اگرچه مومیایی کردن هنوز در برخی از فرهنگ های دور انجام می شود ، در جهان غرب غیر معمول است. روزالیا لومباردو ، دختری دو ساله ، در سال 1920 بر اثر تشدید بیماری برونکوپنومونی ، نوعی ذات الریه که شامل التهاب در آلوئول ها می شود ، درگذشت.
با وجود ارائه بزرگترین داروی موجود در آن زمان ، او هنوز بسیار جوان بود و سیستم ایمنی لازم برای مبارزه با برونکوپنومونی را نداشت.
ماریو لومباردو: پدری مستأصل
ماریو لومباردو ، پدرش ، می خواست علت مشخص مرگ او را کشف کند تا بتواند کسی را "سرزنش" کند. خانواده لومباردو ایتالیایی بودند و علیرغم اینکه همه گیری آنفولانزای اسپانیایی در حال پایان یافتن بود ، به نظر می رسید که ذات الریه این دختر ناشی از این بیماری کشنده بوده است. ماریو لومباردو از دفن دخترش خودداری کرد و مدعی شد که از دست دادن پسرش او را ناراحت کرده است.
رزالیا تقریباً یک هفته قبل از دومین تولدش فوت کرد. ماریو آنقدر از مرگ او متاثر شد که از آلفردو سلفیا (داروساز مشهور ایتالیایی) خواست تا او را مومیایی کرده و "تا آنجا که ممکن است" زنده نگه دارد (با نگاه کردن). آلفردو سلفیه به دلیل دانش گسترده ای که در زمینه حفاظت از اجساد داشت ، بهترین فرد محسوب می شد.
داستان رزالیا لومباردو به پروفسور سلفیه رسید ، زیرا او هرگز از خدمات پدرش هزینه ای نگرفت. چهره فرشته رزالیا لومباردو او را وادار کرد تا تکنیک حفظ را برای حفظ زیبایی طبیعی بهبود بخشد. بدن مومیایی شده رزالیا لومباردو زنده ترین مومیایی جهان به نظر می رسید.
یادداشت هایی که مومیایی روزالیا را مستند می کند در دهه 1970 کشف شد. یادداشت ها فرمول دیگری برای چندین ماده شیمیایی مورد استفاده در مومیایی کردن هستند:
- گلیسیرین
- فرمالدئید اشباع شده
- سولفات روی
- الکل سالیسیلیک
- کلر
روزالیا لومباردو - "مومیایی چشمک زن"
روزالیا لومباردو همچنین به عنوان "زیبایی خفته" کاتاکومب کاپوچین شناخته می شود. بقایای مومیایی شده او در آنجا نگهداری می شود Catacombe dei Cappuccini پالرمو، مکانی مملو از اجساد مومیایی شده و اجساد افراد دیگر در طول تاریخ. جسد به دلیل جو خشک داخل کاتاکومب تقریباً کاملاً حفظ شد.
یک پدیده عجیب که همه گردشگران را که از دخمه ها دیدن می کردند می ترساند این بود که مومیایی پلک می زد. بسیاری از مردم معتقد بودند که لومباردو در ترکیبی از بسیاری از عکسهای زمان گذر ، چشمهای خود را در یک اینچ باز کرده است. اکثر بازدیدکنندگان مومیایی شده او می گویند او یک معجزه است زیرا او پلک می زند حتی اگر مدتهاست مرده است.
در حالی که این امر باعث ایجاد داستان هایی در مورد مومیایی شد که می توانست چشم خود را در اینترنت باز کند ، در سال 2009 ، انسان شناس بیولوژیکی ایتالیایی داریو پیومبینو ماسکالی اسطوره اصلی در مورد روزالیا لومباردو را رد کرد. به گفته وی ، همه آنچه مردم می بینند در واقع یک توهم نوری است.
پارافین حل شده در اتر ، سپس بر روی صورت دختر اعمال می شود ، این توهم را ایجاد می کند که او مستقیماً به کسانی که به او خیره شده اند خیره شده است. این امر در کنار نوری که در طول روز به طرق مختلف از طریق پنجره های مقبره ها تصفیه می شود ، باعث می شود چشم های دختر باز به نظر برسد. با نگاهی دقیق تر ، می توانید متوجه شوید که پلک های او به طور کامل بسته نشده است ، که به احتمال زیاد با هدف آلفردو سلفیا برای زنده نگه داشتن او انجام شد. بدن بود به زیبایی حفظ شده است به لطف روش های مومیایی کردن سلفیه.
وضعیت فعلی مومیایی رزالیا لومباردو: جسد حفظ شده منتقل شد
اشعه ایکس بدن نشان می دهد که همه اندام ها بسیار سالم هستند. بقایای روزالیا لومباردو در یک کلیسای کوچک در انتهای سفر با فاجعه ، در یک تابوت پوشیده از شیشه بر روی یک پایه چوبی قرار دارد. بدن حفظ شده رزالیا لومباردو ، که توسط نشنال جئوگرافیک در سال 2009 عکاسی شده است ، نشانه هایی از تجزیه را نشان می دهد - که مهمترین آنها تغییر رنگ است.
برای رفع این نگرانی ها ، جسد رزالیا لومباردو به منطقه خشک تری از فاجعه منتقل شد و تابوت اصلی او در یک ظرف شیشه ای مهر و موم شده پر از گاز نیتروژن قرار گرفت تا از تجزیه بیشتر جلوگیری شود. این مومیایی هنوز یکی از بهترین اجساد حفظ شده مقبره است.
