در 27 اکتبر 1966، یک مصنوع با ابعاد و شکل منحصر به فرد که قبلاً هرگز دیده نشده بود توسط موزه منطقه ای ایکا کشف شد. این یک کاسه غلات غول پیکر بود و بزرگترین گلدان ماقبل اسپانیایی بود که در آن زمان در پرو یافت شد.
ظرف سفالی سوخته دارای قطر 2 متر، ارتفاع 2.8 متر و برش هایی به طول 5 سانتی متر بر روی دیواره و 12 سانتی متر در پایه بود.
باستان شناسان دانه های لوبیا، پالارس، یوکا، لوکوما و گواوا را در داخل و در طبقات مختلف کشف کردند. از آنجایی که هیچ بقایای اجاقی در این منطقه کشف نشد، باستان شناسان تصور می کنند که گلدان سفالی عظیم از مکان دیگری به جایی که در نهایت در گذشته دور، تقریباً 2,400 سال پیش، در نهایت کشف شد، منتقل شده است.
گلدان سفالی عظیم در منطقه پاراکاس پرو، در دره پیسکو کشف شد. کشف آن باعث نگرانی های زیادی شد زیرا منحصر به فرد، ماندگار و دارای ابعاد قابل توجهی بود. با این حال، اطلاعات کمی یا هیچ اطلاعاتی در مورد گلدان سفالی بزرگ یا سایر موارد مشابه منتشر شده است، و ما را به حدس و گمان در مورد کشف آن در منطقه سوق داد.
پاراکاس، ایکا، نازکا
زیرنویس قبلی شامل سه نام است که اگر چیزی در مورد تاریخ پرو می‌دانید باید به آن زنگ بزند. تمدن پاراکاس یک جامعه باستانی آند بود که حدود 2,100 سال پیش در پرو امروزی تکامل یافت و درک وسیعی از آبیاری، مدیریت آب، تولید پارچه و ظروف سفالی به دست آورد.
مهمتر از آن، آنها به دلیل تغییر شکل مصنوعی جمجمه شناخته شده اند، که در آن سر نوزادان و نوزادان دراز و منحرف شده و منجر به ایجاد جمجمه های طولانی و غیر معمول می شود. ایکا منطقه ای در جنوب پرو است که در طول تاریخ توسط تعدادی از فرهنگ های باستانی ساکن بوده است. Ica، خانه موزه Reginal the Ica، یک گنجینه تاریخی است.
در دهه 1960، مردی به نام خاویر کابررا، به‌اصطلاح سنگ‌های ایکا را به جهان معرفی کرد، مجموعه‌ای از سنگ‌های آندزیتی که گفته می‌شود در استان ایکا کشف شده و دارای تصاویری از دایناسورها، مجسمه‌های انسان‌نما و آنچه که بسیاری به عنوان شواهدی از پیشرفته‌ترین آنها تعبیر کرده‌اند. فن آوری.
این اقلام در حال حاضر ساختگی معاصر در نظر گرفته شده و از بین رفته است. باستان شناس کن فدر در مورد این سنگ ها اظهار نظر کرد: «سنگ‌های ایکا پیچیده‌ترین حقه‌های باستان‌شناسی مورد بحث در این کتاب نیستند، اما مطمئناً در آنجا به‌عنوان مضحک‌ترین آنها رتبه‌بندی می‌شوند.»
نازکا احتمالاً شناخته شده ترین است. این منطقه که خانه خطوط معروف نازکا است، یکی از شناخته شده ترین مناطق در پرو است. خطوط Nazca مجموعه ای از ژئوگلیف های غول پیکر هستند که در صحرای نازکا پرو بریده شده اند. این خطوط عظیم که به احتمال زیاد در حدود 500 سال قبل از میلاد ساخته شده اند، طول کلی 1,300 کیلومتر (808 مایل) را در بر می گیرند و مساحتی در حدود 50 کیلومتر مربع (19 مایل مربع) را پوشش می دهند.
گلدان از گل ساخته شده است
اندازه وسیع آن غیر معمول است، و اگرچه ممکن است با توجه به نزدیکی آن به خطوط نازکا، منطقه ایکا و جمجمه‌های موسوم به پاراکاس، جرقه‌های تئوری‌های توطئه را برانگیزد، محتویات ظرف سفالی و موادی که از آن ساخته شده است ممکن است چیزهای زیادی را نشان دهد. در مورد عملکرد آن
برای شروع، موزه منطقه ای ایکا، گلدان سفالی را به عنوان یک کوزه غلات توصیف می کند، مصنوع که انسان های باستان دانه ها یا مواد غذایی را در آن ذخیره می کردند. این بزرگترین کشف شده در پرو است، اگرچه تنها نیست. گلدان عظیمی که قدمت آن به 2,400 سال قبل می رسد در 400 سال قبل از میلاد ساخته شده است. طبق طبقه بندی باستان شناس پرویی جولیو سی. تلو، گلدان سفالی عظیم در دوران نکروپلیس پاراکاس ایجاد شد که از حدود 500 سال قبل از میلاد تا حدود 200 پس از میلاد امتداد داشت.
دوره پاراکاس-نکروپلیس نام خود را از این واقعیت به دست آورد که گورستان مستطیل شکل آن، که در واریکایان کشف شده بود، به چندین بخش یا اتاقک زیرزمینی جدا شده بود و دوباره یک "شهر مردگان" با توجه به Tello (نکروپلیس). هر اتاق بزرگ ظاهراً توسط یک خانواده یا قبیله مجزا نگهداری می شد که اجداد خود را برای قرن ها دفن می کردند.
این سوال که آیا گلدان سفالی از واریکایان، یک روستای باستانی بزرگ، یا از یک دهکده همسایه آمده است، حل نشده باقی مانده است. از آنجایی که آثاری با اندازه های مشابه در این منطقه کشف نشده است، محققان گمان می کنند که ظرف سفالی باستانی در گذشته های دور به آنجا برده شده است، شاید به عنوان تجارت یا هدیه ای از روستاهای اطراف.
ما می دانیم که پیش از رها شدن از آن برای نگهداری غذا توسط قدیمی ها استفاده می شد. می دانیم که از خاک رس آتشین ساخته شده است. اندازه منحصر به فرد آن نشان می دهد که هر کسی که آن را ساخته است قصد دارد مقدار قابل توجهی از مواد را در آن ذخیره کند.
به احتمال زیاد دانه ها یا مواد غذایی را در خود جای داده بود و پوشیده شده بود، ممکن است در زیر زمین دفن شود و بالای آن بالای آن قرار گیرد. دفن کردن گلدان سفالی در سطح و نگه داشتن غذا در داخل آن ممکن است با محافظت از آن در برابر دماهای بالاتر از سطح، به ماندگاری بیشتر غذا کمک کرده باشد.
گلدان عظیم Ica Clay یکی از جذاب‌ترین و در عین حال کمتر شناخته شده‌ترین اشیاء از ناحیه‌ای است که جوامع باستانی عظیمی در آن پدید آمدند، بالغ شدند و سرانجام ناپدید شدند.
این نشان می دهد که این منطقه چیزی بیش از سنگ های ایکا، خطوط نازکا و جمجمه های عجیب و غریب پاراکاس است. همچنین به ما اطلاع می‌دهد که آثار شگفت‌انگیز ممکن است هزاران سال زیر پای ما قرار داشته باشند، از تاریخ پنهان شده و منتظر بازیابی و بازگرداندن به عظمت سابق خود هستند.
