Project Silver Bug: آیا آنها واقعا از فناوری بیگانه برای ایجاد یک بشقاب پرنده استفاده کردند؟

بخش نیروی هوایی ایالات متحده برخی از گزارش‌های طبقه‌بندی‌شده را به اطلاع عموم رساند. آنها شامل پروژه Silver Bug بودند که بر ایجاد یک بشقاب پرنده نظامی متمرکز بود.

Project Silver Bug که با نام USAF Project 1794 یا WS-606A نیز شناخته می شود، توسط نیروی هوایی برای یک هدف ایجاد شد: ایجاد یک بشقاب پرنده بدون خطا. برای انجام این کار، آنها یک شرکت کانادایی مستقر در انتاریو به نام Aircraft Limited را استخدام کردند. به این ترتیب، آنها شروع به ایجاد یک کشتی عمودی برخاست و فرود کردند و برای رسیدن به حداکثر سرعت مسابقه در ارتفاع بیش از 3,000 متر.

Project Silver Bug و یک کشتی پیشرفته

گزارش رسمی نشان داد که Project Silver Bug در سپتامبر 1961 لغو شد، عمدتاً به دلیل مشکلات هنگام پرواز در ارتفاع بالا. با این حال، از سال 1955، قبلاً مشکوک بود که از فناوری فرازمینی استفاده شده است. بنابراین، برای بسیاری، رد صلاحیت آن چیزی بیش از تایید این شایعه نبود.

بسیاری از محققان نسبت به گزارش حذف طبقه بندی آرشیو ملی ابراز تردید کردند، زیرا پیش از این دولت هیچ پاسخی در مورد این پروژه نداده بود. این امر عدم اطمینان در مورد ایجاد آن را افزایش داد.

هدف واقعی آنها چه بود؟ چرا پروژه لغو شد؟ نسخه های زیادی از این وجود دارد، برخی معتقدند که یک سری تصادفات مرگبار در طی آن آزمایش ها به طور متوالی رخ داده است. این نشان می دهد که نمونه اولیه کشتی آنقدر خطرناک بوده که پرسنل آن را وحشت زده کرده اند. تئوری های دیگر حاکی از آن است که از فناوری فرازمینی استفاده شده یا حتی از انرژی Vril استفاده شده است.

در سال 1922، دکتر وینفرید اتو شومان، استاد دانشگاه صنعتی مونیخ، که اثر تشدید سیستم زمین-هوا-یونوسفر، معروف به امواج شومان را کشف کرد، نمونه اولیه یک فضاپیمای دایره ای با انرژی Vril را توسعه داد.

به گفته برخی از کارشناسان، این یک انرژی حیاتی است که در داخل هر سیاره متمرکز شده است، با توانایی های نامحدود و می توان آن را منظم کرد و به عنوان سوخت برای انواع ماشین ها استفاده کرد.

بشقاب پرنده زمینی

اگرچه دیسک سرنشین دار در اولین پرواز خود سقوط کرد، نسخه پنج متری پیشرفته تر دیگری به نام "RFZ-2" با موفقیت پرواز کرد. این کشتی در سال 1944 توسط بخش سوم رایش SS E-IV هیتلر خریداری شد.

این کشتی ها با سیستم های توربوجت ضد جاذبه و نیروی محرکه معمولی ترکیب شدند. بنابراین، آنها می توانند به صورت عمودی بالا بیایند. اگرچه این طرح و سایر طرح‌های پیشرفته‌تر با موفقیت توسعه یافتند، اما به دلیل صرف زمان بیشتر در تعمیر و نگهداری نسبت به عملیات، شهرت بدی به دست آوردند.

اما طرح های Vril ضد جاذبه کارایی بسیار بیشتری نشان دادند. این ژیروسکوپ‌های عظیمی بودند که از طریق تولید میدان‌های گرانشی خود، خاصیت معلق بودن را داشتند. ویژگی اصلی آن این بود که می‌توانست تا 90 درجه بپیچد و همچنین می‌توانست به سرعت 12,000 کیلومتر در ساعت در زوایای قائم بدون هیچ گونه احساس حرکت یا اینرسی برسد.

برای مدت طولانی، پروژه اشکال نقره ای یک افسانه شهری در نظر گرفته می شد. با این حال، پرونده های بیشتری از طبقه بندی خارج می شوند که حقیقت را در مورد موضوع بشقاب پرنده و سازه های زمینی توسعه یافته با فناوری های آنها بیان می کند.