Соли 2008 дар як кони ангишт дар шаҳри Донетски Украина бозёфти аҷибе ба даст омад. Ба далели сохтори сангсанги он, ки дар он ҷойгир шудааст, осори пурасрор, ки ба чархи антиқа шабоҳат дорад, шояд то ҳол дар дохили кон боқӣ мондааст.
Коргарон аз дидани он ки дар болои шифти регсанги туннели навакак хангоми парма кардани кабати ангишти ангишти J3 «Суходольский» дар чукурии 900 метр (2952.76 фут) кофта буданд, таассуроти чархи болои болои онхо ба хайрат афтоданд. сатҳи.
Хушбахтона, он вакт чонишини сардор В. В. Кружилин чопи ачибро акс гирифта, ба прораби шахта С Касаткин накл кард, ки вай дар баробари суратхои ачоиб хабари бозьёфтро накл кард.
Бидуни дақиқ муайян кардани таърихи қабатҳои дар он осори чархи сангшуда, қайд карда шуд, ки минтақаи Ростов дар атрофи Донетск дар сангҳои карбон ҷойгир аст, ки аз 360 то 300 миллион сол пеш ҷойгир шудааст ва ангиштҳои коксшаванда аз миёна то 300 миллион сол пеш паҳн шудаанд. охири карбон, ки маънои онро дорад, ки чоп метавонад то XNUMX миллион сол қадим бошад.
Ба гуфтаи бисёриҳо назариячиён, ин маънои онро дорад, ки чархи ҳақиқӣ миллионҳо сол пеш часпидааст ва бо мурури замон дар натиҷаи диагенез, ки дар он таҳшинҳо пайдо мешаванд, пароканда шудаанд. тасвибшуда ба ҷинсҳои таҳшинӣ, ки маъмулан бо боқимондаҳои сангшуда аст.
Дар зер иқтибос аз номаи С.Касаткин (тарҷума аз украинӣ) дар посух ба достони ӯ дар бораи дидани таассуроти ғайриоддӣ дар чархи соли 2008, ки аз ҷониби дастаи конканҳои ӯ кашф карда шудааст, оварда шудааст — вай аз парвандаи хурде, ки бо он алоқаманд буд, қаноатманд набуд. кашф:
“Ин кашф як амали робита бо ҷомеа нест. Дар вакташ (соли 2008) мо хамчун коллективи инженерону коргарон аз директори кон хохиш кардем, ки олимонро барои азназаргузаронии муфассали объект даъват намояд, вале директор бо дастури сохиби хамонвактаи кон ин гуна сухбатхоро манъ кард ва ба чои он, танхо фармон дод, ки корро тезонанд (...).
«Ман бо одамоне, ки бори аввал ин чопҳоро кашф кардаанд ва инчунин бо онҳое, ки онҳоро аксбардорӣ кардаанд, робита дорам. Мо зиёда аз даҳ шоҳид дорем. Тавре ки шумо мефаҳмед, дастрасӣ ба кон ба таври қатъӣ маҳдуд аст ва гирифтани чунин иҷозатнома хеле мушкил ва печида аст.”
"Чарх дар санги рег чоп шудааст (...). Баъзеҳо кӯшиш карданд, ки бозёфтро бо болғаҳо (чинакҳо) бурида, бехатар ба рӯи замин бароранд, аммо санги қум он қадар қавӣ (мустаҳкам) буд, ки аз тарс аз осеб дидани чоп онро дар ҷояш гузоштанд. Дар ҳоли ҳозир кон баста аст (расман аз соли 2009) ва дастрасӣ ба ин иншоот дар ҳоли ҳозир комилан ғайриимкон аст – таҷҳизот аз байн бурда шуда, қабатҳо аллакай зери об мондаанд”.
Танҳо бо ин изҳороти хаттӣ ва шоҳидони дигар, аксҳо далели муҳими ин тамғаи архаикии аномалӣ боқӣ мемонанд, вале бо вуҷуди мушкилот дар таъйини ҷузъиёт дар кон онҳо бояд сазовори ёдоварӣ дониста шаванд.
Гайр аз ин, ба гуфтаи Косаткин, шахтёрхо таассуроти дигари чархро дар атрофи хамин давра ва дар худи хамон туннель кашф карданд; аммо, ин як андозаи хеле хурдтар буд.
Аз ин рӯ, агар далелҳои аксбардорӣ воқеан қонунӣ бошанд (чунон ки ҳама далелҳо ҳатто нишон медиҳанд), пас ҳайрон шудан лозим аст, ки чархи ба таври сунъӣ сохташуда дар чунин қабатҳои қадим чӣ гуна ҷойгир шудааст, вақте ки тибқи таърихи анъанавӣ ягон тамаддуни пешрафтаи дигар мисли мо хануз инкишоф наёфтааст.
