Պատմությունը միշտ էլ մեզ զարմացնելու միջոց ունի իր հետաքրքրաշարժ և երբեմն մակաբր ասպեկտներով: Պատմության ամենաառեղծվածային և սկանդալային իրերից մեկը Ղազախստանում հայտնաբերված հին լատիներեն ձեռագիրն է, որի կազմը պատրաստված է մարդու մաշկից: Առավել հետաքրքրականն այն է, որ մինչ այժմ դրա էջերի միայն մի փոքր մասն է վերծանվել: Հետևաբար, ձեռագիրը տարիների ընթացքում եղել է բազմաթիվ ենթադրությունների և հետազոտությունների առարկա, սակայն այն շարունակում է մնալ առեղծվածով պատված:
Ձեռագիրը, որը ենթադրվում է, որ գրվել է հին լատիներենով 1532 թվականին հյուսիսային Իտալիայից ժամանած Պետրուս Պուարդուս անունով նոտարի կողմից, ունի 330 էջ, սակայն դրանցից միայն 10-ն է վերծանվել մինչ օրս։ Ըստ Daily Sabah-ի հաղորդումը, ձեռագիրը մասնավոր կոլեկցիոների կողմից նվիրաբերվել է Աստանայի Ազգային ակադեմիական գրադարանի հազվագյուտ հրատարակությունների թանգարանին, որտեղ այն ցուցադրվում է 2014 թվականից։
Ըստ Ազգային ակադեմիական գրադարանի գիտության բաժնի փորձագետ Մոլդիր Թելեպբայի, գիրքը փակցված է եղել արդեն հնացած գրքահավաքի մեթոդով, որը հայտնի է որպես մարդածնության գրքահավաք: Այս մեթոդը կապելու գործընթացում օգտագործել է մարդու մաշկը:
🌷 Ղազախստանում ցուցադրվում է մարդու մաշկի ծածկով առեղծվածային ձեռագիրhttps://t.co/kqoom5XCI9
— Ռապա Նուի (@Rapa224) Ապրիլ 4, 2023
Ձեռագրի շապիկի վրա կատարվել են անհրաժեշտ գիտական հետազոտություններ՝ եզրակացնելով, որ դրա ստեղծման ժամանակ օգտագործվել է մարդու մաշկը։ Ազգային ակադեմիական գրադարանը ձեռագիրն ուղարկել է Ֆրանսիայի հատուկ հետազոտական ինստիտուտ՝ հետագա վերլուծության համար:
Չնայած կարդացած առաջին էջերը ցույց են տալիս, որ ձեռագիրը կարող է ընդհանուր տեղեկություններ պարունակել ֆինանսական գործարքների մասին, ինչպիսիք են վարկը և հիփոթեքը, գրքի բովանդակությունը մնում է առեղծված: Ազգային ակադեմիական գրադարանում տեղ են գտել մոտ 13,000 հազվագյուտ հրատարակություններ, այդ թվում՝ օձի կաշվից, թանկարժեք քարերից, մետաքսե գործվածքից և ոսկե թելից պատրաստված գրքեր:
Եզրափակելով, տեքստի միայն մի փոքր հատվածի վերծանման դեպքում շատ առեղծված կա ձեռագրի բովանդակության և մարդու մաշկը որպես շապիկ օգտագործելու նպատակի շուրջ: Նման հայտնագործությունը լույս է սփռում հնագույն սովորույթների և պատմական արտեֆակտներում մարդկային մնացորդների օգտագործման վրա։ Կարևոր է, որ ջանքեր գործադրվեն շարունակելու ձեռագրի վերծանումը, քանի որ այն ունի անցյալի արժեքավոր պատկերացումներ բացահայտելու ներուժ: Այս արտեֆակտի նշանակությունը չի կարելի թերագնահատել, և այն ծառայում է որպես Ղազախստանի մշակութային ժառանգության (տարօրինակ կերպով) հարստության վկայություն:
