Aetas Vikingi est periodus historiae in mysterio et fabulis involuta, cum multa scimus de ea in artificialibus quae supra annos reperta sunt. Nuper analysis radar-peterans tumuli sepulcri in Norvegia mirabilem inventionem revelavit: reliquiae sepulturae navis.
Archaeologi magnificam navem Vikingi viginti metri longi in effossionibus sepulcri Salhushaugen in Karmøy in Norvegia occidentali invenerunt. Initio tumulus vacuum esse credebatur, sed haec inventio fundamenti omnia mutavit. Haec excitatio inveniat novam lucem in Vikingi sepulturae et opinionibus eorum circa interitum.
Tumulus ab archaeologo Haakon Shetelig primum saeculo abhinc explorato tamen excavationes eo tempore nullum indicium ostendit navem in situ sepultam esse. Shetelig iam antea gravem navem Vikingi opulentam prope mox effodit, ubi Grønhaugskipet inventa est, ac navis celeberrima Oseberg effossa, quae navis Vikingi superstitum mundi maxima et bene conservata est - anno 1904. Salshaugen tantum 15 ligones ligneos invenit et sagittis aliquam.
Secundum archaeologist Håkon Reiersen ab universitate Stavanger musei archaeologiae Haakon Shetelig valde fefellerunt quod tumulus ulterius investigatus non erat. Evenit tamen Shetelig simpliciter non satis profunde fodisse.
Circa annum ante, mense Iunio 2022, archaeologi investigare decreverunt aream utens radar-penetrabilis etiam quae georadar appellata est - machina quae radiophonicis utitur ad describendum ea quae sub superficie terrae iacent. Et ecce, navis Vikingi forma erat.
Archaeologi suam inventionem secretiorem servare voluerunt, donec fossiones et explorationes compleverunt et de inventionibus certius habuerunt. “Georadar annuit clare figuram navis 20 metri longi. Oseberg navis satis late et simile est,” inquit Reiersen.
Vas Oseberg circiter 22 metra in longitudine et mox supra 5 metra in latitudine mensurat. Accedit, signa similia navis collocantur in medio aggeris, ubi navis funebris posita est. Vehementer hoc innuit haec quidem navis sepulturae.
Navis similitudinem gerit navis Vikingi nomine Storhaug navis, quae anno 1886. Karmøy reperta est. Inventio haec cum aliis inventis ex effossis associata fuit.
"Shetelig tabulam rotundam magnam in Salhushaugen invenit, quae quasi ara ad sacrificium usus fuisset. Simillima tabula in tam aggere Storhaug inventa est, et haec novam navem Storhaug tempore navis alligat,” Reiersen dicit.
Propter hanc praeclaram inventionem, Karmøy, quod historicum centrum potentiae supra 3000 annos in litora meridiana Norvegiae fuerit, nunc se gloriari potest in tribus Vikingorum navibus possidere.
Navis Storhaug ab AD 770 data est et ad decem annos post sepulturam navis adhibita est. Navis Grønhaug ab AD 780 data est - et postea XV annis sepulta est. Recentiores additiones Salhushaug navis adhuc confirmanda et data est, sed archaeologi praesumunt etiam hanc navem e 15s proxime esse.
Archaeologi intendunt verificationem effossionem facere, condiciones examinare ac fortasse certiorem notationem accipere. “Quae hactenus vidimus, figura est navis. Cum aperimus, inveniemus non multum de navi conservari et quod remanet mere impressum esse,” inquit Reiersen.
Anteacta aetate, multo ante Shetelig effossionis, Tumulus Salhushaug infiguam circumferentiam circiter 50 metrorum et altam altitudinem 5—6 metrorum habuit. Quamvis multum temporis minuatur, reliquiae campestria remanet et aspectus acerrimi tumuli habetur. Reiersen opinatur campestria adhuc artificia detecta portus.
Secundum Reiersen, praesentia trium navium Vikingorum in Karmøy monumenta suadent eam primorum regum Vikingorum fuisse residentiam. Oseberg et Gokstad sepulturae, quae sites navis Vikingi inclitae sunt, ante saeculum circiter erutae fuerunt et ad circiter 834 et 900, respective datae sunt.
Reiersen articulat nullam aliam exsistere collectionem aggerum sepulturae navis quae praecipuam huius constellationis magnitudinem superat. Hic locus specificus erat centrum medium progressuum transformativarum in primo Age Vikingi. Reiersen ponit traditionem monumentorum Scandinavianorum hic instituti fuisse, et postea aliis locis in regione proliferari.
Regionales reges, qui in hac provincia regnaverunt, mercaturam navem in oram occidentalem regebant. Naves per angustum fretum Karmsund ad septentrionem via quae Nordvegen appellata est navigare coacti sunt. Origines quoque nominis quae Norvegiae.
Reges in tribus navibus Vikingi Karmøy conditi erant fasciculum validum, in parte Norvegiae, ubi imperium per milia annorum validum stetit. Vicus Avaldsnes in Karmøy erat domus Vikingi regis Haraldi Fairhair, credita Norvegiae circa annum 900 coniungens.
“Storhaug tumulus est solum sepulcrum Vikingi Age e Norvegiae ubi anulum bracchii aureum invenimus. Hic non unus sepultus est,” inquit Reiersen.
