepen zou kunnen verraden. Bovendien hielp de zwarte verf de corrosie veroorzaakt door zout water te verminderen, waardoor de lange levensduur van het zwaard werd gegarandeerd.
Naast de praktische kenmerken had het zwaard een nogal eigenaardige bijnaam onder Portugese soldaten. Ze noemden het ‘Colhona’, een term die in het Portugees grofweg ‘grote ballen’ betekent. Deze naam wordt toegeschreven aan de ronde eindplaten van het zwaard die lijken op een paar testikels, gecombineerd met zijn fallische vorm.
De precieze oorsprong van het zwaard is onduidelijk, maar soortgelijke zwaarden met dezelfde kenmerken werden ook gevonden onder Castiliaanse strijdkrachten en andere regio's van het Iberisch schiereiland. Het werd bekend als het Iberische zwaard van het einde van de 15e eeuw.
Het Portugese Gardezwaard, een ander populair model onder de Portugese strijdkrachten in deze periode, had een recht lemmet met een diamanten dwarsdoorsnede, een schijfvormige pommel en voluutachtige bewakers. Ook de oorsprong van dit zwaard is dubbelzinnig, maar is wel terug te vinden in kunstwerken uit het einde van de 14e eeuw.
De bekende Portugese kunstenaar Nuno Gonçalves nam het Portugese Gardezwaard prominent op in zijn werken, zoals de Saint Vincent Panels en de Pastrana Tapestries, waardoor de culturele betekenis ervan nog verder werd versterkt.
Hoewel het Portugese Gardezwaard en het Carracks Zwarte Zwaard qua ontwerp overeenkomsten vertonen, is het absoluut noodzakelijk ze niet te verwarren. Het Carracks Black Sword, met zijn colhona-functie, was een unieke Portugese versie afgeleid van het Portugese bewakingszwaard. De toevoeging van een plaat of schijf aan het einde van elke quillon gaf de drager van het zwaard een extra voorsprong in melee-gevechten.
De colhona-zwaarden werden in de 16e eeuw voornamelijk gebruikt in Portugese handelssteden in Afrika en werden eresymbolen die door lokale leiders werden omarmd. Deze Portugese expansie in Afrika leidde tot de verspreiding van het zwaard onder de Afrikaanse bevolking, die het als een statussymbool beschouwde.
In hedendaagse inventarissen werd het Carracks Black Sword vaak omschreven als ‘espada preta de bordo’, waarbij de nadruk werd gelegd op de zwarte verf en het beoogde gebruik ervan voor man-tegen-man-gevechten op schepen en forten langs de Afrikaanse kust.
Kortom, het Carracks Black Sword, bekend als het Crab Sword of Colhona, was een opmerkelijk wapen ontworpen om aan de unieke behoeften te voldoen van Portugese soldaten tijdens de Age of Discovery. De zwarte kleur, opvallende bescherming en extra messen maakten het tot een formidabel wapen, waardoor soldaten detectie konden vermijden en corrosie konden bestrijden. Naarmate de Portugese verkenning zich uitbreidde naar Afrika, werd het zwaard ook populair onder de Afrikaanse bevolking als vereerd statussymbool. De geschiedenis en betekenis van het zwaard dienen als bewijs van de opmerkelijke vindingrijkheid en vindingrijkheid van Portugese soldaten tijdens dit baanbrekende tijdperk van verkenning en ontdekking.
