تیمی از محققان به سرپرستی استاد دانشگاه A&M تگزاس به این نتیجه رسیده اند که نقطه پرتابه استخوانی مانیس قدیمی ترین سلاح استخوانی کشف شده در قاره آمریکا با قدمت 13,900 سال پیش است.
دکتر مایکل واترز، استاد برجسته مردم شناسی و رئیس مرکز تگزاس A&M برای مطالعه اولین آمریکایی ها، تیمی را رهبری کرد که نتایج خود را در Science Advances این هفته منتشر کرد.
محققان به تکه های استخوانی بررسی شده موجود در استخوان دنده ماستودون که توسط کارل گوستافسون در حین حفاری در سایت مانیس در ایالت واشنگتن از سال 1977 تا 1979 کشف شده بود، نگاه کردند.
واترز و همکارانش تمام قطعات استخوان را با استفاده از سی تی اسکن و نرم افزار سه بعدی شناسایی کردند تا ثابت کنند که هدف یک سلاح است – پرتابه ای که از استخوان ماستودون، خویشاوندان ماقبل تاریخ فیل ها ساخته شده بود.
واترز گفت: «ما قطعات استخوان را جدا کردیم، آنها را چاپ کردیم و آنها را مونتاژ کردیم. این به وضوح نشان داد که این نوک یک نقطه پرتابه استخوانی است. این قدیمی‌ترین نقطه پرتابه استخوانی در قاره آمریکا است و قدیمی‌ترین شواهد مستقیم شکار ماستودون در قاره آمریکا را نشان می‌دهد.
واترز می‌گوید با 13,900 سال قدمت، نقطه مانیس 900 سال قدیمی‌تر از نقاط پرتابه‌ای است که مربوط به قوم کلوویس است که ابزار سنگی آنها را نیز مطالعه کرده است. نقاط نیزه کلوویس با قدمت 13,050 تا 12,750 سال پیش در تگزاس و چندین مکان دیگر در سراسر کشور یافت شده است.
«آنچه در مورد مانیس مهم است این است که این اولین و تنها ابزار استخوانی است که قدمت آن از کلوویس بیشتر است. واترز گفت: در سایت دیگر قبل از کلوویس، تنها ابزار سنگی یافت می‌شود. این نشان می‌دهد که اولین آمریکایی‌ها سلاح‌های استخوانی و احتمالاً انواع دیگری از ابزارهای استخوانی ساخته و استفاده می‌کنند.»
او گفت تنها دلیل حفظ نمونه مانیس این است که شکارچی آن را از دست داده و پرتابه در دنده ماستودون گیر کرده است.
واترز گفت: «ما نشان می‌دهیم که به نظر می‌رسد استخوان مورد استفاده برای نشان دادن نقطه از استخوان ساق پای یک ماستودون دیگر آمده است و عمداً به شکل نقطه پرتابه در آمده است. " نیزه با نوک استخوان به سمت ماستودون پرتاب شد. به پوست و بافت نفوذ کرد و در نهایت با دنده تماس پیدا کرد. هدف شکارچی این بود که بین دنده ها قرار بگیرد و عملکرد ریه را مختل کند، اما شکارچی از دست داد و به دنده ضربه زد.
واترز قبلاً استخوان دنده را مورد مطالعه قرار داد و یافته‌هایی را در مقاله‌ای در سال 2011 منتشر کرد که در آن تاریخ‌گذاری رادیوکربن سن استخوان را تعیین کرد و یک مطالعه ژنتیکی بر روی قطعات استخوان مشخص کرد که آنها ماستودون هستند.
او گفت: «در مطالعه جدیدمان، ما تصمیم گرفتیم قطعات استخوان را با استفاده از تصاویر سی تی و نرم افزار سه بعدی جدا کنیم. ما توانستیم تصاویر سه بعدی از هر قطعه ایجاد کنیم و آنها را در مقیاس شش برابری چاپ کنیم. سپس قطعات را دوباره روی هم قرار می‌دهیم تا نشان دهیم که نمونه قبل از ورود و خرد شدن در دنده چگونه به نظر می‌رسید.
اطلاعات زیادی در مورد افرادی که از نوک نیزه مانیس استفاده کردند، به جز اولین بومی هایی که وارد قاره آمریکا شدند، در دست نیست. واترز گفت که محوطه مانیس و سایرین در حال ارائه اطلاعاتی به باستان شناسان هستند.
او گفت: «به نظر می رسد اولین افرادی که به قاره آمریکا آمده اند با قایق وارد شده اند. آنها یک مسیر ساحلی را در امتداد اقیانوس آرام شمالی در پیش گرفتند و به سمت جنوب حرکت کردند. آنها در نهایت از ورقه های یخی که کانادا را پوشانده بود و در شمال غربی اقیانوس آرام فرود آمدند، گذشتند.
جالب است بدانید که در آیداهو سایت کوپرز فری 16,000 ساله و در اورگان سایت 14,100 ساله غارهای Paisley وجود دارد. و در اینجا از سایت 13,900 ساله مانیس گزارش می دهیم. بنابراین به نظر می رسد که مجموعه ای از مکان های اولیه در قسمت شمال غربی ایالات متحده وجود دارد که مربوط به 16,000 تا 14,000 سال پیش است که به قبل از کلوویس می رسد. این مکان‌ها احتمالاً نمایانگر اولین مردم و فرزندان آنها هستند که در پایان آخرین عصر یخبندان وارد قاره آمریکا شدند.
