مسیر آپالاچی که بیش از 2,000 مایل و 14 ایالت را در بر می گیرد، ماجراجویان را از سرتاسر جهان جذب می کند که به دنبال هیجان و چالش پیاده روی در بیابان خیره کننده هستند. با این حال، این مسیر زیبا نیز سهم عادلانه ای از خطرات و اسرار خود را دارد.
یکی از این معماها حول محور ناپدید شدن جرالدین لارگی، پرستار 66 ساله بازنشسته نیروی هوایی است که یک سفر انفرادی از طریق پیاده روی را آغاز کرد. دنباله آپالاچی در تابستان 2013. علیرغم تجربه گسترده پیاده روی و برنامه ریزی دقیق، لارگی بدون هیچ اثری ناپدید شد. این مقاله به بررسی پرونده گیج کننده جرالدین لارگی، مبارزه ناامیدانه 26 روزه او برای بقا و سؤالاتی که در مورد اقدامات ایمنی در مسیر ایجاد می کند، می پردازد.
سفر آغاز می شود
جرالدین لارگای، که با محبت به عنوان جری شناخته می شود، با پیاده روی مسافت های طولانی غریبه نبود. او پس از کاوش در مسیرهای متعدد نزدیک خانه‌اش در تنسی، تصمیم گرفت خود را با ماجراجویی نهایی به چالش بکشد - پیاده‌روی در طول مسیر آپالاچی. او با حمایت و تشویق شوهرش در جولای 2013 به راه افتاد.
دور شدن از مسیر
سفر لارگی در صبح روز 22 ژوئیه 2013 تغییر غیرمنتظره‌ای داشت. او در حالی که به تنهایی پیاده‌روی می‌کرد، از مسیر منحرف شد تا جایی خلوت پیدا کند تا خود را تسکین دهد. او نمی دانست که این انحراف لحظه ای منجر به ناپدید شدن او و مبارزه ای ناامیدانه برای بقا می شود.
یک التماس ناامیدانه
دو هفته پس از سرگردانی از مسیر، لارگی یک خواهش دلخراش را در دفترچه‌اش به جا گذاشت. در تاریخ 6 اوت 2013، سخنان او پیامی دلخراش برای جهان بود:
وقتی جسد من را پیدا کردید، لطفا با شوهرم جورج و دخترم کری تماس بگیرید. این بزرگترین مهربانی برای آنها خواهد بود که بدانند من مرده ام و شما مرا در کجا پیدا کردید - مهم نیست چند سال بعد. - جرالدین لارگی
روزی که جورج لارگی ناپدید شد، خیلی دور از محل زندگی اش نبود. او تا گذرگاه مسیر 27 رانندگی کرده بود، که از پناهگاهی که آخرین بار در آنجا دیده شده بود، 22 مایلی راه بود. او در تلاش بود تا مسیر آپالاشی 2,168 مایلی را تکمیل کند و قبلاً بیش از 1,000 مایل را طی کرده بود.
طبق سنت پیاده روی از راه دور، لارگی برای خود نام مسیری گذاشته بود که اتفاقاً "Inchworm" بود. جورج این شانس را داشت که هر چند وقت یکبار با همسرش ملاقات کند تا برای او وسایل تهیه کند و مدتی را با او بگذراند.
تلاش گسترده برای جستجو
ناپدید شدن لارگی یک تلاش گسترده برای جستجو و نجات را آغاز کرد و صدها داوطلب و متخصص منطقه اطراف مسیر آپالاچی را جست و جو کردند. طی چند هفته آینده، تیم جستجو شامل هواپیما، پلیس ایالتی، محیط بانان پارک ملی و ادارات آتش نشانی نیز بود. متأسفانه، بارندگی شدید آن هفته ها مسیر را مبهم کرد و جستجو را دشوارتر کرد. آنها نکات کوهنوردان را دنبال کردند، مسیرهای فرعی را جست و جو کردند و سگ ها را به جستجو واداشتند. لارگی علیرغم تمام تلاش های متعهدانه آنها، بیش از دو سال در گریز ماند.
پاسخ مشکوک و اقدامات ایمنی
کشف بقایای لارگای در اکتبر 2015 سوالاتی را در مورد واکنش تیم های جستجو و نجات و اقدامات ایمنی کلی در مسیر آپالاچی ایجاد کرد. برخی از منتقدان استدلال کردند که تلاش جستجو باید دقیق تر می شد، در حالی که دیگران نیاز به ابزارهای ارتباطی و زیرساخت های بهبود یافته در طول مسیر را برجسته کردند.
26 روز پایانی
چادر لارگی به همراه دفتر خاطراتش در حدود دو مایلی مسیر آپالاچیان کشف شد. این مجله نگاهی اجمالی به مبارزه ناامیدانه او برای بقا در روزهای پایانی زندگی اش ارائه کرد. این نشان داد که لارگی حداقل 26 روز پس از گم شدن توانست زنده بماند، اما در نهایت در معرض قرار گرفتن در معرض، کمبود غذا و آب تسلیم شد.
در اسناد مشاهده می شود که لارگی سعی کرد به شوهرش پیامک ارسال کند که هنگام راه رفتن گم شد. ساعت 11 صبح همان روز، او پیامی فرستاد که در آن نوشته شده بود: «در مشکلی. برای رفتن به br از مسیر خارج شدم. حالا گم شده میتونی زنگ بزنی AMC به c اگر یک نگهدار مسیر می تواند به من کمک کند. جایی در شمال جاده جنگلی. XOX."
متأسفانه، متن هرگز به دلیل سرویس سلولی ضعیف یا ناکافی آن را نشان نداد. در تلاش برای رسیدن به سیگنال بهتر، او بالاتر رفت و سعی کرد در 10 دقیقه بعد، 90 بار دیگر همان پیام را ارسال کند، قبل از اینکه شب را آرام کند.
روز بعد، او دوباره در ساعت 4.18:3 بعدازظهر تلاش ناموفق برای ارسال پیامک کرد و گفت: «از دیروز گم شده. خارج از مسیر 4 یا XNUMX مایلی. با پلیس تماس بگیرید که چه کاری انجام دهید لطفا XOX." تا روز بعد، جورج لارگی نگران شد و جستجوی رسمی آغاز شد.
جسدی پیدا شد
در اکتبر سال 2015، یک جنگلبان نیروی دریایی ایالات متحده با چیزی عجیب روبرو شد - یک "جسد احتمالی". ستوان کوین آدام در مورد افکار خود در آن زمان نوشت: "این می تواند بدن انسان، استخوان های حیوان باشد، یا اگر جسد بود، ممکن است جری لارگی باشد؟"
وقتی او به صحنه رسید، شک و تردید آدم از بین رفت. «چادر پهنی را دیدم که بیرون آن یک کوله پشتی سبز رنگ بود و جمجمه‌ای انسانی که فکر می‌کردم کیسه‌خوابی دور آن بود. من 99 درصد مطمئن بودم که این مال جری لارگی است.
«می‌توان محل کمپینگ را دید مگر اینکه دقیقاً در کنار آن باشید.» - ستوان کوین آدام
محل کمپینگ در یک منطقه جنگلی متراکم که در نزدیکی نیروی دریایی و اموال عمومی قرار داشت، قرار داشت. لارگی یک تخت موقت از درختان کوچک، سوزن های کاج و احتمالاً مقداری خاک درست کرده بود تا چادرش خیس نشود.
سایر اقلام اولیه پیاده‌روی یافت شده در کمپ شامل نقشه، یک بارانی، یک پتوی فضایی، ریسمان، کیف‌های Ziploc و یک چراغ قوه بود که هنوز کار می‌کرد. یادآورهای کوچک انسانی نیز کشف شد، مانند کلاه بیسبال آبی، نخ دندان، گردن بند ساخته شده با سنگ سفید، و دفترچه یادداشت جالب او.
فرصت های از دست رفته
همچنین شواهدی از فرصت های از دست رفته وجود داشت: یک سایبان باز در مجاورت که می توانست به راحتی از آسمان دیده شود، اگر چادرش زیر آن بود. علاوه بر این، آدام پیشنهاد کرد که لارگی نیز تلاش کرده بود آتش به پا کند، و به درختان مجاور اشاره کرد که سیاه سوخته بودند، ظاهراً نه از رعد و برق بلکه توسط دست انسان.
یادآوری اقدامات ایمنی
مورد Largay یادآور اهمیت اقدامات ایمنی برای کوهنوردان در مسیر آپالاچی و سایر مسیرهای طولانی است. حفاظت از مسیر آپالاچی بر نیاز کوهنوردان به همراه داشتن ابزارهای ناوبری ضروری، غذا و آب کافی و به اشتراک گذاشتن برنامه سفر خود با شخصی که در خانه است، تاکید می کند. بررسی منظم و آمادگی می تواند تفاوت قابل توجهی در تضمین ایمنی کوهنورد ایجاد کند.
درس گرفتن از گذشته
ناپدید شدن و مرگ غم انگیز جرالدین لارگی تأثیری ماندگار بر جامعه کوهنوردی و کسانی که او را دوست داشتند بر جای گذاشت. مورد او به عنوان یادآوری ماهیت غیرقابل پیش بینی طبیعت وحشی و نیاز به احتیاط حتی برای کوهنوردان باتجربه است.
مورد Largay باعث شد تا پروتکل های جستجو و نجات در مسیر آپالاچی بررسی شود. درس های آموخته شده از تراژدی او منجر به بهبود اقدامات ایمنی، از جمله بهبود زیرساخت های ارتباطی و افزایش آگاهی از خطرات بالقوه مرتبط با پیاده روی در مناطق دورافتاده شده است.
با احترام به جرالدین لارگای
اگرچه زندگی او کوتاه شد، اما خاطره جرالدین لارگی از طریق عشق و حمایت خانواده و دوستانش زنده می ماند. قرار دادن یک صلیب در محلی که زمانی چادر او در آن قرار داشت به عنوان یادآوری جدی از روحیه پایدار او و چالش‌هایی است که کسانی که به بیابان می‌روند با آن روبرو هستند.
کلمات نهایی
La ناپدید شدن و مرگ از جرالدین لارگای در مسیر آپالاچی باقی مانده است تراژدی فراموش نشدنی که همچنان ذهن کوهنوردان را به خود مشغول کرده است و علاقه مندان به طبیعت در عین حال، مبارزه ناامیدانه او برای بقا، همانطور که در ژورنال او ثبت شده است، به عنوان شاهدی بر روح تسلیم ناپذیر انسانی در مواجهه با ناملایمات است.
همانطور که ما در مورد داستان غم انگیز او فکر می کنیم، بیایید اهمیت آمادگی، اقدامات ایمنی و نیاز به بهبود مستمر در مدیریت مسیر برای اطمینان از رفاه کوهنوردانی را که جرات انجام این سفر حماسی را دارند، به یاد بیاوریم.
پس از خواندن درباره جرالدین لارگی، در مورد آن بخوانید دایلن پوا، یک کوهنورد 18 ساله، که پس از پیاده‌روی در پله‌های هایکو در هاوایی ناپدید شد.
