او 6,000 سال پیش در یک جزیره دور افتاده در دانمارک فعلی زندگی می کرد و اکنون می توانیم بدانیم که چگونه است. او پوستی تیره ، موهای قهوه ای تیره و چشمانی آبی داشت.
هیچ کس نمی داند چه نامی داشت یا چه کاری انجام داده است ، اما دانشمندانی که چهره او را بازسازی کردند نامی به او داده اند: لولا.
لولا - داستان باورنکردنی یک زن عصر حجر
زن دوران سنگ ، فیزیولوژی لولا را می توان به لطف ردپای DNA شناسایی کرد که وی در "آدامس" باقی گذاشت ، یک قطعه قیر که هزاران سال پیش در دهان گذاشته شده بود و به اندازه کافی حفظ شده بود تا کد ژنتیکی آن مشخص شود .
بر اساس مجله Nature Communications ، جایی که این تحقیق در 17 دسامبر سال 2019 منتشر شد ، این اولین بار بود که یک ژنوم کامل انسان باستان از مواد دیگری به جز استخوان استخراج می شد.
به گفته دانشمندان تحقیق در هانس شرودر از دانشگاه کپنهاگ ، معلوم شد که قطعه قطری که به عنوان "آدامس" عمل می کرده است منبع بسیار ارزشمندی از DNA باستان است ، به ویژه برای دوره های زمانی که هیچ بقایای انسانی در آن وجود ندارد پیدا شده است
"جای تعجب است که یک ژنوم کامل انسان باستان از چیزی غیر از استخوان به دست آورده باشد" محققان گفتند
واقعاً DNA از کجا آمده است؟
DNA در یک توده قهوه ای سیاه و سفید به دام افتاده بود ، تولید شده توسط حرارت دادن پوست درخت توس ، که در آن زمان برای چسب زدن ابزار سنگی استفاده می شد.
وجود علائم دندانی نشان می دهد که این ماده جویده شده است ، شاید برای اینکه قابلیت انعطاف پذیری بیشتری داشته باشد یا احتمالاً برای تسکین دندان درد یا سایر بیماری ها باشد.
چه چیزی در مورد لولا شناخته شده است؟
کل کد ژنتیکی زن یا ژنوم رمزگشایی شده و برای تعیین اینکه ممکن است چگونه باشد استفاده شد.
لولا از نظر ژنتیکی بیشتر از کسانی که در آن زمان در مرکز اسکاندیناوی زندگی می کردند با شکارچیان اروپا جمع می شد و مانند آنها پوستی تیره ، موهای قهوه ای تیره و چشمانی آبی داشت.
او احتمالاً از جمعیت ساکنانی است که پس از حذف یخچال های طبیعی از اروپای غربی نقل مکان کرده اند.
لولا چگونه زندگی می کرد؟
آثار DNA موجود در "آدامس" نه تنها سرنخی از زندگی لولا ، بلکه همچنین سرنخی از زندگی در Saltholm ، جزیره دانمارک در دریای بالتیک است که در آن یافت شده است.
دانشمندان با شناسایی نمونه های ژنتیکی فندق و اردوی کوهی ، پیشنهاد کردند که آنها در آن زمان بخشی از رژیم غذایی بوده اند.
"این بزرگترین مکان عصر سنگ در دانمارک است و یافته های باستان شناسی نشان می دهد افرادی که این محاصره را اشغال کرده اند به شدت از منابع وحشی در دوره نوسنگی بهره می بردند ، این دوره زمانی است که کشاورزی و حیوانات اهلی در جنوب اسکاندیناوی معرفی شدند" گفت تیس جنسن از دانشگاه کپنهاگ.
محققان همچنین DNA را از میکروب های محبوس شده در "لثه" استخراج کردند. آنها پاتوژن هایی یافتند که باعث ایجاد تب غده و ذات الریه می شوند و همچنین ویروس ها و باکتری های دیگری که به طور طبیعی در دهان وجود دارند اما باعث بیماری نمی شوند.
اطلاعات در مورد عوامل بیماری زای باستانی
محققان دریافتند که اطلاعاتی که از این طریق حفظ می شود ، تصویری از زندگی مردم را ارائه می دهد و اطلاعاتی در مورد نژاد ، معیشت و سلامتی آنها فراهم می کند.
DNA استخراج شده از آدامس همچنین به چگونگی تکامل عوامل بیماریزای انسانی در طی سالها می پردازد. و این به ما چیزی در مورد چگونگی انتشار و تکامل آنها در طول اعصار می گوید.
