برج جمجمه: فداکاری انسان در فرهنگ آزتک ها

آیین و آیین ها در زندگی مردم Mexica از اهمیت اساسی برخوردار بود ، و در این میان ، قربانی انسان ، حداکثر قربانی که می تواند به خدایان ارائه شود ، برجسته است.

کدکس ماگلیابچیانو
قربانی انسان همانطور که در Codex Magliabechiano، برگه 70 نشان داده شده است. استخراج قلب به عنوان وسیله ای برای آزادسازی ایستلی و پیوند مجدد آن با خورشید در نظر گرفته شد: قلب دگرگون شده قربانی بر روی دنباله ای از خون به سمت خورشید پرواز می کند © Wikimedia Commons

اگرچه فداکاری انسان یک عمل انحصاری در Mexica نبود بلکه در کل منطقه Mesoamerican بود ، اما بیشترین اطلاعات را از آنها به دست می آوریم ، هم از تواریخ بومی و هم از تواریخ شناس بومی و اسپانیایی. این عمل ، علاوه بر اینکه بدون شک توجه آنها را به خود جلب کرده است ، به عنوان یکی از توجیهات اصلی فتح مورد استفاده قرار گرفت.

هر دو تواریخ به زبانهای ناهواتل و اسپانیایی نوشته شده اند ، همچنین شمایل نگاری موجود در نسخه های خطی تصویری ، انواع مختلف قربانی انسان را که در مکزیک-تنوشتیتلان ، پایتخت جزیره مکسیکا انجام شده است ، به تفصیل شرح می دهد.

فداکاری انسانی مکزیکی ها

قربانی آزتک
قربانی کردن انسان کلاسیک آزتک با استخراج قلب © Wikimedia Commons

یکی از شیوع های مکرر در فرهنگ آزتک استخراج قلب قربانی بود. هنگامی که هرنان کورتس ، فاتح اسپانیایی و افرادش در سال 1521 به پایتخت آزتک ها در تنوشتیتلان رسیدند ، آنها توصیف کردند که یک مراسم خجالت آور است. کشیش های آزتک با استفاده از تیغه های ابسیدین با تیغ تراشیده ، سینه قربانیان قربانی را باز کرده و قلب های هنوز تپنده خود را به خدایان تقدیم می کنند. آنها سپس اجساد بی جان قربانیان را از پایین پله های برجسته شهردار تمپلو به پایین پرتاب کردند.

در سال 2011 ، تیم استنلی مورخ نوشت:
"[آزتک ها] فرهنگی شیفته مرگ بودند: آنها معتقد بودند که فداکاری انسان بالاترین شکل بهبودی کارما است. هنگامی که هرم بزرگ Tenochtitlan در سال 1487 تقدیس شد ، آزتک ها ثبت کردند که در طی چهار روز 84,000 نفر ذبح شدند. ایثار معمول بود و افراد گوش و زبان و اندام تناسلی خود را سوراخ می کردند تا کف معابد را با خون خود تغذیه کنند. جای تعجب نیست ، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مکزیک قبل از ورود اسپانیایی ها از یک بحران جمعیتی رنج می برد. "

این تعداد مورد اختلاف است. برخی می گویند در حین آنچه که در واقع بازآزمایی شهردار تمپلو در سال 4,000 بود ، حدود 1487 نفر قربانی شدند.

3 نوع "مراسم خونین"

در مکزیک قبل از اسپانیایی و به ویژه در میان آزتک ها ، 3 نوع مراسم خونین مربوط به فرد انجام می شد: ایثار یا مراسم خونریزی ، مراسم مرتبط با جنگ و فداکاری های ارضی. آنها فداکاری انسان را یک گروه خاص نمی دانستند ، اما بخش مهمی از این مراسم را مصمم تشکیل می دادند.

فداکاری های انسانی به ویژه در طول جشنواره ها با تقویم 18 ماهه ، هر ماه با 20 روز انجام می شد و مطابق با الوهیت خاصی بود. این آیین وظیفه خود معرفی انسان به مقدسات بود و در خدمت شناخته شدن مقدمه او در دنیایی متفاوت مانند دنیای مربوط به بهشت ​​یا دنیای زیرین بود و برای این امر داشتن محفظه ای و داشتن آیین لازم بود. .

محوطه های مورد استفاده از ویژگی های مختلفی برخوردار بودند ، از یک مکان طبیعی روی کوه یا تپه ، یک جنگل ، یک رودخانه ، یک تالاب یا یک سنوت (در مورد مایاها) ، یا آنها محفظه هایی بودند که برای این منظور به عنوان معابد و هرم ایجاد شده بودند. در مورد Mexica یا آزتک ها که قبلاً در شهر Tenochtitlan واقع شده بودند ، آنها یک معبد بزرگتر داشتند ، Macuilcall I یا Macuilquiahuitl که جاسوسان شهرهای دشمن را قربانی می کردند و سرهای آنها را روی یک چوب چوبی مضراب می کردند.

برج جمجمه: یافته های جدید

برج جمجمه
باستان شناسان 119 جمجمه انسان دیگر در برج برج جمجمه آزتک ها کشف کرده اند © INAH

در اواخر سال 2020 ، باستان شناسان م Instituteسسه ملی انسان شناسی و تاریخ مکزیک (INAH) در قلب مکزیکو سیتی نمای خارجی و ضلع شرقی برج جمجمه ، Huey Tzompantli de Tenochtitlan را پیدا کرده بودند. در این بخش از بنای یادبود ، محرابی که سرهای خونین اسیران قربانی شده برای احترام به خدایان در معرض دید عموم قرار می گرفت ، 119 جمجمه انسان ظاهر شده است که به 484 قبلا شناسایی شده اضافه شده است.

در میان بقایای یافت شده از زمان امپراطوری آزتک ، از زمانی که استخوانهای آنها در ساختار جاسازی شده است ، شواهدی در مورد فداکاری زنان و سه فرزند (کوچکتر و دندانهایی که هنوز در حال رشد هستند) دیده شده است. این جمجمه ها با آهک پوشانده شدند و بخشی از ساختمان واقع در نزدیکی شهردار تمپلو ، یکی از عبادتگاه های اصلی در Tenochtitlán ، پایتخت آزتک ها را تشکیل دادند.

هوئی تزامپانتلی

تزومپانتلی
تصویری از تزوفانتلی یا قفسه جمجمه ، همراه با به تصویر کشیدن معبدی اختصاص داده شده به هویتزیلوپوچتلی از دست نوشته خوان دو توار.

این سازه که Huei Tzompantli نام دارد ، اولین بار در سال 2015 کشف شد اما همچنان مورد کاوش و بررسی قرار گرفته است. پیش از این ، در مجموع 484 جمجمه در این مکان شناسایی شده بود که منشأ آنها حداقل به دوره ای بین 1486 و 1502 برمی گردد.

باستان شناسان معتقدند که این مکان بخشی از معبدی بود که به خدای خورشید ، جنگ و فداکاری انسان آزتک اختصاص داده شده است. آنها همچنین توضیح دادند که بقایای بدن احتمالاً متعلق به کودکان ، مردان و زنانی است که در این مراسم قربانی کشته شده اند.

هوئی تزامپانتلی ترس را به فاتحان اسپانیایی القا کرد

برج جمجمه
© Instituto Nacional de Antropología e Historia

هنگامی که تحت فرماندهی هرنان کورتس ، شهر را در سال 1521 تصرف کردند و به امپراطوری قدرتمند آزتک پایان دادند ، با تأمل در مورد هوی تزامپانتلی ترس را به فاتحان اسپانیایی القا کرد. تعجب او در متن آن زمان مشهود بود (همانطور که قبلاً ذکر شد). وقایع نگاران درباره چگونگی آراستن سرهای بریده جنگجویان اسیر شده تزوپانتلی را آراسته می کنند ("tzontli" به معنای "سر" یا "جمجمه" و "pantli" به معنی "ردیف").

این عنصر قبل از فتح اسپانیا در چندین فرهنگ Mesoamerican رایج است. باستان شناسان سه مرحله ساخت برج را شناسایی کرده اند که مربوط به سالهای 1486 تا 1502 است. اما این کاوش در روده های مکزیکو سیتی باستان که از سال 2015 آغاز شد ، حاکی از آن است که تصویری که تاکنون برگزار شده از همه چیز کامل نبوده است.

جمجمه ها پس از نمایش عمومی در tzompantli در برج قرار می گرفتند. این برج با قطر تقریبی پنج متر ، در گوشه نمازخانه Huitzilopochtli ، خدای آزتک خورشید ، جنگ و فداکاری بشری که حامی پایتخت آزتک بود ، ایستاد.

شکی نیست که این سازه بخشی از یکی از ساختمانهای جمجمه بود که توسط آندرس دو تاپیا ، یک سرباز اسپانیایی که کورتس را همراهی می کرد ، ذکر شد. تاپیا توضیح داد که دهها هزار جمجمه در آنچه به Huey Tzompantli معروف شد وجود دارد. متخصصان در حال حاضر در مجموع 676 مورد پیدا کرده اند و روشن است که با پیشرفت کاوش ها این تعداد افزایش می یابد.

کلمات نهایی

آزتک ها در قرن چهاردهم تا شانزدهم میلادی بر مرکز مکانی که اکنون مکزیک است تسلط داشتند. اما با سقوط Tenochtitlan به دست سربازان اسپانیایی و متحدان بومی آنها ، بیشتر مرحله آخر ساخت بنای یادبود آیینی تخریب شد. آنچه امروز باستان شناسان در حال تدوین هستند ، قطعات شکسته و مبهم از آوار تاریخ آزتک است.