Gigantopithecus، به اصطلاح «میمون غول‌پیکر»، موضوع بحث و گمانه‌زنی بین دانشمندان و علاقه‌مندان به پاگنده بوده است. این نخستی ماقبل تاریخ که بیش از یک میلیون سال پیش در آسیای جنوب شرقی زندگی می کرد، تصور می شود که تا 10 فوت قد و بیش از 1,200 پوند وزن داشته است. برخی از محققان فکر می کنند که Gigantopithecus می تواند حلقه گمشده بین میمون ها و انسان ها باشد، در حالی که برخی دیگر معتقدند که می تواند جد تکاملی پاگنده افسانه ای باشد. علیرغم شواهد محدود فسیلی موجود، بسیاری از مردم در سرتاسر جهان همچنان از مشاهده موجودات بزرگ، مودار و دوپا که شبیه توصیفات پاگنده هستند، گزارش می دهند. آیا این مشاهده‌ها می‌تواند شواهدی از وجود یک گیگانتوپیتکوس زنده باشد؟
Gigantopithecus یک سرده منقرض شده از میمون‌هاست که حدود 100,000 سال پیش وجود داشته است. فسیل های این موجودات در چین، هند و ویتنام کشف شده است. این گونه در همان محل زندگی می کردند که چندین انسان انسان نما دیگر بودند، اما اندازه بدنشان بسیار بزرگتر بود. سوابق فسیلی نشان می دهد که Gigantopithecus blacki به اندازه 3 متر (9.8 فوت) و وزن 540 کیلوگرم (1,200 پوند) که به اندازه گوریل های امروزی نزدیک می شود.
در سال 1935، اولین بقایای رسمی گیگانتوپیتکوس توسط دیرینه شناس و زمین شناس برجسته به نام گوستاو هاینریش رالف فون کونیگسوالد هنگامی که مجموعه ای از استخوان ها و دندان ها را در یک مکان پیدا کرد، کشف شد. داروخانه در چین خرید کنید رالف فون کونیگسوالد متوجه شد که تعداد زیادی از موجودات فسیل شده دندان و استخوان در داروهای باستانی چینی استفاده می شده است.
فسیل‌های Gigantopithecus عمدتاً در بخش جنوب شرقی آسیا یافت می‌شوند. در سال 1955، چهل و هفت Gigantopithecus blacki دندان هایی در میان محموله ای از "استخوان های اژدها" در چین پیدا شد. مقامات این محموله را به منبعی که مجموعه عظیمی از دندان‌ها و استخوان‌های فک Gigantopithecus داشت، ردیابی کردند. تا سال 1958، سه فک پایین (فک پایین) و بیش از 1,300 دندان این موجود پیدا شد. تاریخ همه بقایای آن به یک دوره زمانی یکسان نمی رسد و سه گونه (منقرض شده) به نام Gigantopithecus وجود دارد.
آرواره های Gigantopithecus عمیق و ضخیم هستند. دندان های آسیاب صاف هستند و توانایی ساییدن سخت را نشان می دهند. دندان ها همچنین دارای تعداد زیادی حفره هستند که شبیه به پانداهای غول پیکر است، بنابراین این فرضیه وجود دارد که آنها ممکن است بامبو را خورده باشند. بررسی خراش‌های میکروسکوپی و بقایای گیاهی موجود در دندان‌های گیگانتوپیتکوس نشان می‌دهد که این موجودات دانه‌ها، سبزیجات، میوه‌ها و بامبو می‌خوردند.
تمام صفات نشان داده شده توسط Gigantopithecus باعث شده است که برخی از جانورشناسان رمزپایه این موجود را با Sasquatch مقایسه کنند. یکی از این افراد گروور کرانتز است که معتقد بود پاگنده عضوی زنده از Gigantopithecus است. کرانتز بر این باور بود که جمعیتی از این موجودات می‌توانستند از طریق پل خشکی برینگ مهاجرت کنند، پل که بعدها توسط انسان‌ها برای ورود به آمریکای شمالی مورد استفاده قرار گرفت.
در اوایل قرن بیستم تصور می شد که Gigantopithecus blacki به دلیل شواهد مولی، نیای انسان بود، اما این ایده از آن زمان رد شده است. امروزه از ایده تکامل همگرا برای توضیح شباهت های مولی استفاده شده است. رسما، Gigantopithecus blacki در زیرخانواده قرار می گیرد پونگینا همراه با اورانگوتان. اما این غول ماقبل تاریخ چگونه منقرض شد؟
در حدود زمانی که Gigantopithecus زندگی می کرد، پانداهای غول پیکر و هومو ارکتوس با آنها در همان منطقه زندگی می کردند. حدس زده می شود که از آنجایی که پانداها و گیگانتوپیتکوس ها به مقدار زیادی غذای مشابه نیاز داشتند، با یکدیگر رقابت کردند و پاندا پیروز شد. همچنین، Gigantopithecus در طول زمان منقرض شد هومو ارکتوس شروع به مهاجرت به آن منطقه کند. این احتمالاً تصادفی نبوده است.
از طرف دیگر، 1 میلیون سال پیش، آب و هوا شروع به تغییر کرد و مناطق جنگلی مانند مناظر به ساوانا تبدیل شد و باعث شد که میمون بزرگ به سختی غذا پیدا کند. غذا برای Gigantopithecus بسیار حیاتی بود. از آنجایی که آنها جثه بزرگتری داشتند، متابولیسم بالاتری داشتند و در نتیجه وقتی غذای کافی وجود نداشت، راحت تر از سایر حیوانات می مردند.
در نتیجه، هنوز مشخص نیست که آیا پاگنده به عنوان موجودی وجود دارد که برای قرن ها وجود داشته است یا اینکه آیا این یک افسانه مدرن است که به دوران ویکتوریا باز می گردد. با این حال، آنچه واضح است این است که پاگنده و گیگانتوپیتکوس به عنوان پدیده‌های بیولوژیکی وجود دارند که عمدتاً توسط علم کشف نشده‌اند.
Gigantopithecus اصطلاحی است که به نخستی‌های بزرگی اطلاق می‌شود که در طول سال‌های دور در آسیای جنوب شرقی وجود داشته است پارینه سنگی پایین. ممکن است فکر کنید که همه گونه‌های میمون‌های منقرض شده بزرگ بوده‌اند، اما اگر بدانید که اعتقاد بر این است که Gigantopithecus بسیار بزرگتر از هر پستاندار دیگری بوده است که تاکنون روی زمین زندگی می‌کرده است، از جمله اورانگوتان! به دلیل جثه بزرگ این حیوانات، آنها شاخه تکاملی میمون های اجدادی بودند.
شواهد فسیلی موجود نشان می‌دهد که Gigantopithecus نخستی‌های موفقی نبوده است. مشخص نیست که چرا گمان می رود منقرض شده است، اما ممکن است این به دلیل رقابت با حیوانات بزرگتر و تهاجمی تر باشد.
کلمه Gigantopithecus از giganto به معنای "غول" و pithecus به معنای "میمون" گرفته شده است. این نام به این واقعیت اشاره دارد که این پستاندار احتمالاً شاخه ای تکاملی از میمون های اجدادی بوده است که اکنون در آفریقا و آسیای جنوب شرقی زندگی می کنند.
امروزه، Gigantopithecus به عنوان یک شواهد بحث برانگیز ماقبل تاریخ از پاگنده باقی مانده است! اگرچه نام آن کمی مبهم است، اما شواهد فسیلی این نخستی ماقبل تاریخ واقعا شگفت انگیز است!
