گودال مسل یک مکان شناخته شده میراث جهانی یونسکو است که در آلمان واقع شده است و به دلیل آن شناخته شده است حفاظت استثنایی از فسیل ها از دوران ائوسن در حدود 48 میلیون سال پیش.
کریستر اسمیت از مؤسسه و موزه تحقیقاتی سنکنبرگ در فرانکفورت، آلمان، و آگوستن اسکانفرلا از دانشگاه ملی د لا پلاتا در آرژانتین، تیمی از کارشناسان را به کشف شگفت انگیزی در گودال مسل هدایت کردند. مطالعه آنها که در مجله علمی منتشر شد تنوع 2020، بینش جدیدی در مورد رشد اولیه مارها ارائه کرد. تحقیقات این تیم یک فسیل استثنایی از یک مار با دید مادون قرمز را نشان می دهد که منجر به درک جدیدی از اکوسیستم باستانی می شود.
طبق تحقیقات آنها، ماری که قبلاً به عنوان طبقه بندی می شد Palaeopython fischeri در واقع عضوی از یک سرده منقرض شده است منقبض کننده (معمولاً به عنوان boas یا boids شناخته می شود) و قادر به ایجاد تصویر مادون قرمز از محیط اطراف خود است. در سال 2004، استفان شال این مار را به افتخار وزیر سابق آلمان، یوشکا فیشر، نامگذاری کرد. از آنجایی که مطالعه علمی نشان داد که این جنس دودمان متفاوتی را تشکیل می‌داد، در سال 2020، به عنوان جنس جدید انتخاب شد. Eoconstrictorکه مربوط به بوآهای آمریکای جنوبی است.
اسکلت های کامل مارها به ندرت در مکان های فسیلی در سراسر جهان یافت می شود. در این راستا، گودال مسل میراث جهانی یونسکو در نزدیکی دارمشتات یک استثنا است. "تا به امروز، چهار گونه مار به خوبی حفظ شده را می توان از گودال Messel توصیف کرد." دکتر کریستر اسمیت از موسسه تحقیقاتی سنکنبرگ و موزه تاریخ طبیعی توضیح داد و ادامه داد: دو گونه از این گونه‌ها با طول تقریباً 50 سانتی‌متر، نسبتاً کوچک بودند. از سوی دیگر، گونه‌ای که قبلا به نام Palaeopython fischer شناخته می‌شد، می‌توانست به طول بیش از دو متر برسد. در حالی که اساساً زمینی بود، احتمالاً قادر به بالا رفتن از درختان نیز بود.
بررسی جامع از Eoconstrictor فیشری مدارهای عصبی یک شگفتی دیگر را نشان دادند. مدارهای عصبی مار مسل شبیه به مدارهای مارهای بزرگ و پیتون های اخیر است - مارهایی با اندام های گودال. این اندام ها که بین صفحات فک بالا و پایین قرار گرفته اند، مارها را قادر می سازند تا با ترکیب نور مرئی و اشعه مادون قرمز، نقشه حرارتی سه بعدی از محیط خود بسازند. این به خزندگان اجازه می دهد تا حیوانات طعمه، شکارچیان یا مکان های مخفی را راحت تر پیدا کنند.
با این حال، در Eoconstrictor fischeri این اندام ها فقط در فک بالا وجود داشتند. علاوه بر این، هیچ مدرکی مبنی بر اینکه این مار طعمه های خونگرم را ترجیح می دهد وجود ندارد. تا به حال، محققان فقط می توانستند حیوانات طعمه خونسرد مانند کروکودیل و مارمولک را در محتویات معده و روده آن تایید کنند.
به همین دلیل، گروهی از محققان به این نتیجه رسیدند که اندام‌های اولیه گودال برای بهبود آگاهی حسی مارها به طور کلی عمل می‌کردند، و به استثنای مارهای منقبض فعلی، آنها عمدتاً برای شکار یا دفاع استفاده نمی‌شدند.
کشف فسیل باستانی به خوبی حفظ شده مار با دید مادون قرمز، بیش از 48 میلیون سال پیش، تنوع زیستی این اکوسیستم را روشن می کند. این مطالعه نمونه قابل توجهی از این است که چگونه تحقیقات علمی در دیرینه شناسی می تواند به درک ما از جهان طبیعی و تکامل حیات روی زمین ارزش بیافزاید.
