جزایر قناری به عنوان یک مقصد عالی برای تعطیلات مشهور است ، اما بسیاری از گردشگران از این جزایر بازدید می کنند بدون اینکه بدانند چند ساختار عجیب و غریب هرمی وجود دارد که تعدادی از رمز و رازهای جذاب از دوران باستان را در خود جای داده است. چه کسی اهرام را ساخته است؟ چه زمانی ساخته شده اند؟ و چرا ساخته شده اند؟ - اینها س theالاتی هستند که هرگز پاسخ قانع کننده ای دریافت نکردند. اما سه نظریه جالب وجود دارد و یک بحث داغ ادامه دارد.
رمز و راز اهرام جزایر قناری برای اولین بار توسط کاوشگر مشهور ، ثور هیرداال ، که هرگز قادر به حل معمای آن نبود ، آشکار شد. ویکتور ملنیکوف ، ماجراجو و دانشمند روسی ، نیز تمام تلاش خود را برای حل این رمز و راز انجام داد و در بسیاری از اسرار دیگری که این جزایر در خاک آن افتخار می کنند ، برخورد کرد.
غروب خورشید
مجموعه اهرام ، با شکلی نردبان مانند ، در جنوب شرقی جزیره تنریف ، در شهر گویمار واقع شده است و بیش از 64 متر مربع گسترده شده است. اطلاعات رسمی این است که این اهرام در حدود 000،5,000-7,000،XNUMX سال پیش ساخته شده اند ، تقریباً همزمان با مصر ، مکزیک و پرو که بسیار شبیه به یکدیگر هستند.
از سوی دیگر ، برخی دانشمندان ادعا می کنند که این اهرام توسط کشاورزان محلی در قسمت دوم قرن نوزدهم ساخته شده است. آنها سنگهایی را که از زمینهای شخم زدن فراتر از زمینهای خود کشف شده اند ، روی هم قرار داده اند. بزرگان می گویند که سازه های مشابه زمانی در سراسر تنریف وجود داشته است ، اما آنها مورد غارت قرار گرفته و مصالح آن برای پروژه های ساختمانی مورد استفاده قرار گرفته است.
اما این اهرام در مکانی قرار گرفته اند که کشاورزی در آن صورت نگرفته است. نحوه ساخت آنها و موقعیت مکانی آنها به نظر می رسد گویی برای آیین ها یا دلایل نجومی یا هر دو مورد استفاده قرار گرفته اند.
ماجراجوي نروژي ، ثور هيردال ، در طول دهه 1990 اهرام را کاوش کرد. او 7 سال در تنریف زندگی کرد و ادعا کرد که اهرام گویامار فراتر از انبوهی از آوار است. و در اینجا استدلال های او وجود دارد. سنگهای مورد استفاده برای ساخت اهرام پردازش شدند. زمین زیر آنها تراز شده بود و سنگها از زمین جمع نشده بودند ، اما آنها تکه هایی از گدازه آتشفشانی منجمد بودند.
این حیردهال بود که متوجه تراز نجومی اهرام گیمار شد. اگر بخواهید در طول انقلاب تابستانی در بالای بلندترین هرم بروید ، یک پدیده جالب را مشاهده می کنید - غروب آفتاب مضاعف. در ابتدا ، نور به پشت کوه می افتاد ، و سپس دوباره بلند می شد و غروب می کرد. علاوه بر این ، تمام اهرام در ناحیه غربی خود نردبان دارند و در هنگام انقلاب زمستانی ، اگر قرار است طلوع آفتاب را مشاهده کنید ، دقیقاً همان جایی هستند که باید باشند.
حيدرال هرگز نتوانست تعيين كند كه هرم ها چه قدمتي دارند و چه كسي آنها را ساخته است. اما او یقیناً یک چیز را تعیین کرد - یک غار واقع در زیر یکی از هرم ها زمانی ساکن گوانچ بود که مردم بومی جزایر قناری بودند. گوانچ ها به اندازه مجمع الجزایر اهرام رمز و راز دارند. آنها رمز و راز اصلی جزیره در نظر گرفته می شوند ، زیرا هیچ کس تاکنون متوجه نشده است که آنها از کجا آمده اند.
فرزندان آتلانتیس
طبق آثار نویسنده رومی باستان ، پلینی بزرگ ، جزایر قناری در طی قرن های 7 تا 6 قبل از میلاد مسکونی نبودند ، اما ویرانه هایی از سازه های بزرگ وجود داشت که در این منطقه کشف شد. شهروندان مجمع الجزایر (به نام "خانه مبارک") در برخی از افسانه های یونان باستان ذکر شده است.
آن زمان بود که نظریه ای زنده شد: آیا گوانچ از فرزندان معدود آتلانتی ها بود که پس از فاجعه اسطوره ای زنده ماندند؟
حتی اگر فرهنگ گوانچ تقریباً به طور کامل از بین رفته باشد ، اما آنها هنوز از دست رفته نیستند "شکوفا شد" در میان تمدن های اروپایی ، شهروندان امروزی جزایر قناری معتقدند که خون بومیان هنوز از طریق رگهای آنها جریان دارد. آنها ادعا می کنند که اگر به شخصی بلند قد و موی تیره با چشمانی آبی برخورد کنید ، بدون شک تردیدی وجود ندارد - یک بومی گوانچس واقعی در مقابل شما ایستاده است.
اسپانیایی هایی که در طول قرن 14 به جزایر قناری رسیده بودند ، گوانچ ها را دقیقاً همانطور که در بالا توضیح داده شد دیدند. طبق گزارشات آنها ، در این جزیره مردمانی بلند قامت ، پوست روشن ، موهای روشن و چشمهای آبی زندگی می کردند. قد متوسط آنها بیش از 180 سانتی متر بود ، اما "غول هایی" بودند که بیش از 2 متر قد داشتند. با این حال ، چنین نوع انسان شناسی انسانی برای این عرض های جغرافیایی معمول نبود.
زبان گوانش جذاب ترین جنبه برای اروپایی ها بود. آنها می توانستند بدون ایجاد صدا ، با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و فقط لبهای خود را تکان دهند. و آنها فقط با سوت زدن ، حتی گاهی از فاصله 15 کیلومتری ، قادر به ارسال سیگنال به یکدیگر بودند. سوت زدن تا امروز توسط شهروندان جزیره لا گومرا استفاده شده است. بچه ها در مدرسه نیز آن را به عنوان زبان سنتی خود می آموزند.
و در اینجا قسمت جالب است. نورسمن ، ژان دو بتنكور - فاتح جزایر قناری ، در دفتر خاطرات خود نوشت:
"لا گومرا میهن افراد قد بلند است. آنها فقط با لب هایشان صحبت می کنند ، انگار که هیچ زبانی ندارند. "
وقتی اروپاییان متحیر و حیرت انگیز دلیل ارتباط عجیب و غریب را مشخص کردند ، توضیح دادند: "اجداد آنها واقعاً زبان خود را به عنوان نوعی مجازات از دست داده اند ، اما آنها به خاطر نمی آورند كه مجازات دقیقاً چه بوده است. البته ، گوانچ هایی که با اروپایی ها ملاقات داشتند ، زبان داشتند و گفتار متعارف کاملاً توسعه یافته بود ، اما طبق عادت ، آنها با سوت زدن به برقراری ارتباط ادامه می دادند. "
و در آخر ، سوال اصلی. اروپایی ها چیزی شبیه ناوگان دریایی در اختیار گانچ ها پیدا نکردند ، بلکه چیزی شبیه بارهای بدوی به نظر می رسید. فاصله آن تا سواحل نزدیک (آفریقای شمالی) تقریباً 100 کیلومتر است و رسیدن به آنجا به دلیل جریان های دریایی دشوار است. عبور از اروپا بسیار راحت تر است ، اما 1200 کیلومتر طول دارد.
بنابراین ، واقعا ، گوانچ ها از کجا آمده اند؟
