در سن از کشف، سربازان پرتغالی سفرهای جسورانه ای را آغاز کردند مناطق ناشناخته را کشف کنید و راه های تجاری ایجاد کند. برای اطمینان از ایمنی خود در کشتی ها و کاراول ها، از یک سلاح منحصر به فرد شمشیر سیاه Carracks نامیده می شود که به عنوان شمشیر خرچنگ نیز شناخته می شود.
این شمشیر خارق‌العاده در قرن پانزدهم در پرتغال اختراع شد و به طور خاص برای سربازان و ملوانان در اکتشاف جهان طراحی شد. دارای یک گارد متمایز با دو حلقه محافظ بود که برای محافظت از انگشتان راننده طراحی شده بود و در عین حال به عنوان وسیله ای برای به دام انداختن تیغه حریف نیز عمل می کرد.
یکی از ویژگی های قابل توجه شمشیر سیاه Carracks رنگ مشکی آن بود. سربازان پرتغالی برای جلوگیری از انعکاس نور، شمشیرها را سیاه رنگ کردند که می تواند حضور آنها را در کشتی ها نشان دهد. علاوه بر این، رنگ سیاه به کاهش خوردگی ناشی از آب شور کمک کرد و از طول عمر عملکرد شمشیر اطمینان حاصل کرد.
فراتر از ویژگی های عملی آن، شمشیر در میان سربازان پرتغالی نام مستعار نسبتاً عجیبی داشت. آنها از آن به عنوان "Colhona" یاد کردند، اصطلاحی که تقریباً در پرتغالی به "توپ های بزرگ" ترجمه می شود. این نام به صفحات انتهایی گرد شمشیر شبیه یک جفت بیضه و ترکیب با شکل فالیک آن نسبت داده شده است.
منشا دقیق شمشیر نامشخص است، اما شمشیرهای مشابه با ویژگی های مشابه در میان نیروهای کاستیلی و سایر مناطق شبه جزیره ایبری نیز یافت شد. این شمشیر در اواخر قرن پانزدهم به عنوان شمشیر ایبری شناخته شد.
شمشیر گارد پرتغالی، یکی دیگر از مدل‌های محبوب در میان نیروهای پرتغالی در این دوره، دارای تیغه‌ای مستقیم با سطح مقطع الماس، شمشیر دیسکی شکل و حفاظ‌های حلزونی بود. منشا این شمشیر نیز مبهم است، اما می توان آن را در آثار هنری اواخر قرن چهاردهم دید.
هنرمند پرآوازه پرتغالی، نونو گونسالوز، شمشیر گارد پرتغال را در آثار خود، مانند تابلوهای سنت وینسنت و ملیله‌های پاسترانا، به‌طور برجسته‌ای گنجانده است و اهمیت فرهنگی آن را بیشتر تقویت می‌کند.
در حالی که شمشیر گارد پرتغالی و شمشیر سیاه Carracks شباهت هایی در طراحی دارند، ضروری است که آنها را اشتباه نگیرید. شمشیر سیاه Carracks با ویژگی colhona خود یک نسخه پرتغالی منحصر به فرد بود که از شمشیر نگهبان پرتغالی گرفته شده بود. افزودن یک صفحه یا دیسک در انتهای هر کیلون به صاحب شمشیر مزیت بیشتری در نبرد غوغا می داد.
شمشیرهای colhona عمدتاً در شهرهای تجاری پرتغالی در آفریقا در طول قرن شانزدهم استفاده می‌شد و به نماد افتخاری تبدیل شد که توسط روسای محلی مورد استقبال قرار گرفت. این گسترش پرتغالی ها در آفریقا منجر به گسترش شمشیر در بین جمعیت های آفریقایی شد که آن را به عنوان یک نماد وضعیت می دانستند.
در موجودی‌های معاصر، شمشیر سیاه Carracks اغلب به‌عنوان «espada preta de bordo» توصیف می‌شد که بر رنگ سیاه آن و استفاده از آن برای نبرد تن به تن در کشتی‌ها و قلعه‌ها در امتداد سواحل آفریقا تأکید می‌کرد.
در نتیجه، شمشیر سیاه Carracks، معروف به شمشیر خرچنگ یا Colhona، یک بود سلاح قابل توجهی که برای رفع نیازهای منحصر به فرد طراحی شده است سربازان پرتغالی در طول سن از کشف. رنگ مشکی، محافظ متمایز و تیغه های اضافی آن را به سلاحی قدرتمند تبدیل کرده است که به سربازان اجازه می دهد از شناسایی و مبارزه با خوردگی جلوگیری کنند. همانطور که اکتشافات پرتغالی به آفریقا گسترش یافت، شمشیر همچنین در میان جمعیت آفریقایی به عنوان یک نماد موقعیت مورد احترام محبوبیت یافت. تاریخچه و اهمیت شمشیر به عنوان شاهدی بر نبوغ و تدبیر سربازان پرتغالی در این دوران پیشگامانه اکتشاف و اکتشاف است.
