منشا اسرارآمیز جمجمه Starchild

ویژگی‌های غیرعادی و ترکیب جمجمه Starchild محققان را گیج کرده و به موضوع بحث‌های شدید در زمینه باستان‌شناسی و ماوراء الطبیعه تبدیل شده است.

در دنیای گسترده اسرار و ماوراء الطبیعه، ناهنجاری های کمی مانند جمجمه Starchild، یک جمجمه غیرعادی شبیه انسان که در مکزیک کشف شده است، تخیل را مجذوب خود کرده است. منشأ و ماهیت مرموز این مصنوع، بحث‌های شدیدی را برانگیخته است و دانشمندان و علاقه‌مندان به ماوراء الطبیعه را برای سال‌ها گیج کرده است.

منشا مرموز جمجمه Starchild 1
جمجمه ستارگان. Wikimedia Commons / استفاده منصفانه

جمجمه Starchild در فوریه 1999 در اختیار لوید پای، نویسنده و مدرس در زمینه دانش جایگزین قرار گرفت. به گفته پای، که در 9 دسامبر 2013 درگذشت، جمجمه در حدود سال 1930 در یک تونل معدن حدود 100 پیدا شد. کیلومترها جنوب غربی شهر مکزیک چیهواهوا، چیهواهوا، در کنار یک اسکلت انسانی معمولی که در معرض دید قرار گرفته بود و روی سطح تونل خوابیده بود، مدفون شده بود.

جمجمه از چند جهت غیر طبیعی است. یک دندانپزشک تشخیص داد که این جمجمه یک کودک است، زیرا دندان‌های روییده نشده در فک بالا سمت راست مرتبط با جمجمه نهفته شده است. با این حال، حجم فضای داخلی جمجمه بچه نشاسته ای 1600 سانتی متر مکعب است که 200 سانتی متر مکعب بزرگتر از مغز یک بزرگسال متوسط ​​و 400 سانتی متر مکعب بزرگتر از یک فرد بالغ با همان اندازه تقریبی است.

دانشمندان جریان اصلی اصرار دارند که تغییر شکل جمجمه Starchild در واقع ناشی از یک اختلال ژنتیکی است، به احتمال زیاد Hydrocephalus. این وضعیت شامل تجمع غیر طبیعی مایع در جمجمه است که منجر به بزرگ شدن می شود.

اما Pye با توجه به شکل منحصر به فردش این احتمال را رد کرده بود. پای گفت که جمجمه هیدروسفالی به طور غیر طبیعی مانند یک بادکنک با اشکال مختلف منفجر می‌شود و به همین دلیل شیار پشت جمجمه باقی نمی‌ماند، اما یک شیار واضح در جمجمه Starchild دیده می‌شود.

مدارهای جمجمه بیضی شکل و کم عمق هستند و کانال عصب بینایی به جای پشت آن در پایین مدار قرار دارد. هیچ سینوس فرونتال وجود ندارد. پشت جمجمه صاف شده است، اما نه به وسیله مصنوعی. جمجمه از هیدروکسی آپاتیت کلسیم، ماده طبیعی استخوان پستانداران تشکیل شده است، اما کلاژن بیش از حد در آن وجود دارد، بسیار بیشتر از حد معمول برای استخوان انسان.

ضخامت جمجمه نصف استخوان های معمولی انسان و همچنین دو برابر تراکم استخوان های معمولی انسان است و قوام آن شبیه مینای دندان است.

تاریخ یابی کربن 14 دو بار انجام شد، اولین بار بر روی جمجمه طبیعی انسان در دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید در سال 1999، و روی جمجمه Starchild در سال 2004 در Beta Analytic در میامی، بزرگترین آزمایشگاه سنجش رادیوکربن در جهان. هر دو آزمایش مستقل نتیجه 900 ± 40 سال پس از مرگ را نشان دادند.

آزمایش DNA در Trace Genetics در سال 2003 DNA میتوکندری را بازیابی کرد و مشخص کرد که این کودک دارای مادر انسانی است. با این حال، علیرغم شش تلاش، قادر به تشخیص DNA یا DNA هسته ای مادر و پدر نبودند.

آنها متوجه شدند که مشکلی در DNA پدر وجود دارد و طبق شواهد به این نتیجه رسیدند که کودک ترکیبی از یک مادر انسانی و پدری با منشأ مرموز است.

اما آزمایش DNA پیشرفته‌تر در سال 2011 چیزی حتی تکان‌دهنده‌تر را نشان داد: DNA، نه تنها پدر، بلکه همچنین مادر، در نهایت به نظر نمی‌رسد که متعلق به انسان باشد. اکنون شواهد ژنتیکی نشان می دهد که این کودک مادر انسان هم نداشته است. او صرفاً موجودی ماورایی بود.

جمجمه Starchild معمایی عمیق را نشان می دهد که درک ما از منشأ بشریت را به چالش می کشد. این نگاهی اجمالی به دنیایی فراتر از دنیای ماست، جهانی که نیازمند کاوش و درک بیشتر است. آیا ما هرگز حقیقتی را که در پشت جمجمه Starchild وجود دارد را درک خواهیم کرد؟ فقط زمان می تواند بگوید.


پس از خواندن منشا اسرارآمیز جمجمه Starchild، در مورد آن بخوانید 12,000 سال پیش، چین محل سکونت افراد مرموز سر تخم مرغ بود!