اهرام بزرگ جیزه به عنوان شاهدی بر نبوغ مصریان باستان است. برای قرن‌ها، محققان و مورخان تعجب کرده‌اند که چگونه جامعه‌ای با فناوری و منابع محدود توانسته چنین ساختار چشمگیری را بسازد. در یک کشف پیشگامانه، باستان شناسان دفتر خاطرات مرر را کشف کردند و روش های ساخت و ساز مورد استفاده در دوران سلسله چهارم مصر باستان را روشن کردند. این پاپیروس 4,500 ساله، قدیمی‌ترین پاپیروس در جهان، بینش دقیقی از حمل و نقل سنگ‌های آهکی و بلوک‌های گرانیتی عظیم ارائه می‌دهد و در نهایت شاهکار مهندسی باورنکردنی پشت اهرام بزرگ جیزه را آشکار می‌کند.
بینشی در مورد خاطرات مرر
مرر، یک مقام متوسط که از آن به عنوان بازرس (sHD) یاد می‌شود، مجموعه‌ای از دفترچه‌های یادداشت پاپیروسی را تالیف کرد که اکنون به نام «خاطرات مرر» یا «پاپیروس جارف» شناخته می‌شود. این دفترچه‌های ثبتی که قدمت آن به سال بیست و هفتم سلطنت فرعون خوفو برمی‌گردد، به صورت هیروگلیف نوشته شده‌اند و عمدتاً شامل فهرست‌های فعالیت روزانه مرر و خدمه‌اش است. بهترین بخش های حفظ شده، با برچسب پاپیروس Jarf A و B، اسنادی از حمل و نقل بلوک های سنگ آهک سفید از معادن تورا به جیزه از طریق قایق ارائه می دهند.
کشف مجدد متون
در سال 2013، باستان شناسان فرانسوی پیر تاله و گریگوری ماروارد، که مأموریتی را در وادی الجرف در ساحل دریای سرخ رهبری می کردند، پاپیروس هایی را که در مقابل غارهای ساخته دست بشر برای نگهداری قایق ها مدفون شده بودند، کشف کردند. این کشف به عنوان یکی از مهم ترین یافته های مصر در طول قرن بیست و یکم مورد استقبال قرار گرفته است. تالت و مارک لهنر حتی آن را "طومارهای دریای سرخ" نامیده اند و آنها را با "طومارهای دریای مرده" مقایسه می کنند تا بر اهمیت آن تأکید کنند. بخش هایی از پاپیروس در حال حاضر در موزه مصر در قاهره به نمایش گذاشته شده است.
تکنیک های ساخت و ساز آشکار شده
دفتر خاطرات مرر، همراه با سایر کاوش های باستان شناسی، بینش جدیدی در مورد روش های ساخت و ساز مورد استفاده مصریان باستان ارائه کرده است:
- بنادر مصنوعی: ساخت بنادر یک لحظه مهم در تاریخ مصر بود که فرصت‌های تجاری سودآوری را باز کرد و با سرزمین‌های دوردست ارتباط برقرار کرد.
- حمل و نقل رودخانه ای: دفتر خاطرات مرر استفاده از قایق های چوبی را نشان می دهد که مخصوصاً با تخته و طناب طراحی شده اند و می توانند سنگ هایی با وزن حداکثر 15 تن را حمل کنند. این قایق ها در امتداد رودخانه نیل در پایین دست پارو می زدند و در نهایت سنگ ها را از تورا به جیزه منتقل می کردند. تقریباً هر ده روز، دو یا سه سفر رفت و برگشت انجام می‌شد و شاید 30 بلوک 2 تا 3 تنی برای هر کدام ارسال می‌شد که بالغ بر 200 بلوک در ماه می‌شد.
- آب‌سازهای مبتکرانه: هر تابستان، سیل‌های نیل به مصری‌ها اجازه می‌داد تا آب را از طریق یک سیستم کانالی دست‌ساز منحرف کنند و یک بندر داخلی بسیار نزدیک به محل ساخت هرم ایجاد کنند. این سیستم لنگر انداختن آسان قایق ها را تسهیل می کرد و حمل و نقل کارآمد مواد را امکان پذیر می کرد.
- مونتاژ پیچیده قایق: با استفاده از اسکن های سه بعدی از تخته های کشتی و مطالعه کنده کاری های مقبره ها و کشتی های برچیده شده باستانی، باستان شناس محمد عبد المگوید یک قایق مصری را به دقت بازسازی کرده است. این قایق باستانی که به جای میخ یا میخ های چوبی با طناب به هم دوخته شده است به عنوان گواهی بر مهارت باورنکردنی آن زمان عمل می کند.
- نام واقعی هرم بزرگ: در دفتر خاطرات نام اصلی هرم بزرگ نیز ذکر شده است: Akhet-Khufu به معنای "افق خوفو".
- علاوه بر مرر، چند نفر دیگر نیز در قطعات ذکر شده اند. مهم‌ترین آنها انخاف (برادر ناتنی فرعون خوفو) است که از منابع دیگر نیز شناخته می‌شود و گمان می‌رود که شاهزاده و وزیر در زمان خوفو و/یا خفره بوده است. در پاپیروس ها او را نجیب زاده (آیری پت) و ناظر راشی خوفو (شاید) بندر جیزه می نامند.
مفاهیم و میراث
کشف دفترچه خاطرات مرر و سایر مصنوعات نیز شواهدی از یک سکونتگاه وسیع را نشان می دهد که از حدود 20,000 کارگر درگیر در این پروژه حمایت می کند. شواهد باستان‌شناسی به جامعه‌ای اشاره می‌کند که برای نیروی کار خود ارزش قائل بود و از آن مراقبت می‌کرد، غذا، سرپناه و اعتبار برای کسانی که در ساخت هرم مشغول بودند فراهم می‌کرد. علاوه بر این، این شاهکار مهندسی توانایی مصری ها را در ایجاد سیستم های زیرساختی پیچیده ای که بسیار فراتر از خود هرم بود را نشان داد. این سیستم ها تمدن را برای هزاران سال آینده شکل خواهند داد.
افکار نهایی
Merer's Diary اطلاعات ارزشمندی در مورد حمل و نقل بلوک های سنگی برای ساخت اهرام جیزه از طریق کانال های آبی و قایق ها ارائه می دهد. با این حال، همه با اطلاعات بازیابی شده از دفتر خاطرات مرر قانع نیستند. به گفته برخی از محققان مستقل، سؤالات بی پاسخی در مورد اینکه آیا این قایق ها قادر به مانور دادن بزرگترین سنگ های مورد استفاده هستند یا خیر، باقی می گذارد و عملی بودن آنها را مورد تردید قرار می دهد. علاوه بر این، این دفترچه خاطرات روش دقیقی را که کارگران باستانی برای مونتاژ و چیدن این سنگ‌های عظیم در کنار هم به کار می‌بردند، توضیح نمی‌دهد و مکانیک ایجاد این سازه‌های تاریخی را تا حد زیادی در هاله‌ای از رمز و راز قرار می‌دهد.
آیا ممکن است مرر، مقام مصری باستانی که در متون و دفترچه های یادداشت ذکر شده است، اطلاعات مربوط به روند ساخت و ساز واقعی اهرام جیزه را مخفی کرده یا دستکاری کرده باشد؟ در طول تاریخ، متون و نوشته‌های باستانی اغلب توسط نویسندگان تحت تأثیر مقامات و حکومت‌ها دستکاری، اغراق یا تحقیر شده‌اند. از طرف دیگر، بسیاری از تمدن ها سعی کردند روش های ساخت و ساز و تکنیک های معماری خود را از پادشاهی های رقیب مخفی نگه دارند. بنابراین، تعجب آور نخواهد بود اگر مرر یا سایرین دخیل در ساخت بنای یادبود حقیقت را تحریف کنند یا عمدا جنبه های خاصی را برای حفظ مزیت رقابتی پنهان کنند.
بین وجود و عدم وجود فناوری فوق پیشرفته یا غول های باستانی، کشف خاطرات مرر در کشف رازهای مصر باستان و ذهن مرموز ساکنان آن واقعاً قابل توجه است.
