Жаңы жүргүзүлгөн ДНК изилдөөсү Сан-Паулуда (Бразилия, Луцио) табылган эң эски адамдын скелети 16,000 XNUMX жыл мурун Американын түпкү отурукташкандарына таандык деген тыянакка келди. Бул адамдардын тобу акыры азыркы Түпкүлүктүү Тупи элин пайда кылган.
Бул макалада атактуу “самбакилерди” курган Бразилиянын жээк чөлкөмүнүн эң эски тургундарынын жоголуп кетишине түшүндүрмө берилген, алар турак жай, көмүлгөн жерлер жана жер чектерин белгилөөчү белги катары колдонулган снаряддардын жана балык сөөктөрүнүн олуттуу үймөгү болгон. Археологдор көбүнчө бул үймөктөрдү дөбөлөр же ашкана ортолору деп аташат. Изилдөө Бразилиянын археологиялык геномдук маалыматтарынын кеңири топтомуна негизделген.
Андре Менезес Штраус, археолог MAE-USP жана изилдөөнүн лидери, Атлантика океанынын жээгиндеги самбаки куруучулар Анд цивилизацияларынан кийинки колонияга чейинки Түштүк Америкадагы эң жыш отурукташкан адам тобу болгон деп комментарий берди. Миңдеген жылдар бою алар болжол менен 2,000 жыл мурун күтүлбөгөн жерден жок болуп кеткенге чейин, "жээктин падышалары" деп эсептелип келишкен.
Бразилиянын жээгиндеги төрт аймактан кеминде 34 10,000 жылдык XNUMX фоссилдин геномдору авторлор тарабынан кылдат изилденген. Бул фоссилдер сегиз жерден алынган: Кабечуда, Капелинья, Кубатао, Лимао, Джабутикабейра II, Палмейрас Сингу, Педра-ду Александр жана Вау Уна, алардын ичинде самбакилер да бар.
MAE-USP профессору Леви Фигути жетектеген топ эң эски скелетти Сан-Паулуда, Луциодо, Рибейра-де-Игуапе өрөөнүнүн ортосундагы Капелинья дарыясынан табышкан. Анын баш сөөгү ушул убакка чейин Түштүк Америкада табылган эң байыркы адам фоссили Лузияга окшош болчу, анын жашы болжол менен 13,000 14,000 жыл экени болжолдонууда. Алгач изилдөөчүлөр аны XNUMX XNUMX жыл мурун Бразилияда жашаган азыркы америкалыктардан башка калктан деп болжошкон, бирок кийинчерээк анын жалган экени далилденген.
Луционун генетикалык анализинин натыйжалары анын тупи, кечуа же чероки сыяктуу америкалык экенин аныктаган. Бул алардын толугу менен окшош экенин билдирбейт, бирок бүткүл дүйнөлүк көз караштан алганда, алардын баары Америкага 16,000 30,000 жыл мурун жеткен миграциянын бир толкунунан келип чыккан. Штраус XNUMX XNUMX жыл мурда аймакта башка калк болсо, бул топтордун арасында эч кандай урпак калтырбаганын белгиледи.
Луционун ДНКсы дагы бир суроого түшүнүк берген. Дарыянын ортолору жээктегилерден айырмаланып турат, ошондуктан ачылыш кийинчерээк пайда болгон улуу классикалык самбакилердин башы деп айтууга болбойт. Бул аян эки башка көч бар экенин көрсөтүп турат - ички жана жээк менен бирге.
Самбакинин жаратуучулары эмне болгон? Генетикалык маалыматтарды изилдөө жалпы маданий элементтери менен окшошпогон популяцияларды, бирок олуттуу биологиялык айырмачылыктарды, айрыкча түштүк-чыгыш менен түштүктүн жээк аймактарынын тургундарынын ортосундагы айырмачылыктарды көрсөттү.
Штраусс 2000-жылдары баш сөөгүнүн морфологиясы боюнча жүргүзүлгөн изилдөөлөр генетикалык анализ менен тастыкталган бул жамааттардын ортосундагы тымызын келишпестикти сунуш кылганын белгиледи. Жээктеги бир катар популяциялар обочолонбостон, ички топтор менен дайыма ген алмашып турганы аныкталган. Бул процесс миңдеген жылдар бою жүрүп жаткан болушу керек жана самбакилердин аймактык вариацияларына алып келген деп болжолдонууда.
Голоцендин алгачкы мергенчилеринен жана жыйноочуларынан турган бул деңиз жээгиндеги жамааттын табышмактуу жоголушун иликтегенде, анализделген ДНК үлгүлөрү Европанын неолит доорундагы бүтүндөй популяцияларды көчүрүү практикасынан айырмаланып, бул аймакта болуп өткөн окуялардын бир топ адам экенин көрсөттү. каада-салттын өзгөрүшү, бул кабыкчаларды куруунун азайышы жана самбаки куруучулардын карапа идиштерин кошуу. Мисалы, Галхета IV (Санта-Катарина штатында жайгашкан) табылган генетикалык материал - бул мезгилдин эң таң калыштуу жери - снаряддар эмес, керамикадан жасалган жана бул жагынан классикалык самбаки менен салыштырууга болот.
Штраус 2014-жылы самбакилердин карапа сыныктары боюнча жүргүзүлгөн изилдөөнүн натыйжалары казандар үй жашылчаларына эмес, балык бышыруу үчүн колдонулган деген түшүнүк менен дал келерин белгиледи. Ал аймактын жашоочулары өздөрүнүн салттуу тамак-ашын кайра иштетүү ыкмасын кантип колдонушканын баса белгиледи.
Изилдөө алгач журналда жарыяланган жаратылыш July 31, 2023 боюнча.
