در سال 1950، در اعماق یک سیستم غار واقع در چک (جمهوری چک)، باستان شناسان کشف جالبی کردند. چیزی که آنها کشف کردند، جمجمه ای بود که به زیبایی بریده شده بود و داستانی قابل توجه را فاش می کرد. در ابتدا فرض بر این بود که این بقایای اسکلتی به دو فرد متمایز به دلیل حالت تقسیم شده جمجمه تعلق دارد. با این وجود، پس از گذشت چندین دهه، محققان به توالی یابی ژنومی پرداختند که منجر به نتایج شگفت انگیزی شد. برخلاف تصور اولیه، این جمجمه منفرد در واقع متعلق به یک روح تنها بود. زنی که حدود 45,000 سال پیش وجود داشته است.
محققان نام او را زن Zlatý kůň یا «اسب طلایی» در چک، در تکان دادن به تپه ای در بالای سیستم غار گذاشتند. تجزیه و تحلیل بیشتر DNA او نشان داد که او ژنوم تقریباً 3 درصد اجداد نئاندرتال ها را حمل می کرداو بخشی از جمعیتی از انسان‌های مدرن اولیه بود که احتمالاً با نئاندرتال‌ها جفت‌گیری می‌کردند و اینکه ژنوم او قدیمی‌ترین ژنوم انسان مدرن است که تاکنون توالی‌یابی شده است.
اگرچه اطلاعات زیادی در مورد ژنتیک این زن گرفته شده است، اما اطلاعات کمی در مورد ظاهر او وجود دارد. اما در حال حاضر، یک جدید مقاله آنلاین منتشر شده در 18 ژوئیه بینش جدیدی از ظاهر احتمالی او در قالب تقریب صورت ارائه می دهد.
برای ایجاد شباهت این زن، محققان از داده های جمع آوری شده از چندین اسکن سی تی اسکن جمجمه او استفاده کردند که بخشی از یک پایگاه داده آنلاین است. با این حال، مانند باستان شناسانی که بقایای او را بیش از 70 سال پیش از زیر خاک بیرون آوردند، متوجه شدند که تکه هایی از جمجمه، از جمله بخش بزرگی از سمت چپ صورت او، وجود ندارد.
به گفته سیسرو مورائس، کارشناس گرافیک برزیلی، یکی از نویسندگان این مطالعه، «یک اطلاعات جالب در مورد جمجمه این است که حیوانی پس از مرگش آن را می جوید، این حیوان ممکن است گرگ یا کفتار باشد. هر دو در آن زمان در جانوران حضور داشتند).
مورائس و تیمش برای جایگزینی بخش‌های از دست رفته از داده‌های آماری گردآوری‌شده در سال ۲۰۱۸ توسط محققانی که بازسازی جمجمه را ایجاد کردند، استفاده کردند. آنها همچنین با دو سی تی اسکن - از یک زن و یک مرد امروزی - هنگام ایجاد چهره دیجیتالی مشورت کردند.
مورائس گفت: «آنچه بیشتر توجه ما را به خود جلب کرد، استحکام ساختار صورت، به ویژه فک پایین فک پایین بود. زمانی که باستان شناسان جمجمه را پیدا کردند، اولین کارشناسانی که آن را تجزیه و تحلیل کردند فکر کردند که این جمجمه یک مرد است و درک دلیل آن آسان است. علاوه بر این که جمجمه دارای ویژگی هایی است که با جنسیت مذکر جمعیت فعلی بسیار سازگار است، که شامل فک «محکم» می شود.
او افزود: "ما می بینیم که ساختار فک زلاتی کوین با نئاندرتال ها سازگارتر است."
خط فک قوی تنها ویژگی نبود که توجه محققان را به خود جلب کرد. آنها همچنین دریافتند که حجم غدد درون ریز زن، حفره ای که مغز در آن قرار دارد، بزرگتر از افراد امروزی در پایگاه داده است. با این حال، موراس این عامل را به "وابستگی ساختاری بیشتر بین زلاتی کون و نئاندرتال ها نسبت به او و انسان های مدرن" نسبت می دهد.
مورائس گفت: زمانی که چهره اولیه را داشتیم، تصاویر عینی و علمی تری، بدون رنگ (در مقیاس خاکستری)، با چشمان بسته و بدون مو تولید کردیم. «بعدها، نسخه‌ای گمانه‌زنی با پوست رنگدانه، چشم‌های باز، خز و مو ایجاد کردیم. هدف دوم ارائه چهره ای قابل درک تر برای عموم مردم است.
نتیجه تصویری واقعی از زنی با موهای تیره و مجعد و چشمان قهوه ای است.
مورائس گفت: «ما به دنبال عناصری گشتیم که بتوانند ساختار بصری صورت را فقط در حد حدس و گمان تشکیل دهند، زیرا هیچ اطلاعاتی در مورد رنگ پوست، مو و چشم ارائه نشده است.
Cosimo Posth، باستان‌شناسی که زلاتی کون را به طور گسترده مورد مطالعه قرار داده است، اما در این مطالعه شرکت نداشته است، تأیید کرد که بسیاری از موارد در مورد این زن یک راز باقی مانده است.
«داده‌های ژنتیکی زلاتی کونی که من روی آنها کار کرده‌ام، نمی‌تواند چیز زیادی در مورد ویژگی‌های صورت او به ما بگوید. به نظر من، داده‌های مورفولوژیکی می‌تواند یک ایده معقول از شکل سر و صورت او ارائه دهد، اما نشان‌دهنده دقیق بافت‌های نرم او نیست.»
