مقبره پادشاه سلسله هجدهم توتانخ آمون (حدود 1336-1327 قبل از میلاد) شهرت جهانی دارد زیرا تنها مقبره سلطنتی از دره پادشاهان است که نسبتاً دست نخورده کشف شده است. کشف آن در سال 1922 توسط هاوارد کارتر در سرتاسر جهان خبرساز شد و همچنان که مصنوعات طلایی و سایر اشیاء مجلل کشف شده در این مقبره بیرون آورده شده بودند، ادامه یافت. این مقبره و گنجینه‌های آن نمادی از مصر هستند و کشف مقبره هنوز هم یکی از مهم‌ترین اکتشافات باستان‌شناسی تا به امروز محسوب می‌شود.
مقبره توت عنخ آمون که شماره 62 در دره پادشاهان است، علیرغم ثروتی که دارد، در مقایسه با مقبره های دیگر در این سایت، هم از نظر اندازه و هم از نظر تزئینات، در واقع بسیار متواضع است. این به احتمال زیاد به این دلیل است که توت عنخ آمون خیلی جوان به تخت سلطنت رسیده است و حتی پس از آن تنها حدود ده سال در مجموع حکومت کرده است. می توان تعجب کرد که مقبره های بسیار بزرگتر قدرتمندترین پادشاهان پادشاهی جدید، مانند هاتشپسوت، توتموس سوم، آمنهوتپ سوم و رامسس دوم زمانی دارای چه ثروتی بودند.
فقط دیوارهای اتاق تدفین دارای تزئیناتی است. بر خلاف اکثر مقبره های سلطنتی قبلی و بعدی، که به طور غنی با متون تدفین مانند Amduat یا کتاب دروازه ها تزئین شده اند، که به پادشاه متوفی کمک کرد تا به زندگی پس از مرگ برسد، تنها یک صحنه از Amduat در مقبره توتانخ آمون نشان داده شده است. بقیه تزئینات مقبره یا تشییع جنازه یا توت عنخ آمون را در جمع خدایان مختلف به تصویر می کشد.
این اندازه کوچک مقبره توت عنخ آمون (KV62) به گمانه زنی های زیادی منجر شده است. هنگامی که جانشین وی، مقام عالی رتبه آی، درگذشت، او را در مقبره ای (KV23) به خاک سپردند که احتمالاً در ابتدا برای توت عنخ آمون در نظر گرفته شده بود، اما در زمان مرگ پادشاه جوان هنوز تکمیل نشده بود. همین استدلال به نوبه خود برای مقبره جانشین آی، هورمهب (KV57) ارائه شده است. اگر چنین است، مشخص نیست مقبره نهایی توت عنخ آمون، KV62، برای چه کسی حک شده است، اما استدلال شده است که قبلاً وجود داشته است، یا به عنوان یک مقبره خصوصی یا به عنوان یک انبار، که متعاقباً برای پذیرایی از پادشاه بزرگ شده است.
به هر دلیلی، اندازه کوچک مقبره به این معنی بود که تقریباً 3,500 اثر باستانی که در داخل آن کشف شد، بسیار محکم روی هم قرار گرفته بودند. اینها نشان دهنده سبک زندگی کاخ سلطنتی است و شامل اشیایی است که توت عنخ آمون در زندگی روزمره خود از آنها استفاده می کرد، مانند لباس، جواهرات، لوازم آرایش، بخور، مبلمان، صندلی، اسباب بازی، ظروف ساخته شده از مواد مختلف، ارابه ها و سلاح ها. .
مقبره باستانی توت عنخ آمون به طور رسمی در سال 1922 کشف شد، اما از آن زمان، کارشناسان سعی کرده اند به طور موثر اکتشافات بسیاری را که مدت کوتاهی پس از آن انجام شد، توضیح دهند.
به عنوان مثال تمام این آثار باستانی که در مقبره کشف شد را در نظر بگیرید. در بیشتر موارد، ممکن است آن‌قدرها خاص به نظر نرسند، زیرا اکثر فرعون‌های دیگر نیز توسط مصنوعات عجیب احاطه شده بودند، اما حداقل می‌توان گفت هیچ‌یک به اندازه این موارد عجیب نیستند.
کافی است نگاهی به این حلقه عجیب بیاندازید که درست در کنار سر فرعون جوان کشف شد. مواد استفاده شده برای ساخت آن به اندازه کافی عجیب هستند، اما حتی عجیب تر از آن، موجود انسان نمای عجیب و غریب واقعی است که روی آن به تصویر کشیده شده است.
بنا به دلایلی، در دنیای علمی، اعتقاد بر این است که خدای Ptah بر روی آن تصویر شده است - در حالی که در سمت عقب حلقه کتیبه ای Amon-Ra (خدای خورشید، خدای برتر مصریان باستان) وجود دارد.
مصر شناسانی که آن را کشف کردند اظهار داشتند که این همه فقط یک سوء تفاهم بود، زیرا این فقط نمایشی از Ptah، خدای مصر باستان است، اما هنوز هم ظاهر عجیب غریب آن را توضیح نمی دهد که هیچ تصویر دیگری از خدای مصری حتی شبیه این نیست. برای شروع
گفته می شود که قدمت این حلقه به 664 تا 322 قبل از میلاد برمی گردد تا آنجا که ما می دانیم و خدای باستانی پتاح گفته می شود که در حدود پنج تا پانزده هزار سال پیش در سیاره ما زندگی می کرده است.
در هر صورت، موجودی که روی حلقه نشان داده شده است بسیار جالب است و به وضوح منشأ غیرزمینی دارد - اتفاقاً در اساطیر مصری ها، خدایان رابطه مستقیمی با کیهان داشتند. و فراعنه از خدایان کیهانی فرود آمدند. جالب توجه است که بر اساس بسیاری از منابع باستانی، تاریخ سلسله های مصری به هزاران سال پیش برمی گردد، بسیار بیشتر از آن چیزی که مورخان مدرن معتقدند.
کنجکاو است که خدایی که روی انگشتر به تصویر کشیده شده، عصایی الهی با خواص جادویی در دستان خود دارد. اعتقاد بر این است که چنین کارکنانی می توانند آب و هوا را کنترل کنند، صخره ها را بشکنند و معجزات بسیار دیگری را انجام دهند - و شاید آنها ابزارهای پیشرفته ای بودند.
این حلقه در استدلال های زیادی برای اثبات این واقعیت استفاده شده است که مصریان باستان با موجودات فرازمینی زمان خود بسیار هماهنگ بودند، زیرا آنها اساساً این موجودات را به عنوان خدایان در آن زمان می پرستیدند.
این انگشتر در موزه والترز در بالتیمور (ایالات متحده آمریکا) نگهداری می شود. طبق توضیحاتی که در وب سایت موزه آمده است، در سال 1930 در قاهره خریداری شده است.
