سال 1816 به عنوان شناخته می شود سال بدون تابستان, همچنین سال فقر و هجده صد و منجمد تا مرگ ، به دلیل ناهنجاری های شدید آب و هوایی که باعث شد میانگین دمای کره زمین 0.4-0.7 درجه سانتی گراد کاهش یابد. دمای تابستان اروپا بین سالهای 1766 تا 2000 سردترین درجه ثبت شده بود. این امر منجر به کمبود عمده مواد غذایی در نیمکره شمالی شد.
شواهد نشان می دهد که ناهنجاری عمدتاً یک رویداد زمستانی آتشفشانی بوده که ناشی از این عظیم بوده است فوران کوه تامبورا در سال 1815 در آوریل در هند شرقی هلند - که امروز به اندونزی معروف است. این فوران بزرگترین در حداقل 1,300 سال گذشته بوده است - پس از فوران فرضیه ای که باعث وقایع شدید آب و هوایی 535-536 شده است - و شاید با فوران مایون در فیلیپین در سال 1814 تشدید شود.
چرا سال 536 میلادی بدترین سال برای زنده ماندن بود؟
در سال 536 میلادی ، یک ابر گرد و غبار در سراسر جهان وجود داشت که برای یک سال خورشید را مسدود کرد و منجر به قحطی و بیماری گسترده شد. بیش از 80٪ اسکاندیناوی و مناطقی از چین از گرسنگی کشته شدند ، 30٪ اروپا در اثر همه گیری مرد و امپراتوری ها سقوط کردند. هیچ کس علت دقیق آن را نمی داند ، با این حال ، دانشمندان فرضیه های فوران آتشفشان را به عنوان یک علت قابل توجه فرض کرده اند.
1816 - سال بدون تابستان
سال بدون تابستان یک فاجعه کشاورزی بود. انحرافات آب و هوایی سال 1816 بیشترین تأثیر را در بیشتر آسیا ، نیوانگلند ، آتلانتیک کانادا و مناطقی از اروپای غربی داشته است.
اثرات سال بدون تابستان
در چین ، قحطی عظیمی به وجود آمد. سیل بسیاری از محصولات باقی مانده را از بین برد. در هند ، تأخیر موسمی تابستانی باعث گسترش گسترده وبا شد. روسیه نیز تحت تأثیر قرار گرفت.
دمای پایین و بارندگی شدید منجر به شکست محصول در کشورهای مختلف اروپایی شد. قیمت مواد غذایی در سراسر کشورها به شدت افزایش یافت. شورش ، آتش سوزی و غارت در بسیاری از شهرهای اروپا اتفاق افتاد. در برخی موارد ، آشوبگران پرچم هایی را می خواندند که با خواندن آنها انجام می شد "نان یا خون". این بدترین قحطی قاره اروپا در قرن نوزدهم بود.
بین سالهای 1816-1819 همه گیرهای عمده تیفوس در مناطقی از اروپا ، از جمله ایرلند ، ایتالیا ، سوئیس و اسکاتلند رخ داده است که ناشی از سوourتغذیه و قحطی ناشی از سال بدون تابستان است. با شیوع بیماری از ایرلند و بقیه انگلیس ، بیش از 65,000 نفر جان خود را از دست دادند.
در آمریکای شمالی ، در بهار و تابستان 1816 ، "مه خشک" مداوم در مناطقی از شرق ایالات متحده مشاهده شد. نه باد و نه باران "مه" را پراکنده نکردند. به عنوان "حجاب آئروسل سولفات استراتوسفر".
آب و هوای خنک تر از کشاورزی پشتیبانی نمی کرد. در ماه مه 1816 ، یخبندان بیشتر محصولات را در ارتفاعات بالاتر ماساچوست ، نیوهمپشایر ، و ورمونت و همچنین در ایالت نیویورک از بین برد. در 6 ژوئن ، برف در آلبانی ، نیویورک و دنیسویل ، ماین بارید. در کیپ می ، نیوجرسی ، اواخر ماه ژوئن پنج شب متوالی یخ زدگی گزارش شد و باعث خسارت زیادی به محصول شد.
نیو انگلند نیز عواقب عمده ای را از شرایط غیرمعمول 1816 تجربه کرد. در کانادا ، کبک نان و شیر تمام کرد و نوا اسکاتلندی های فقیر خود را برای تأمین معاش یافتند که گیاهان سبزیجات را در حال جوشیدن هستند.
چه عواملی باعث فجایع 1816 شد؟
به طور کلی تصور می شود که انحرافات به دلیل فوران آتشفشان کوه تامبورا در جزیره سومباوا ، اندونزی رخ داده است.
در این زمان ، برخی دیگر از فوران های بزرگ آتشفشانی نیز رخ داد که اخیراً باعث بلایای 1816 شد:
- 1808، فوران رمز و راز 1808 (VEI 6) در جنوب غربی اقیانوس آرام
- شماره ۱۰۲۹، لا سوفیرر در سنت وینسنت در کارائیب
- شماره ۱۰۲۹، اوو در جزایر سنگیهه ، هند شرقی هلند
- شماره ۱۰۲۹، سووانوسجیما در جزایر ریوکیو ، ژاپن
- شماره ۱۰۲۹، مایون در فیلیپین
این فوران ها مقدار قابل توجهی از گرد و غبار جو را ایجاد کرده بودند. همانطور که پس از فوران گسترده آتشفشان معمول است ، در سراسر جهان دما کاهش یافت زیرا نور خورشید کمتر از استراتوسفر عبور می کرد.
مانند مجارستان و ایتالیا ، مریلند در ماه آوریل و مه به دلیل خاکستر آتشفشانی در جو ، بارش برف قهوه ای ، آبی و زرد را تجربه کرد.
سطح بالایی از تپرا در جو باعث شد تا چند سال پس از فوران تیرگی بر روی آسمان آویزان شود و همچنین رنگ های قرمز غنی در غروب خورشید - پس از فوران آتشفشان معمول است.
سال 1816 الهام بخش بسیاری از شاهکارهای خلاق بود
هوای تاریک تابستان نویسندگان و هنرمندان را نیز الهام بخش کرد. در آن تابستان بدون تابستان ، مری شلی ، همسرش ، شاعر پرسی بیشه شلی ، و شاعر لرد بایرون در تعطیلات در دریاچه ژنو. در حالی که روزها در خانه در معرض باران مداوم و آسمان های تاریک قرار داشت ، نویسندگان محیط تاریک و تاریک آن زمان را به روش های خاص خود توصیف کردند. مری شلی نوشت فرانکشتاین، یک رمان ترسناک که در یک محیط غالباً طوفانی اتفاق می افتد. لرد بایرون شعر را سرود تاریکی, که شروع می شود ، "من یک خواب دیدم ، که همه یک رویا نبود. خورشید درخشان خاموش شد. " بسیاری از هنرمندان در آن زمان تصمیم گرفتند خلاقیت خود را با تاریکی ، ترس و سکوت از جو زمین صیقل دهند.
کلمات نهایی
این رویداد چشمگیر میزان وابستگی ما به خورشید را برجسته می کند. فوران تامبورا منجر به کاهش نسبتاً کمی میزان نور خورشید به سطح زمین شد و با این حال تأثیر در آسیا ، اروپا و آمریکای شمالی چشمگیر بود. به نظر می رسد خلاقیت های هنرمندان جذاب باشد اما در سال 1816 چشم انداز جهانی بدون خورشید به طرز وحشتناکی واقعی به نظر می رسید.
