در یکی از سیارات بی نام ، ملتی به نام "دروپا" زندگی می کرد. آنها با خوشحالی در آرامش زندگی می کردند. سیاره آنها به اندازه زمین ما سبز بود ، در نتیجه محصول سبز در مزرعه. دراپرها در پایان روزهای کاری خود به خانه باز می گشتند و برای رفع خستگی حمام می کردند. بله ، مانند امروز ما در زمین.
این ثابت شده است که آب یکی از شرایط اصلی ایجاد زندگی در این جهان است. در آن سیاره بدون نام ، کمبود آب وجود نداشت. بنابراین مانند سیاره کوچک ما زمین ، آن سیاره نیز مملو از زندگی فراوان بود.
به تدریج آنها راه زیادی را در دانش و علم طی کردند. در راستای پیشرفت تکنولوژی ، آسیاب های بزرگ ، کارخانه ها و پروژه های عظیم در نقاط مختلف مختلف کره زمین تاسیس شد. هوای پاک کره زمین خیلی زود آلوده و سمی شد.
طی چند قرن ، کل سیاره مملو از زباله های شهری بود. در یک نقطه ، آنها متوجه شدند که برای زنده ماندن ، آنها باید در جستجوی محل اقامت جایگزین شوند ، باید فوراً سیاره جدیدی پیدا کنند. اگر این امکان پذیر نباشد ، کل گونه ها در عرض چند سال از دامان جهان از بین می روند.
Dropers از بین آنها چند شجاع را انتخاب کرد. با آرزوی همه ، کاوشگران ، آخرین راه حل Dropers سوار یک فضاپیمای پیچیده شده و در جستجوی سیاره مناسب جدید حرکت کردند. همه افراد در سفر برای ثبت روند وقایع یک دفتر خاطرات گرفتند. خاطرات Droper نیز بسیار عجیب است. این فقط یک دیسک ساخته شده از سنگ جامد است. هیچ شباهتی به خاطرات رنگارنگ بسته بندی شده در کاغذ نرم جهان ما ندارد.
آنها از کهکشان به کهکشان پرواز کردند. هزاران سیاره مورد بازدید قرار گرفته بودند ، اما هیچ سیاره ای قابل سکونت نبود. سرانجام آنها به منظومه شمسی ما آمدند. تعداد سیارات نیز در اینجا کمتر بود. بنابراین آنها مجبور نبودند برای یافتن زمین سبز ، منبع حیات ، زحمت بکشند. این فضاپیمای عظیم به جو زمین نفوذ کرد و در منطقه ای خالی از سکنه فرود آمد. نام آن مکان در قلب جهان "تبت" است.
قطره چکان ها در هوای پاک و خالص این جهان آخرین نفس خود را دادند. آنها سرانجام چهره موفقیت را در این سفر میلیاردها سال نوری مشاهده کردند. چند Droper در آن زمان در ذهن خود دفتر خاطرات می نوشتند. سفرنامه دروپا روی آن دیسک سنگی حک شده بود. این داستان جذاب Dropa است که ، در اولین زمان ، همه را تا عمق اصلی گیج می کند.
آنها جذاب ترین یادبودهای "دروپا" را کشف کردند
در سال 1936 ، گروهی از باستان شناسان تعدادی دیسک سنگ عجیب را از غاری در تبت نجات دادند. پس از چندین سال تحقیق ، یکی از استادان ادعا می کند که توانسته است خطوط اسرار آمیز حک شده روی دیسک ها را رمزگشایی کند. در آنجا او از ورود موجودی فرازمینی به نام "دروپا" مطلع می شود - جایی که داستان دورپا سفر باورنکردنی خود را آغاز کرد.
بسیاری ادعای او را پذیرفتند. باز هم ، بسیاری از مردم این موضوع را کاملاً جعلی می دانند. اما کدام حقیقت دارد؟ سنگ Dropa در واقع یک دفتر خاطرات بیگانگان (موجودات دیگر جهان) است؟ یا یک سنگ معمولی که در غاری در تبت افتاده است؟
در جستجوی تاریخ در مرز تبت
چی پوتی ، استاد باستان شناسی در دانشگاه پکن ، اغلب با دانشجویان خود در جستجوی حقایق تاریخی واقعی بیرون می رفت. او به دنبال مکانهای باستانی مهم در غارهای مختلف کوهستانی ، مکانهای تاریخی ، معابد و غیره بود.
به همین ترتیب ، در اواخر سال 1938 ، او با گروهی از دانشجویان به یک سفر اعزامی به مرز تبت رفت. او چندین غار را در کوههای بیان-کارا-اولا (بیان هار) در تبت مشاهده می کرد.
ناگهان برخی از دانش آموزان غاری عجیب پیدا می کنند. این غار از بیرون کاملاً عجیب به نظر می رسید. دیوارهای غار کاملاً صاف بود. کارا به منظور سکونت پذیری آن ، سنگ های غار را با ماشین آلات سنگین بریده و صاف کرده است. آنها پروفسور را از غار مطلع کردند.
چو پوتي به همراه گروه خود وارد غار شد. داخل غار کاملاً گرم بود. در مرحله ای از جستجو ، چندین گور خط دار پیدا کردند. استخوان های مرده مرده ، حدود 4 فوت و 4 اینچ طول ، هنگام حفاری زمین قبر بیرون آمده بود. اما اندازه برخی از استخوانها ، از جمله جمجمه ، بسیار بزرگتر از انسانهای معمولی بود.
"جمجمه کی می تواند اینقدر بزرگ باشد؟" یکی از دانش آموزان گفت ، "شاید این یک گوریل یا یک اسکلت میمون است." اما استاد پاسخ او را هضم کرد. "چه کسی میمون را با این دقت دفن می کند؟"
روی سر قبر هیچ پلاک اسمی وجود نداشت. بنابراین هیچ فرصتی برای دانستن این وجود نداشت که این قبر چه کسانی هستند. به دستور استاد ، دانش آموزان شروع به کاوش بیشتر در غار کردند. آنها در یک نقطه صدها دیسک سنگی را در شعاع یک پا تقریباً پیدا می کنند. اجسام مختلف طبیعی مانند خورشید ، ماه ، پرندگان ، میوه ها ، درختان و ... با دقت روی سنگ ها حک شده اند.
پروفسور چی پوتی با حدود صد دیسک به پکن بازگشت. او در مورد این کشف به اساتید دیگر گفت. بر اساس فرض او ، دیسک ها حدود 12,000 سال قدمت دارند. به تدریج داستان این دیسک های سنگی فراتر از چین به بقیه جهان سرایت کرد. محققان این دیسک های سنگی را "سنگ های Dropa" می نامند.
این مطالعه با هدف نفوذ در زبان اشاره بدن بدن Dropa Stone آغاز شد. و مردم جهان مشتاقانه منتظرند. همه می خواهند بدانند آیا در هزاران نشانه روی سنگ ، راز ناشناخته ای پنهان شده است؟
رمز و راز Dropa و "Tsum Um Nui"
سنگهای دیسک مرموز ابتدا توسط Tsum Um Nui ، محقق مرموز از دانشگاه پکن ، "Dropa" نامیده شدند. او تحقیقات خود را حدود بیست سال پس از کشف سنگ دروپا آغاز کرد. پس از نزدیک به چهار سال تحقیق ، او توانست معمای Dropers غیرقابل نفوذ را حل کند.
او در مجله ای مدعی شد که سفرنامه یک ملت بیگانه به نام "دروپا" روی سنگ با حروف هیروگلیف نوشته شده است. به محض شنیدن کلمه "بیگانه" ، توجه همه جلب شد. همه به این دیسک سنگی علاقه مند شدند ، "مرد می خواهد چه چیزی بگوید؟ آیا این دستکاری بیگانگان است؟ "
به گفته Tsum Um Nui ، این کار دقیق بیگانگان است. او یکی از دیسک ها را به طور کامل ترجمه کرد. معنی ترجمه او این است که
ما (Dropers) در سفینه فضایی بالای ابرها فرود می آییم. ما بچه هایمان تا حدود ده طلوع آفتاب در این غار پنهان می شویم. وقتی چند روز بعد با مردم محلی ملاقات می کنیم ، سعی می کنیم با آنها تماس بگیریم. ما از غار بیرون آمدیم زیرا می توانستیم با حرکات ارتباط برقرار کنیم.
از آن به بعد ، دیسک ها با نام Dropa Stones شناخته شدند. گزارش کامل مطالعه انجام شده توسط Tsum Um Nui در سال 1962 منتشر شد. اما نتایج تحقیقات وی توسط سایر محققان اصلی پذیرفته نشد.
به گفته آنها ، ناسازگاری قابل توجهی در ترجمه سنگ Dropa Stone ارائه شده توسط Tsum Um Nui وجود دارد. وی در پاسخ به سوالات مختلف مورخان و باستان شناسان پاسخ نداد.
تصور می شود تسوم ام نویی با بار شکست در ذهن خود به ژاپن تبعید شده است. اندکی بعد فوت کرد. بسیاری از اطلاع از پیامدهای به ظاهر غم انگیز تسوم ام نوئی شوکه و ناراحت خواهند شد. اما راز Sum Um Nei هنوز تمام نشده است. در واقع ، این تازه شروع شده است! پس از مدتی به آن راز باز می گردیم.
تحقیقات بیشتر توسط دانشمندان روسی
در سال 1986 ، سنگ Dropa به آزمایشگاه دانشمند روسی ویاچسلاو سایزف منتقل شد. او چندین آزمایش روی ویژگی های خارجی دیسک انجام داد. به گفته وی ، ساختار سنگ Dropa با سنگهای دیگری که معمولاً در زمین یافت می شود متفاوت است. سنگها در اصل نوعی گرانیت هستند که مقدار کبالت در آنها بسیار بیشتر است.
وجود کبالت باعث شده است که سنگ فوق العاده سخت تر از حد معمول باشد. اکنون این س remainsال باقی می ماند که ساکنان آن زمان دقیقاً چگونه نمادهایی را بر روی این سنگ سخت حک کرده اند؟ اندازه کوچک نمادها پاسخ را دشوارتر می کند. به گفته سایزف ، در قدیم هیچ روشی وجود نداشت که بتوان از طریق آن چنین سنگ هایی را حک کرد!
یک نسخه ویژه از مجله شوروی "اسپوتنیک" اطلاعات بسیار عجیب تری در مورد این سنگ فاش می کند. دانشمندان روسی این سنگ را با اسیلوگراف مورد بررسی قرار داده اند تا تأیید شود که زمانی از آن به عنوان رسانای الکتریکی استفاده می شده است. اما کی یا چگونه؟ آنها نتوانستند توضیح درستی ارائه دهند.
عکسهای ارنست وگرر
یک حادثه مشکوک دیگر در سال 1984 رخ داد. یک مهندس اتریشی به نام ارنست وگرر (وگنر) از موزه بانپو در چین دیدن کرد. در آنجا او دو دیسک سنگ Dropa Stones را دید.
او با اجازه مقامات دو دیسک را بر روی دوربین خود ضبط کرد. او بعداً برای بررسی تصاویر دوربین به اتریش بازگشت. متأسفانه کتیبه های هیروگلیف دیسک به دلیل فلاش دوربین به وضوح ضبط نشده است.
اما کمی بعد از آن مدیر کل وقت موزه بدون دلیل اخراج شد و دو دیسک از بین رفت. در سال 1994 ، دانشمند آلمانی هارتویگ هاوسدورف برای آشنایی با دیسک از موزه بانپو دیدن کرد. مقامات موزه از ارائه هرگونه اطلاعات در این زمینه به او ناتوانی نشان دادند.
وی بعداً اسناد دولت چین را مورد بررسی قرار داد. هاوسدورف اسناد دولت چین را جستجو کرد و هیچ نامی از ملت دورپا در هیچ جا پیدا نکرد! در نهایت هیچ توضیح منطقی برای این رویداد اسرارآمیز یافت نشد.
بحث "تسوم ام نوئی"
مرد ضرب المثل تحقیق Dropa Stone گرفتار اسرار آمیز است 'تسوم ام نویی'به اما دانشمندان از طریق مجله ای که در سال 1972 منتشر شد با Tsum Um Nui آشنا شدند. او هرگز در ملاء عام دیده نشد. هیچ نامی از Tsum Um Nui در هیچ جا به جز سنگ Dropa وجود ندارد.
زمانی بود که شایعه ای وجود داشت مبنی بر اینکه تسوم ام نویی نام چینی نیست. به احتمال زیاد نام ژاپنی است. بنابراین ، وجود تسوم ام نویی زیر سال رفت و ترجمه او نیز مورد اختلاف قرار گرفت. تسوم ام نویی ، که از ابتدا این راز را به دنیا آورد ، سرانجام با یک راز خداحافظی کرد.
اما به تدریج رمز و راز Dropa بیشتر متمرکز شد. برای مدتی ، باستان شناسان به تحقیق و وجود شخصیت هایی مانند پروفسور چی پوتی ، ویاچسلاو سایزف و ارنست وگرر مشکوک بودند. در زمان کشف سنگ Dropa ، دو قبیله در مرز تبت زندگی می کردند ، "دروکپا" و "همهم".
اما در هیچ کجای تاریخ آنها اشاره ای به چنین تجاوز بیگانگان نشده است. و Drokpas بدون شک یک انسان هستند ، اصلا گونه ای بیگانه نیستند! اگرچه تحقیقات زیادی در مورد سنگهای Dropa انجام شده است ، اما پیشرفت تحقیقات بسیار ناچیز است یا به دلیل اختلاف نظرهای مختلف ، هیچ پیشرفتی ندارد.
اگر پاسخی مناسب برای معمای سنگهای Dropa وجود نداشته باشد ، بسیاری از حقایق مهم در یک رمز و راز غیر قابل توضیح پنهان خواهند ماند. و اگر همه چیز ساختگی است ، باید با شواهد خاص به این راز خاتمه داد.
