اعتقاد بر این است که سنگ کوچنو که در غرب دانبارتونشایر اسکاتلند یافت می‌شود، حاوی بهترین نمونه از حکاکی‌های حلقه و فنجان عصر برنز در اروپا با صدها مارپیچ شیاردار، تورفتگی‌های حکاکی‌شده، طرح‌های هندسی و الگوهای گیج‌کننده از انواع مختلف است.
سنگ کوچنو اولین بار در سال 1887 توسط کشیش جیمز هاروی ثبت شد. 78 سال بعد، این سنگ در سال 1965 دوباره دفن شد تا از آن در برابر خرابکاری محافظت شود. کشیش جیمز هاروی در سال 42 این سنگ 26 فوت در 1887 فوت را در مزارع نزدیک به مجتمع مسکونی فعلی Faifley در حومه کلایدبانک پیدا کرد. حدود 90 فرورفتگی حکاکی شده دارد که به علامت های "کاپ" و "حلقه" معروف هستند.
نشانه گذاری جام و انگشتر نوعی هنر باستانی است که شامل یک فرورفتگی مقعر است که بر روی سطح سنگی بریده شده و گاهی اوقات توسط دایره های متحدالمرکزی که به همین ترتیب در سنگ حک شده اند احاطه می شود. این اثر هنری به‌عنوان یک سنگ نگاره بر روی تخته‌سنگ‌ها و رخنمون‌های طبیعی، و همچنین بر روی سنگ‌های سنگی مانند سیست‌های تخته‌ای، حلقه‌های سنگی و مقبره‌های گذرگاهی ظاهر می‌شود.
شمال انگلستان، اسکاتلند، ایرلند، پرتغال، شمال غربی اسپانیا، شمال غربی ایتالیا، یونان مرکزی و سوئیس رایج ترین مکان ها هستند. با این حال، انواع مشابه در سراسر جهان، از جمله در مکزیک، برزیل، و هند کشف شده است.
نشانه‌های جام و حلقه روی سنگ کوچنو، که تصور می‌شود تقریباً 5,000 سال قدمت دارند، با یک صلیب حکاکی شده پیش از مسیحیت که در داخل یک بیضی قرار گرفته است، و همچنین دو جفت رد پای حکاکی‌شده، که هر کدام تنها چهار انگشت دارند، همراه است. به دلیل انواع علائم روی آن، سنگ کوچنو به عنوان یک بنای تاریخی اعلام شده است و اهمیت ملی دارد.
باستان شناسان نمی توانند آنچه را که دقیقاً بر روی دال عظیم به تصویر کشیده شده است، تأیید کنند، جزئیاتی مانند سیارات و ستارگان. هیچ اظهار نظر قطعی از سوی محققان در مورد معنای نمادهای پیچیده موجود در سطح آن وجود ندارد. نقشه آسمان است یا زمین؟ یا محرابی است که در آن مراسم برگزار می شد؟
اگرچه اهمیت اصلی سنگ کوچنو فراموش شده است، گمانه زنی های مختلفی در مورد عملکرد آن مطرح شده است.
حتی برخی ادعا کرده اند که این تخته در واقع یک درگاه زندگی و مرگ است که نماد تولد دوباره است. در حالی که برخی باستان شناسان این نظریه را مطرح کرده اند که نقشه های پیچیده گنبدها، خطوط و حلقه ها، بیانی باستانی از هنر صخره ای است که در بسیاری از نقاط جهان یافت شده است.
به گفته کارشناسان، قدمت این نمادها به دوران نوسنگی و اوایل عصر برنز بازمی‌گردد، اما سرنخ‌هایی وجود دارد که قدمت آنها به عصر آهن می‌رسد.
محقق الکساندر مک کالوم پیشنهاد کرد که سنگ کوچنو نقشه ای است که سکونتگاه های دیگر در دره کلاید را نشان می دهد. به گفته الکساندر، این نشانه‌های باورنکردنی یادآور حلقه‌های کشتزار عظیمی است که اغلب به تمدن‌های فرازمینی نسبت داده می‌شوند.
در سال‌های اخیر، سنگ کوچنو چندین بار توسط باستان‌شناسان دفن، مطالعه و دوباره دفن شد. آنها محل را کاوش کردند و از نقشه برداری و عکاسی مدرن (فناوری تصویربرداری سه بعدی) برای ثبت آثار هنری استفاده کردند، امیدوارند که حجم عظیمی از داده هایی که آنها جمع آوری کرده اند به سایر محققان در تلاش برای تفسیر این خطوط مرموز باستانی کمک کند. بنابراین، معنای سنگ کوچنو تا به امروز یک معمای حل نشده باقی مانده است.
