گریگوری ویلمین ، پسر چهار ساله فرانسوی که در شانزدهم اکتبر سال 16 از حیاط جلوی خانه اش در یک روستای کوچک به نام Vosges ، در فرانسه ربوده شد. در همان شب ، جسد وی در 1984 مایلی دورتر پیدا شد رودخانه Vologne در نزدیکی Docelles. قساوت بارترین قسمت این پرونده این است که شاید او را زنده به آب انداختند! این پرونده به عنوان "ماجرای گریگوری" شناخته شد و برای دهه ها در رسانه ها و توجه عمومی گسترده در فرانسه مورد توجه قرار گرفت. گرچه ، این قتل تا به امروز ناشناخته مانده است.
پرونده قتل گرگوری ویلمین:
سرنوشت غم انگیز گرگوری ویلمین قبلاً از سپتامبر 1981 تا اکتبر 1984 رقم خورده بود ، والدین گرگوری ، ژان ماری و کریستین ویلمین و والدین ژان ماری ، آلبرت و مونیک ویلمین ، نامه ها و تماس های تلفنی بی شماری از مردی دریافت کردند که تهدید به انتقام گرفتن از ژان می کند. -ماری به خاطر تخلف ناشناخته.
در 16 اکتبر 1984 ، حدود ساعت 5 بعد از ظهر ، کریستین ویلمین بعد از اینکه متوجه شد وی دیگر در حیاط جلوی ویلمینز بازی نمی کند ، گریگوری را به پلیس گم کرد. در ساعت 00:5 بعدازظهر ، عموی گریگوری ، میشل ویلمین ، به خانواده ای اطلاع داد که او از طرف تماس گیرنده ای ناشناس به او گفته بود که پسرک را بردند و به رودخانه وولن انداختند. ساعت 30:9 بعدازظهر ، جسد گریگوری در حالی که دست و پایش را با طناب بسته بودند و یک کلاه پشمی روی صورتش پایین کشیده بود ، در Vologne پیدا شد.
تحقیقات و مظنونان:
در 17 اکتبر 1984 ، خانواده ویلمین نامه ای ناشناس دریافت کردند که در آن نوشته شده بود: "من انتقام گرفته ام". ارتباطات کتبی و تلفنی نویسنده ناشناس از سال 1981 نشان می دهد که وی اطلاعات کاملی از خانواده گسترده ویلمین را دارد که در رسانه ها از او با عنوان لو کوربو "کلاغ" یاد می شود - این زبان عامیانه فرانسوی برای نامه نویس ناشناس است.
ماه بعد در 5 نوامبر ، برنارد لاروش ، پسر عموی پدر گرگوری ، ژان ماری ویلمین ، توسط متخصصان دست خط و با بیانیه موریل بوله ، خواهر همسر لاروش ، در قتل نقش داشت و به بازداشت بازداشت شد.
چگونه برنارد لاروش مظنون اصلی این پرونده شد؟
بر اساس اظهارات مختلف ، از جمله موریل بول ، برنارد لاروش به ژان ماری برای ارتقا job شغل خود حسادت می کرد ، اما نه تنها این مورد بود. ظاهراً ، برنارد همیشه زندگی خود را با پسر عموی خود مقایسه کرده است. آنها با هم به مدرسه می رفتند و حتی در آن زمان ، ژان ماری نمرات بهتری داشت ، دوستان بیشتری داشت ، دوست دختر داشت و ... سالها پس از سالها زندگی در همان منطقه ، برنارد بیشتر از پیش به زندگی موفق پسر عموی خود حسادت می ورزید.
ژان ماری جوانی خوش تیپ و با خانه ای زیبا بود ، در یک زندگی مشترک خوشبخت زندگی می کرد ، شغل پردرآمد و از همه مهمتر یک پسر شایان ستایش داشت. برنارد همچنین دارای پسری تقریباً هم سن گریگوری بود. گریگوری پسر بچه ای کوچک سالم و قوی بود ، اما متاسفانه پسر برنارد چنین نبود. او شکننده و ضعیف بود (همچنین شنیده می شود که عقب ماندگی ذهنی کمی دارد ، اما هیچ منبع تأییدی در این مورد وجود ندارد). برنارد همچنین اغلب به خانواده و دوستانش سر می زد و در مورد ژان ماری زباله می گفت ، احتمالاً آنها را تحت تأثیر قرار می داد تا از او نیز متنفر شوند. به همین دلیل محققان معتقد بودند که برنارد و همچنین سایر اعضای خانواده با قتل ارتباط دارند.
موریل بول بعداً شهادت خود را پس گرفت و گفت که پلیس آن را مجبور کرده است. لاروش ، كه هرگونه شركت در جنایت یا "كلاغ" بودن را انكار كرد ، در 4 فوریه 1985 از بازداشت آزاد شد. ژان ماری ویلمین در مقابل مطبوعات قول داد كه لاروش را خواهد كشت.
مظنونین بعدی:
در تاریخ 25 مارس ، کارشناسان خط ، مادر گرگوری ، کریستین را به عنوان نویسنده احتمالی نامه های ناشناس شناسایی کردند. در 29 مارس 1985 ، ژان ماری ویلمین هنگام عزیمت به محل کار ، لاروش را هدف گلوله قرار داد و کشت. وی به جرم قتل محکوم شد و به 5 سال زندان محکوم شد. با اعتبار برای مدت زمان تحمل محاکمه و تعلیق جزئی از مجازات ، وی پس از دو سال و نیم تحمل در دسامبر 1987 آزاد شد.
در ژوئیه 1985 ، کریستین ویلمین به قتل متهم شد. در آن زمان باردار بود ، او اعتصاب غذا کرد که 11 روز به طول انجامید. وی پس از استناد به شواهد ظریف و فقدان انگیزه منسجم ، از دادگاه تجدید نظر آزاد شد. کریستین ویلمین در 2 فوریه 1993 از اتهاماتش پاک شد.
این پرونده در سال 2000 مجدداً باز شد تا آزمایش DNA بر روی تمبری که برای ارسال یکی از نامه های ناشناس استفاده شده بود ، انجام شود ، اما این آزمایشات نتیجه ای نداشتند. در دسامبر سال 2008 ، پس از درخواست ویلمینز ، یک قاضی دستور داد پرونده مجدداً باز شود تا آزمایش DNA از طناب مورد استفاده برای اتصال گرگوری ، نامه ها و سایر شواهد فراهم شود. این آزمایش بی نتیجه بود. آزمایش DNA بیشتر در آوریل 2013 بر روی لباس ها و کفش های گریگوری نیز بی نتیجه بود.
طبق یکی دیگر از تحقیقات ، عموی بزرگ گرگوری مارسل جیکوب و همسرش ژاکلین در این قتل دست داشتند در حالی که پسر عموی پدرش برنارد لاروش مسئول آدم ربایی بود. موریل بول ، خواهرزاده برنارد ، با او در ماشین بود که پسر را ربود و او را به یک زن و مرد ، احتمالاً مارسل و ژاکلین تحویل داد. موریل تنها چند هفته پس از جنایت واقعی این مسئله را در مقابل پلیس اعتراف کرد اما چند روز بعد اظهارات خود را پس گرفت.
برنارد از کودکی با پدربزرگ و مادربزرگش زندگی می کرد و نزد عمویش مارسل که تقریباً هم سن او بود بزرگ شده بود. كل خانواده یعقوب نسبت به قبیله ویلمین كه خواهر / عمه آنها با آنها ازدواج كرده بود كینه و نفرت دیرینه داشتند.
در 14 ژوئن 2017 ، بر اساس شواهد جدید ، سه نفر - خاله بزرگ گرگوری ، مارسل جیکوب ، و عموی بزرگ ، ژاکلین جیکوب ، و همچنین یک خاله - بیوه عموی گرگوری میشل ویلمین ، که در سال 2010 درگذشت ، دستگیر شدند. عمه آزاد شد ، در حالی که خاله بزرگ و عموی بزرگ به حق سکوت استناد کردند. موریل بوله نیز دستگیر شد و قبل از آزادی 36 روز در بازداشت بود و سایر زندانیان نیز بازداشت شدند.
در 11 ژوئیه 2017 ، قاضی جوان و کم تجربه ژان میشل لمبرت ، که در ابتدا مراقب این پرونده بود ، خودکشی کرد. لمبرت در نامه خداحافظی به یک روزنامه محلی فشار فزاینده ای را که در نتیجه بازگشایی پرونده احساس می کرد ، دلیل پایان زندگی خود عنوان کرد.
در سال 2018 ، موریل بول کتابی در مورد مشارکت خود در این پرونده نوشت ، شکستن سکوت. در این کتاب ، بول برائت خود و برنارد لاروش را حفظ کرد و پلیس را مقصر دانست که او را مجبور به دخالت در وی کرده است. در ژوئن 2017 ، پسر عموی بول ، پاتریک فایور به پلیس گفت که خانواده بول در سال 1984 از بول بدرفتاری کرده و وی را تحت فشار قرار داده اند تا شهادت اولیه خود علیه برنارد لاروش را پس بگیرد. بوله در کتاب خود ، فیور را به دروغگویی در مورد دلیل انصراف از اظهارات اولیه خود متهم کرد. در ژوئن 2019 ، وی پس از طرح شکایت از سوی فائور ، به جرم افترا تشدید شد.
نتیجه:
موریل بول ، مارسل و ژاکلین جیکوب ماهها را در بازداشت به سر بردند اما به دلیل کافی نبودن مدارک کافی و پس از اشتباه در رویه دادگاه آزاد شدند. گزارش های محلی حاکی از آن بود که پدر گرگوری ژان ماری ویلمین فردی متکبر بود و دوست داشت در مورد ثروت خود لاف بزند و این امر باعث نزاع با پسر عمویش برنارد لاروش شد. کاملاً واضح است که قاتل حتماً یکی از اعضای خانواده حسود بوده و تحقیقات جدید هربار مظنونان جدید را از خانواده وی مطرح می کند ، اما با این وجود ، کل ماجرا همچنان یک معماست.
این خانواده چه کابوسی را پشت سر گذاشته است - از دست دادن فرزندشان در یک قتل وحشتناک. مادر سالها دستگیر ، زندانی و زیر ابر سوicion ظن بود. پدر خود به قتل سوق پیدا کرده است - و اینکه دقیقاً چرا این همه اتفاق افتاده هنوز یک راز است ، مجرم واقعی تا به امروز ناشناس مانده است.
