De tijd 'vóór de zondvloed' staat bekend als de Antediluviaanse periode, ook wel de periode vóór de zondvloed genoemd. Deze tijdsperiode wordt in de Bijbel gedefinieerd als de tijd tussen de verdrijving van de mens uit de Hof van Eden en de zondvloed van Noach, zoals beschreven in Genesis. Vergelijkbare legendes van een grote overstroming zijn echter te vinden in andere religies en gaan duizenden jaren terug, en ze staan niet alleen in de Bijbel.
De eerste vermeldingen van een enorme overstroming dateren zelfs uit ongeveer 200 voor Christus en zijn te vinden op oude Sumerische kleitabletten. De oude boeken beschrijven niet alleen de antediluviaanse geschiedenis, maar spreken ook over het ontstaan van de mens en hoe de "goden" op een opmerkelijke manier tussenbeide kwamen:
“Het was pas twaalfhonderd jaar geleden dat de bewoners van de aarde zich hadden uitgebreid en vermenigvuldigd. De aarde schreeuwde als een stier, en de godheid, opgeschrikt door zijn wreedheid, hoorde het rumoer". Toen richtte hij zich tot de grote goden en zei: 'Het geschreeuw van de mensheid is te luid voor mij geworden, en de drukte ervan heeft me van mijn slaap beroofd. Sluit de toevoer naar de steden af, en de wereld zal eronder lijden”.
'Adad moet voorkomen dat zijn regen valt en een overstroming sturen. Laat de wind waaien en het land raken, waardoor wolken opkomen, maar niet waarschuwen voor hevige regen, die de oogstopbrengst zou verminderen. Er zou geen geluk onder hen moeten zijn.” (Uit de Mass Market Paperback-editie van The Gods of Eden)
Het is belangrijk op te merken dat, volgens de Sumerische tabletten, "de goden de aarde ontvluchtten om veilig in de hemelen te blijven" kort voor de grote vloed die de aarde verwoestte, "alleen om terug te keren na de vloed".
Deze verhalen, die geleerden van deze onderwerpen 'oude verslagen' noemen, geven aan dat er een tijd was dat verschillende beschavingen onze planeet, culturen en volkeren die op aarde leefden voordat onze geschiedenis werd geschreven, bewoonden, een verloren periode van prehistorische gebeurtenissen waarvan de sporen we stapelen zich langzaam op vandaag.
Maar legendes over een grote overstroming zijn niet het enige bewijs dat er al lang voor ons geavanceerde beschavingen bestonden; er zijn een hele reeks aanvullende bevindingen geweest die de hypothese van antediluviaanse beschavingen ondersteunen.
Het feit dat er over de hele wereld talloze artefacten zijn opgegraven, suggereert dat de geschiedenis, zoals ons is geleerd, onjuist is. Geleerden hebben kaarten zoals die van Piri Reis bevestigd, maar ze zijn perplex en kunnen hun precisie en mate van detail niet verklaren. Sommigen van hen waren ontworpen alsof het terrein vanuit de lucht kon worden gezien voordat de kaarten werden getekend.
Het is vermeldenswaard dat de Piri Reis kaart werd geïnspireerd door veel oudere kaarten uit vele delen van de wereld. Maar wat kunnen we leren van kaarten zoals Piri Reis? Ze leveren een sterk bewijs dat er in het verre verleden beschavingen met grote cartografische kennis op aarde bestonden.
Het lijkt erop dat deze oude beschavingen delen van de wereld zagen die nu bedekt zijn met ijs, zoals Antarctica, wat erop wijst dat degene die deze kaarten heeft gemaakt delen van de wereld moet hebben gezien waar het klimaat op aarde heel anders was, vóór de laatste ijstijd.
Kaart van Piri Reis werd ontdekt in 1520, en het toont niet alleen Antarctica zonder ijs, maar het geeft ook de geologie van het Amerikaanse continent goed weer op zo'n manier dat het lijkt te zijn gemaakt met behulp van luchtfoto's. Verrassend genoeg heeft de US Navy Hydrographic Service deze kaart beoordeeld en de geldigheid ervan voor 100 procent gecertificeerd.
De geldigheid van de kaart is vastgesteld en hij is zo nauwkeurig dat hij zou zijn gebruikt om fouten in bepaalde huidige kaarten te herstellen. Maar wie bracht 6,000 jaar geleden het aandeel van de aarde in de Oost-Antarctische sector boven de Zuidelijke Oceaan in kaart? Welke onontdekte beschaving bezat de technologie of had de noodzaak om dit te doen?
De geografische informatie van de kaart laat zien dat het oorspronkelijke materiaal meer dan 5,000 jaar oud is. Hoewel de Piri Reis kaart werd niet geproduceerd vóór de grote vloed, het werd gemaakt op basis van kaarten die meer dan 5,000 jaar oud zijn.
Kapitein Lorenzo W. Burroughs, hoofd van de USAF, Westover AFB, Massachusetts, schrijft in een interessante brief over de Piri Resi-kaart:
“Het samenvallen van de Piri Reis-kaart met het seismische profiel van dit gebied gemaakt door de Britse expeditie Norwegian in 1949, zonder enige redelijke twijfel, laat de conclusie toe dat de oorspronkelijke bron van de kaarten moet hebben bestaan voordat de huidige ijskap van Antarctica bedekt werd de kusten van het land van koningin Maud”.
Andere kaarten, zoals de Zeno-kaart, die ouder is dan de Piri Reis-kaart en de kustlijnen van het huidige Noorwegen, Zweden, Denemarken, Schotland en Duitsland weergeeft, zijn opmerkelijker. Zeno's kaart toont ook de exacte lengte- en breedtegraad van veel eilanden.
Waarom is het belangrijk? Er was op dat moment geen apparatuur beschikbaar om dergelijke nauwkeurige metingen uit te voeren. Nog ongelooflijker, de kaart van Zeno lijkt het terrein van het moderne Groenland zonder gletsjers weer te geven, wat impliceert dat iemand Groenland moet hebben bezocht vóór de ijstijd.
De kennis lijkt van persoon tot persoon te zijn doorgegeven. De navigatiekaarten lijken afkomstig te zijn van onbekende mensen en door hen te zijn verzonden; mogelijk waren het de Minoërs en Feniciërs, die duizenden jaren lang de beste zeevaarders van de oudheid waren.
Er zijn aanwijzingen dat ze zijn verzameld en onderzocht in de grote bibliotheek van Alexandrië (Egypte), en dat compilaties ervan zijn gemaakt door geografen die daar werkten. Piri Reis heeft de brieven hoogstwaarschijnlijk bewaard omdat ze zich in de bibliotheek van Alexandrië bevonden, de meest bekende en belangrijke bibliotheek in de oudheid. “Dr. Charles Hapgood - Kaarten van de oude koningen van de zee” (Voorwoord bij Turnstone Books, Londen, 1979).
Nog intrigerender zijn de beelden van cartografen Yehudi Ibn Ben Zara. Zijn kaart, gemaakt in 1487, toont enkele besneeuwde delen van Bretagne. Bovendien toont de kaart eilanden in de Middellandse Zee en de Egeïsche Zee. Deze eilanden staan momenteel onder water, wat impliceert dat de kaarten zijn gemaakt in een tijd dat de geologie van onze planeet significant anders was, misschien vóór de zondvloed.
Deze oude kaarten roepen talloze mysteries en vragen op, wat inhoudt dat oude en intelligente beschavingen in het verre verleden op aarde leefden, minstens 10,000 tot 12,000 jaar teruggingen, geweldige gebouwen bouwden, verbazingwekkende prestaties leverden en de wereld met verrassende precisie doorkruisten.
