پرواز 401 خطوط هوایی شرقی یک پرواز برنامه ریزی شده از نیویورک به میامی بود. اندکی قبل از نیمه شب در تاریخ 29 دسامبر 1972. این مدل لاکهید L-1011-1 Tristar بود که در 29 دسامبر 1972 ، فرودگاه جان اف کندی نیویورک را ترک کرد و به فلوریدا اورگلیدز سقوط کرد و منجر به 101 کشته شد. خلبانان و مهندس پرواز ، دو نفر از 10 مهماندار پرواز و 96 نفر از 163 مسافر کشته شدند. فقط 75 مسافر و خدمه زنده مانده بودند.
سقوط پرواز 401 خطوط هوایی شرقی:
پرواز 401 تحت فرماندهی کاپیتان رابرت آلبین لوفت ، 55 ساله ، خلبان کهنه کار هواپیمایی شرقی انجام می شد. خدمه پرواز وی شامل اولین افسر آلبرت استاكستیل 39 ساله و مهندس پرواز تپه افسر دوم ، دونالد رپو 51 ساله بود.
این پرواز جمعه ، 29 دسامبر 1972 ، ساعت 9:20 با حضور 163 مسافر و در مجموع 13 خدمه از فرودگاه JFK آغاز شد. مسافران از یک پرواز عادی لذت می بردند تا اینکه ساعت 11:32 بعد از ظهر پرواز در نزدیکی مقصد خود در فلوریدا بود و خدمه برای فرود آماده می شدند.
در این لحظه ، اولین افسر آلبرت استاكستیل متوجه شد كه نشانگر چرخ فرود روشن نیست. اعضای دیگر خدمه به استاكستیل كمك می كردند ، اما وی نیز از این مسئله منحرف شد. در حالی که خدمه بر روی نشانگر دنده فرود متمرکز بودند ، هواپیما ناآگاهانه در ارتفاع کمتری پایین آمد و ناگهان سقوط کرد.
نجات و فوتی ها:
استاکستیل در اثر برخورد بلافاصله با برخورد هواپیما به فلوریدا اورگلیدز باتلاقی جان خود را از دست داد. ناگهان کاپیتان رابرت لافت و افسر دوم دونالد رپو از این سانحه جان سالم به در بردند. با این حال ، کاپیتان لافت قبل از نجات از لاشه هواپیما درگذشت. افسر Repo روز بعد در بیمارستان درگذشت. از 176 سرنشین 101 نفر در این فاجعه جان خود را از دست دادند.
Hauntings of پرواز 401:
فرانک بورمن ، قبل از اینکه مدیر عامل شرکت هواپیمایی شرقی شود ، در صحنه سقوط حاضر شد و به نجات مسافران پرواز کمک کرد. درست بعد از این رویداد ، یک چرخش جدید به عنوان یک نتیجه به وجود می آید. طی ماه ها و سال های بعدی ، کارمندان خطوط هوایی مشرق گزارش های مشاهده شده از خدمه کشته شده ، کاپیتان رابرت لافت و افسر دوم دونالد رپو را که در دیگر پروازهای L-1011 نشسته بودند ، گزارش کردند. گفته می شود Don Repo فقط برای هشدار در مورد مشکلات مکانیکی یا سایر مشکلات لازم برای بررسی ظاهر می شود.
قسمت هایی از هواپیما که در پرواز 401 عملیاتی سقوط کرده بود پس از تحقیقات در مورد سقوط نجات یافت و به دیگر L-1011 ها تعمیر شد. تعقیب و گریزهای گزارش شده فقط در هواپیماهایی که از آن قطعات یدکی استفاده می کردند دیده می شد. مشاهدات روحیات دون رپو و رابرت لافت در سراسر خطوط هوایی شرق گسترش یافت تا جایی که مدیریت شرقی به کارمندان هشدار داد در صورت گرفتار شدن در انتشار داستان های اشباحی ، ممکن است از کار اخراج شوند.
اما شایعات مربوط به تعقیب پرواز از قبل بسیار گسترده شده بود. تلویزیون و کتاب داستان های پرواز 401 ارواح را روایت می کردند. در آن زمان ، فرانک بورمن مدیرعامل شرکت هواپیمایی شرقی بود که داستان ها را "زباله ای فرسوده" خواند و خواستار شکایت از تهیه کنندگان فیلم ساخته شده تلویزیونی 1978 شبح پرواز 401 به دلیل لکه دار کردن اعتبار شرکت هواپیمایی شرقی بود.
در حالی که خطوط هوایی شرقی به طور علنی برخی از هواپیماهای آنها را تحت تعقیب قرار نداد ، گزارش شد که آنها تمام قطعات نجات یافته را از ناوگان L-1011 خود خارج کردند. با گذشت زمان ، گزارش مشاهده ارواح متوقف شد. یک تخته کف اصلی از پرواز 401 در بایگانی های History Miami در جنوب فلوریدا باقی مانده است. قطعات لاشه هواپیمای پرواز 401 را می توان در موزه مخفی اد و لورین وارن در مونرو ، کنتیکت نیز یافت.
چه چیزی در تحقیقات انجام شد؟
تحقیقات شورای امنیت حمل و نقل ملی (NTSB) بعداً کشف کرد که این تصادف به دلیل سوختن لامپ رخ داده است. با این وجود می توان دنده فرود را دستی پایین آورد. خلبانان چرخ دنده را دوچرخه سوار کردند ، اما هنوز نتوانستند چراغ تأیید را دریافت کنند و ناگهان سقوط کردند.
محققان با بیان اینكه ارتفاع كمتر هواپیما به این نتیجه رسیدند ، خدمه به دلیل داشتن چراغ دنده بینی حواس پرت شدند و چون هنگام اعلام هشدار ارتفاع پایین ، مهندس پرواز در صندلی خود نبود ، بنابراین قادر به شنیدن آن نبودیم.
از نظر شب ، از آنجا که شب بود و هواپیما بر فراز زمین تاریک Everglades پرواز می کرد ، هیچ چراغ زمینی یا علائم بصری دیگری نشان نمی داد TriStar به آرامی در حال نزول است. در عرض 4 دقیقه روی زمین سقوط کرد. بنابراین ، این سقوط به دلیل خطای خلبان بود. گفته می شود به همین دلیل Loft و Repo پرواز 401 را برای جلوگیری از خطاهای انسانی در آینده حفظ کرده اند.
